آزمایش و چکاپ خون در منزل

لیست آزمایش چکاپ خون در منزل شامل چیست؟

آزمایش CBC یکی از مهم ترین آزمایشات چکاپ کامل است که در آن موارد زیر بررسی میشود :

• ازمایش گلبول سفید خون (White Blood Cell (WBC))
• گلبول‌های قرمز خون (Red Blood Cell (RBC))
• هماتوکریت (Hematocrit (HCT, packed cell volume, PCV))
• هموگلوبین (Hemoglobin (Hgb))
• پارامترهای گلبول قرمز (Red Blood Cell Indices)
• پلاکت ها Platelet (Thrombocyte)
• میانگین حجم پلاکت ها(Mean Platelet Volume (MPV))
• آزمایش اهن سرم (Serum Iron)
• آزمایش فریتین (Ferritin )

شرایط قبل از آزمایش چکاپ به موارد گفته می شود که فرد باید قبل از انجام آزمایش آن ها را رعایت کند تا جواب آزمایش قابل اطمینان باشد. 

آزمایش گلبول سفید خون  (White Blood Cell (WBC))

گلبول های سفید در برابر عفونت ها از بدن محافظت می‌کنند. این گلبول ها در هنگام بروز عفونت به باکتری، ویروس یا هر عامل بیماری‌زای دیگری که عفونت را ایجاد کرده حمله و آن را از بین می‌برند.

گلبول سفید شامل نوتروفیل، لنفوسیت، مونوسیت، ائوزینوفیل و بازوفیل است. در کودکان برخلاف بالغین که نوتروفیل بیشتر است، تعداد هر نوع گلبول سفید نسبت به کل تعداد گلبول ها به صورت درصد بیان می شود.

گلبول‌های قرمز خون (Red Blood Cell (RBC))

گلبول های قرمز خون، اکسیژن را از ریه‌ها به سایر قسمت های بدن و دی اکسید کربن را به ریه‌ها منتقل کرده تا از بدن دفع شوند.

هماتوکریت (Hematocrit (HCT, packed cell volume, PCV)):

در این آزمایش حجم گلبول های قرمز نسبت به حجم خون را بصورت درصد بیان می شود. هماتوکریت و هموگلوبین مهمترین فاکتورها در تشخیص کم خونی و پلی سایتمی هستند.

هموگلوبین (Hemoglobin (Hgb)):

مولکول هموگلوبین از مهم ترین پروتئین های تشکیل دهنده گلبول های قرمز است. این پروتئین به اکسیژن متصل می شود و آن را به سراسر بدن منتقل می کند.

پارامترهای گلبول قرمز (Red Blood Cell Indices):

در آزمایش CBC  جهت بررسی گلبول های قرمز سه پارامتر دیگر نیز اندازه گیری می شود که عبارتند از:

حجم متوسط گلبول قرمز (Mean Corpuscular Volume (MCV))

هموگلوبین متوسط گلبول قرمز (Mean Corpuscular Hemoglobin (MCH))

غلظت متوسط هموگلوبین گلبول قرمز (Mean Corpuscular Hemoglobin Concentration (MCHC))

پلاکت ها Platelet (Thrombocyte):

پلاکت ها کوچکترین سلول های خونی هستند که در انعقاد خون نقش دارد. کاهش تعداد پلاکت ها باعث افزایش احتمال خونریزی و افزایش تعداد باعث ایجاد لخته خون و انسداد عروق می شود.

میانگین حجم پلاکت ها(Mean Platelet Volume (MPV)):

تعداد پلاکت ها و میانگین حجم پلاکت ها در تشخیص بعضی بیماری ها کاربرد دارد.

آزمایش آهن سرم (Serum Iron):

با کمک این ازمایش می توان مقدار آهن موجود در سرم خون را اندازه کرد. این ازمایش با آزمایش های فریتین و ترانسفرین تجویز می شوند و  با کمک نتایج این سه فاکتور وضعیت بیمار مشخص می شود.

آزمایش فریتین: (Ferritin )

شرایط قبل از آزمایش چکاپ به مواردی گفته می شود که فرد باید قبل از انجام آزمایش آن ها را رعایت کند تا جواب آزمایش قابل اطمینان باشد. برای مثال برای انجام  آزمایشات قند و چربی نیاز هست که فرد ۱۰-۱۲ ساعت قبل از انجام آزمایش ناشتایی رعایت کند یا قبل از انجام آزمایش پرولاکتین نیاز هست که فرد فعالیت جنسی یا ورزشی نداشته باشید روز قبل دوش نگرفته باشید لباس زیر تنگ نبسته باشد

فریتین پروتئین ذخیره کننده آهن در بدن است. بخش عمده این پروتئین درون سلول‌های بدن و مابقی در گردش خون یافت می‌شود.

 انجام آزمایش HPV می تواند خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم را کاهش دهد و همچنین ممکن است از انتشار ویروس جلوگیری کند. شما در مقاله ی  آیا آزمایش HPV در آزمایش خون مشخص میشود؟؟ میتوانید اطلاعات خود را در این زمینه افزایش دهید و به سلامتی خود کمک کنید.

لیست آزمایش چکاپ خون

چکاپ فشار خون

نام ازمایش                                                                         هدف ازمایش
شمارش کامل سلول های خونی	CBC
قند خون ناشتا	FBS
چربی خون	TG
بررسی چربی مضر بدن	Cholesterol
چربی خوب بدن	HDL
چربی بد بدن	LDL
آنزیم کبدی	AST
آنزیم کبدی	ALT
آنزیم کبدی و استخوانی	ALK
تعیین زردی بدن	Bill Total & Direct
بررسی عملکرد کلیه	Urea
بررسی عملکرد کلیه	Creatinine
بررسی عملکرد کلیه	Na
بررسی عملکرد کلیه و قلب	K
بررسی سلامت استخوان ها	Ca
بررسی سلامت استخوان ها	Ph
بررسی سلامت استخوان ها	Mg
بررسی سلامت پوست و مو	Zinc
بررسی شرایط التهابی بدن	CRP
بررسی شرایط التهابی بدن	ESR
بررسی عملکرد تیروئید و هیپوفیز	TSH
بررسی عملکرد تیروئید	Free T4
بررسی سلامت و عملکرد استخوان ها	Vitamin D
ارزیابی هموگلوبین خون	Fe
ارزیابی ذخیره آهن بدن	TIBC
ارزیابی ذخیره آهن بدن	Ferritin
بررسی انگل در مدفوع	S/E
آزمایش کامل ادرار	Urine analysis

 

لیست آزمایش چکاپ کامل خون شامل چیست؟

انواع چکاپ خون  آقایان

نام ازمایش	هدف ازمایش
CBC	شمارش کامل سلول های خونی(CBC) برای تشخیص عفونت خون، آنمی و کم خونی و لوسمی ها کاربرد دارد.
FBS	قند خون ناشتا (FBS) با اندازه گیری گلوکز خون برای تشخیص دیابت کاربرد دارد.
HBA1C	بررسی عملکرد قند سه ماهه در بدن
TG	تری گلیسیرید (TG) با اندازه گیری این نوع از چربی برای تشخیص بیماری قلبی کاربرد دارد.
Cholesterol	مقدار ترکیبی کلسترول ها و کلسترول (LDL) و کلسترول (HDL) در خون مشخص می شود.
HDL	کلسترول خوب(HDL) میزان چربی مفید در بدن که تامین کننده انرژی مورد نیاز در بدن است، اندازه گیری می شود.
LDL	کلسترول بد (LDL) میزان چربی مضر بدن که بعنوان عامل اصلی انسداد عروق محسوب می شود، اندازه گیری می شود.
AST	(AST) Aspartate Aminotransferase آنزیم کبدی است که برای تشخیص بیماری های کبدی کاربرد دارد.
ALT	Alanine Aminotransferase (ALT) آنزیم کبدی است که برای تشخیص بیماری های کبدی کاربرد دارد.
ALP	Alkaline Phosphatase (ALP) آنزیمی است که در سراسر بدن بویژه درون کبد، استخوان، کلیه و دستگاه گوارش یافت می شود.
Bill Total & Direct	تعیین زردی بدن
Urea & Creatinine	اوره و کراتینین برای بررسی میزان توانایی کلیه ها در فیلتر کردن مواد زائد از خون کاربرد دارد.
Uric Acid	ازمایش اوریک اسید برای تشخیص عفونت های دستگاه ادراری، بیماری های کلیوی و دیابت کاربرد دارد.
ESR	میزان  رسوب گلبول قرمز (ESR)برای تشخیص وجود التهاب در بدن کاربرد دارد.
TSH(ECL)	آزمایش هورمون محرک تیروئید (TSH) برای ارزیابی عملکرد غده تیروئید کاربرد دارد.
Vitamin D(ECL)	با بررسی ویتامین D به تشخیص دلایل بروز برخی از بیماری ها مانند اختلالات استخوانی، مشکلات تغذیه، آسیب اندام ها و.. می رسیم.
Na	سدیم یک نوع الکترولیت است که برای بررسی عملکرد صحیح عصب و عضله کاربرد دارد.
K	پتاسیم یک نوع الکترولیت است که برای بررسی عملکرد صحیح عصب و عضله کاربرد دارد.
Ca	کلسیم برای تشخیص بیماری های استخوان، قلب، اعصاب، کلیه و سایر اندام ها کاربرد دارد.
Mg	منیزیم یک نوع الکترولیت است که برای بررسی عملکرد صحیح عصب، عضله و آنزیم ها کاربرد دارد.
p	فسفر بررسی سلامت استخوان ها
Zinc	روی برای بررسی عملکرد صحیح سیستم ایمنی و مغز کاربرد دارد.
Vitamin B12	اندازه گیری میزان ویتامین B12 برای تشخیص علت کم خونی، نوروپاتی و ارزیابی وضعیت تغذیه ای در برخی افراد کاربرد دارد.
CRP	پروتئین واکنشگر C-reactive protein (CRP) برای تشخیص وجود التهاب در بدن کاربرد دارد.
CPK	انزیم کراتین فسفوکیناز Creatine Phosphokinase (CPK) برای تشخیص آسیب های وارد شده به عضلات، قلب و مغز کاربرد دارد.
LDH	انزیم لاکتات دهیدروژناز انزیم lactate dehydrogenase (LDH)  برای تشخیص آسیب های وارد شده به بافت کاربرد دارد.
T3(ECL)	در این ازمایش هورمون تری یدوتیرونین (T3) برای تشخیص اختلالات مربوط به غده تیروئید کاربرد دارد.
T4(ECL)	در این ازمایش هورمون تیروکسین توتال (T4) برای تشخیص اختلالات مربوط به غده تیروئید کاربرد دارد.
Anti TPO	تعیین سطح آنتی بادی (Thyroid peroxidase (TPO)) حساس ترین روش برای تشخیص بیماری خودایمنی تیروئید است.
TSH(ECL)	در این ازمایش هورمون محرک تیروئید (TSH) برای تشخیص اختلالات مربوط به غده تیروئید کاربرد دارد.
Vitamin D(ECL)	با بررسی ویتامین D به تشخیص دلایل بروز برخی از بیماری ها مانند اختلالات استخوانی، مشکلات تغذیه، آسیب اندام ها و.. می رسیم.
Fe	آهن (Fe) از مهمترین مواد معدنی مورد نیاز بدن است که برای سنتز برخی از پروتئین ها مانند هموگلوبین موجود در گلبول های قرمز نقش بسزای دارد. هموگلوبین پروتئین انتقال دهنده اکسیژن به تمام بافت های بدن محسوب می شود.
TIBC	در آزمایش ظرفیت اتصال آهن کامل (TIBC) میزان توانایی خون برای اتصال و انتقال آهن در سراسر بدن اندازه گیری می کند.
Ferritin(ECL)	در آزمایش فریتین میزان اهن ذخیره شده در بدن بررسی می شود.
Albumin	آلبومین یکی از رایجترین پروتئین های موجود در پلاسمای خون است که به حمل هورمون ها، ویتامین ها و آنزیم ها در سراسر بدن کمک می کند. برای تشخیص بیماری های کبدی و کلیوی کاربرد دارد.
Total Protein	برای اندازه گیری میزان کل پروتئین های موجود در خون کاربرد دارد.
PSA Total (ECL)	توتال آنتی ژن اختصاصی پروستات (prostate-specific antigen (PSA)) برای تشخیص سرطان پروستات کاربرد دارد.
PSA Free (ECL)	آنتی ژن آزاد اختصاصی پروستات (prostate-specific antigen (PSA)) برای تشخیص علائم سرطان پروستات کاربرد دارد.
HBS-Ab	آنتی ژن سطحی هپاتیت Hepatitis B Surface Antigen (HBsAg)  برای تشخیص احتمال الودگی فرد به هپاتیت B کاربرد دارد.
Urine analysis U/A	آزمایش کامل ادرار
urine culture U/C	کشت آزمایش ادرار جهت بررسی باکتری و میکروب های موجود در ادرار

انواع چکاپ خون بانوان

نام ازمایش	هدف ازمایش
CBC	شمارش کامل سلول های خونی(CBC) برای تشخیص عفونت خون، آنمی و کم خونی و لوسمی ها کاربرد دارد.
FBS	قند خون ناشتا (FBS) با اندازه گیری گلوکز خون برای تشخیص دیابت کاربرد دارد
HBA1C	بررسی عملکرد قند سه ماهه در بدن
TG	تری گلیسیرید (TG) با اندازه گیری این نوع از چربی برای تشخیص بیماری قلبی کاربرد دارد.
Cholesterol	مقدار ترکیبی کلسترول ها و کلسترول (LDL) و کلسترول (HDL) در خون مشخص می شود.
HDL	کلسترول خوب(HDL) میزان چربی مفید در بدن که تامین کننده انرژی مورد نیاز در بدن است، اندازه گیری می شود.
LDL	کلسترول بد (LDL) میزان چربی مضر بدن که بعنوان عامل اصلی انسداد عروق محسوب می شود، اندازه گیری می شود.
AST	(AST) Aspartate Aminotransferase آنزیم کبدی است که برای تشخیص بیماری های کبدی کاربرد دارد.
ALT	Alanine Aminotransferase (ALT) آنزیم کبدی است که برای تشخیص بیماری های کبدی کاربرد دارد.
ALP	Alkaline Phosphatase (ALP) آنزیمی است که در سراسر بدن بویژه درون کبد، استخوان، کلیه و دستگاه گوارش یافت می شود.
Bill Total & Direct	تعیین زردی بدن
Urea & Creatinine	اوره و کراتینین برای بررسی میزان توانایی کلیه ها در فیلتر کردن مواد زائد از خون کاربرد دارد.
Uric Acid	ازمایش اوریک اسید برای تشخیص عفونت های دستگاه ادراری، بیماری های کلیوی و دیابت کاربرد دارد.
ESR	میزان  رسوب گلبول قرمز (ESR)برای تشخیص وجود التهاب در بدن کاربرد دارد.
TSH	آزمایش هورمون محرک تیروئید (TSH) برای ارزیابی عملکرد غده تیروئید کاربرد دارد.
Vitamin D	با بررسی ویتامین D به تشخیص دلایل بروز برخی از بیماری ها مانند اختلالات استخوانی، مشکلات تغذیه، آسیب اندام ها و.. می رسیم.
Na	سدیم یک نوع الکترولیت است که برای بررسی عملکرد صحیح عصب و عضله کاربرد دارد.
K	پتاسیم یک نوع الکترولیت است که برای بررسی عملکرد صحیح عصب و عضله کاربرد دارد.
Ca	کلسیم برای تشخیص بیماری های استخوان، قلب، اعصاب، کلیه و سایر اندام ها کاربرد دارد.
Mg	منیزیم یک نوع الکترولیت است که برای بررسی عملکرد صحیح عصب، عضله و آنزیم ها کاربرد دارد.
Zinc	روی برای بررسی عملکرد صحیح سیستم ایمنی و مغز کاربرد دارد.
p	فسفر بررسی سلامت استخوان ها
CRP	پروتئین واکنشگر C-reactive protein (CRP) برای تشخیص وجود التهاب در بدن کاربرد دارد.
CPK	انزیم کراتین فسفوکیناز Creatine Phosphokinase (CPK) برای تشخیص آسیب های وارد شده به عضلات، قلب و مغز کاربرد دارد.
LDH	انزیم لاکتات دهیدروژناز انزیم lactate dehydrogenase (LDH)  برای تشخیص آسیب های وارد شده به بافت کاربرد دارد.
T3	در این ازمایش هورمون تری یدوتیرونین (T3) برای تشخیص اختلالات مربوط به غده تیروئید کاربرد دارد.
T4	در این ازمایش هورمون تیروکسین توتال (T4) برای تشخیص اختلالات مربوط به غده تیروئید کاربرد دارد.
TSH	در این ازمایش هورمون محرک تیروئید (TSH) برای تشخیص اختلالات مربوط به غده تیروئید کاربرد دارد.
Fe	آهن (Fe) از مهمترین مواد معدنی مورد نیاز بدن است که برای سنتز برخی از پروتئین ها مانند هموگلوبین موجود در گلبول های قرمز نقش بسزای دارد. هموگلوبین پروتئین انتقال دهنده اکسیژن به تمام بافت های بدن محسوب می شود.
TIBC	در آزمایش ظرفیت اتصال آهن کامل (TIBC) میزان توانایی خون برای اتصال و انتقال آهن در سراسر بدن اندازه گیری می کند.
Ferritin	در آزمایش فریتین میزان اهن ذخیره شده در بدن بررسی می شود.
Albumin	آلبومین یکی از رایجترین پروتئین های موجود در پلاسمای خون است که به حمل هورمون ها، ویتامین ها و آنزیم ها در سراسر بدن کمک می کند. برای تشخیص بیماری های کبدی و کلیوی کاربرد دارد.
Total Protein	ازمایش توتال پروتئین برای اندازه گیری میزان کل پروتئین های موجود در خون کاربرد دارد.
Free T4	تیروکسین آزاد (Free T4) برای ارزیابی عملکرد تیروئید و تشخیص بیماری‌های پرکاری و کم‌کاری تیروئید کاربرد دارد.
HBS-Ab	آنتی ژن سطحی هپاتیت Hepatitis B Surface Antigen (HBsAg)  برای تشخیص احتمال الودگی فرد به هپاتیت B کاربرد دارد.
HBS-Ab	ازمایش آنتی بادی علیه آنتی ژن های سطحی هپاتیت   B(Hepatitis B Surface Antibody (HBsAb)) برای بررسی میزان ایمنی بدن نسبت به ویروس هپاتیت  B کاربرد دارد.
HIV	برای تشخیص احتمال آلودکی فرد به بیماری ایدز کاربرد دارد.
HCV	ازمایش هپاتیت  C (Hepatitis C Virus (HCV)) برای تشخیص احتمال آلودکی فرد به بیماری هپاتیت  C کاربرد دارد.
RF	فاکتور روماتوئید(Rheumatoid Factor (RF)) برای تشخیص بیماری خودایمن ارتریت روماتوئید کاربرد دارد.
Vitamin B12	اندازه گیری میزان ویتامین B12 برای تشخیص علت کم خونی، نوروپاتی و ارزیابی وضعیت تغذیه ای در برخی افراد کاربرد دارد.
Gamma GT(GGT)	برای تشخیص بیماری های کبدی و آسیب به مجاری صفراوی کاربرد دارد. )Gamma-glutamyl Transferase (GGT) گاما گلوتامیل ترانسفراز
CEA	آزمایش آنتی ژن کارسینومبریونیک (Carcinoembryonic Antigen (CEA) برای تشخیص سرطان ها کاربرد دارد.
AFP	Tumor Marker Alpha-Fetoprotein(AFP) برای تشخیص سرطان‌های هپاتوسلولارکارسینوما، بیماری‌های مزمن کبدی مانند سیروز و هپاتیت، سرطان بیضه یا تخمدان، هپاتوسلولار کارسینوما و بیماری‌های کبدی کاربرد دارد.
Anti TPO	تعیین سطح آنتی بادی (Thyroid peroxidase (TPO)) حساس ترین روش برای تشخیص بیماری خودایمنی تیروئید است.
FSH	هورمون محرک فولیکول((FSH) Follicle-stimulating Hormone) برای تشخیص ناباروری، قاعدگی نامنظم، آمنوره کاربرد دارد.
LH	هورمون لوتئینه کننده (LH) در تولید مثل نقش دارد. تحریک LH منجر به آزاد شدن تخمک از تخمدان (تخمک گذاری) در زنان یا تولید تستوسترون در مردان می شود. توسط غده هیپوفیز ساخته می شود. تولید LH توسط سیستم پیچیده ای شامل هیپوتالاموس، هیپوفیز و هورمون های تولید شده توسط تخمدان ها و بیضه ها کنترل می شود
Prolactin	هورمون پرولاکتین برای تشخیص ناباروری، قاعدگی نامنظم کاربرد دارد.
Urine analysis U/A	آزمایش کامل ادرار
urine culture U/C	کشت آزمایش ادرار جهت بررسی باکتری و میکروب های موجود در ادرار

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

آزمایش خون چه چیزی را نشان می دهد؟

برخی از آزمایش‌های خون می‌توانند به پزشک کمک کنند تا نحوه عملکرد ارگان‌های مختلف بدن را تعیین کند. نمونه‌هایی از اندام‌هایی که عملکرد نادرست آنها در آزمایش خون قابل مشاهده است شامل تیروئید، کبد یا کلیه‌ها می‌شود. پزشک شما همچنین می تواند از آزمایش خون برای جستجوی نشانگرهای بیماری ها و شرایط سلامتی مانند:

• دیابت
• اچ‌آی‌وی
• کم خونی
• سرطان
• بیماری عروق کرونر قلب

حتی اگر فردی بیماری قلبی نداشته باشد، آزمایش خون می تواند نشان دهد که آیا ممکن است در خطر ابتلا به این بیماری باشد یا خیر.

۱۰ آزمایش خون مهم: بیایید نگاهی دقیق‌تر به برخی آزمایش‌های رایج خون بیندازیم.

 

۱.شمارش کامل خون(complete blood count (CBC))

یک شمارش معمول خون کامل (CBC) سطوح ۱۰ جزء مختلف هر سلول اصلی خون شما را بررسی می کند: گلبول های سفید، گلبول های قرمز و پلاکت ها. اجزای مهم این آزمایش شامل شمارش گلبول های قرمز، هموگلوبین و هماتوکریت است.

در اینجا محدوده معمولی از نتایج منبع قابل اعتماد آورده شده است، اگرچه هر آزمایشگاهی ممکن است محدوده خاص خود را داشته باشد که کمی متفاوت است:

• سطوح غیر طبیعی این اجزا ممکن است نشان دهنده:
• کمبودهای تغذیه ای، مانند ویتامین B6 یا B12
• کم خونی (کمبود آهن)
• مشکلات لخته شدن
• سرطان خون
• عفونت
• اختلالات سیستم ایمنی

۲.پانل متابولیک پایه((BMP)Basic metabolic panel)

یک پانل متابولیک پایه (BMP) معمولاً سطوح هشت ترکیب را در خون بررسی می کند:

• کلسیم
• گلوکز
• سدیم
• پتاسیم
• بی کربنات
• کلرید
• نیتروژن اوره خون (BUN)
• کراتینین

این آزمایش ممکن است به شما نیاز داشته باشد که حداقل ۸ ساعت قبل از خونگیری ناشتا باشید، بسته به دستور پزشک و آنچه آزمایش اندازه گیری می کند. می توانید با کلیک به مطلب برای چکاپ کامل چند ساعت باید ناشتا بود؟ اطللاعات کافی از ناشتا بودن دریافت کنید.

نمودار ما را برای نتایج عادی ببینید. نتایج غیر طبیعی ممکن است نشان دهنده موارد زیر باشد:

• بیماری کلیوی
• دیابت
• عدم تعادل هورمونی
• پزشک برای تایید تشخیص آزمایشات بعدی را انجام خواهد داد.

۳. پانل متابولیک جامع((CMP)Comprehensive metabolic panel)

یک پانل متابولیک جامع (CMP) شامل تمام اندازه گیری های یک BMP و همچنین پروتئین ها و مواد اضافی مرتبط با عملکرد کبد است، مانند:

• آلبومین
• پروتئین کل
• آلکالین فسفاتاز (ALP)، آنزیمی که بیشتر در استخوان‌ها و کبد یافت می‌شود و در چندین فرآیند بدن نقش دارد.
• آلانین آمینوترانسفراز (ALT)، آنزیمی که در کبد یافت می شود.
• آسپارتات آمینوترانسفراز (AST)، آنزیمی که در کبد و سایر بافت های بدن یافت می شود.
• بیلی روبین، که ضایعات ناشی از تجزیه گلبول های قرمز خون است که کبد آنها را فیلتر می کند.

همان نتیجه گیری را می توان از یک CMP به عنوان یک BMP برای همان موادی که یک BMP پوشش می دهد، گرفت. سطوح غیر طبیعی دیگر نیز می تواند نشان دهنده شرایط زمینه ای باشد، مانند:

۴.پانل لیپید(Lipid panel)

این آزمایش سطوح دو نوع منبع قابل اعتماد کلسترول را بررسی می کند:

• لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL) یا کلسترول “خوب”.
• لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) یا کلسترول “بد”.
• HDL “خوب” است زیرا مواد مضر را از خون شما حذف می کند و به کبد کمک می کند آنها را به مواد زائد تجزیه کند. LDL “بد” است زیرا می تواند باعث ایجاد پلاک در شریان های شما شود و خطر بیماری قلبی را افزایش دهد.

ممکن است لازم باشد حداقل ۸ ساعت قبل از انجام این آزمایش ناشتا باشید. در اینجا rangesTrusted Source برای هر نوع آمده است:

سطوح خوراکی نیز می تواند بسته به سن متفاوت باشد.

۵. پانل تیروئید(Thyroid panel)

پانل تیروئید یا تست عملکرد تیروئید، (هورمون محرک تیروئید (TSH) چیست؟) میزان تولید و واکنش تیروئید شما به برخی هورمون‌ها را بررسی می‌کند، مانند:

• تری یدوتیرونین (T3): همراه با T4، ضربان قلب و دمای بدن شما را تنظیم می کند.
• تیروکسین (T4): همراه با T3، این متابولیسم و ​​نحوه رشد شما را تنظیم می کند.
• هورمون محرک تیروئید (TSH): این به تنظیم سطح هورمون هایی که تیروئید شما ترشح می کند کمک می کند.

تیروئید شما یک غده کوچک در گردن شماست. این به تنظیم عملکردهای بدن مانند خلق و خو، سطح انرژی و متابولیسم کلی کمک می کند. در اینجا نتایج عادی وجود دارد:

• T3: 80-180 نانوگرم در دسی لیتر خون (ng/dL)
• T4: 0.8-1.8 نانوگرم در دسی لیتر در بزرگسالان.
• TSH: 0.5-4 میلی واحد بین المللی در هر لیتر خون (mIU/L)

سطوح غیر طبیعی این هورمون ها می تواند نشان دهنده شرایط متعددی باشد، مانند:

• سطح پروتئین پایین
• اختلالات رشد تیروئید
• سطوح غیر طبیعی تستوسترون یا استروژن

۶. بیومارکرهای قلبی(Cardiac biomarkers)

آنزیم ها پروتئین هایی هستند که به بدن شما کمک می کنند تا فرآیندهای شیمیایی خاصی مانند تجزیه غذا و لخته شدن خون را انجام دهد. آنها در سراسر بدن شما برای بسیاری از عملکردهای حیاتی استفاده می شوند. سطوح غیر طبیعی آنزیم می تواند نشان دهنده بسیاری از شرایط باشد. آنزیم های رایج آزمایش شده عبارتند از:

• کراتین کیناز (CK): این آنزیمی است که عمدتاً در مغز، قلب و ماهیچه های اسکلتی قرار دارد. هنگامی که آسیب عضلانی اتفاق می افتد، CK به مقدار فزاینده ای به داخل خون نفوذ می کند.
• کراتین کیناز-MB (CK-MB): این آنزیم ها در قلب شما یافت می شوند. آنها اغلب پس از حمله قلبی یا سایر آسیب های قلبی در خون شما افزایش می یابند.
• تروپونین: این آنزیم قلبی است که می تواند به خون شما نشت کند و در نتیجه آسیب قلبی باشد.

در اینجا محدوده های طبیعی برای آنزیم ذکر شده در بالا آمده است:

• CK: 30-200 U/L
• CK-MB: 0-12 IU/L
• تروپونین: <1 نانوگرم در میلی لیتر

۷. تست عفونت مقاربتی(Sexually transmitted infection tests)

بسیاری از عفونت های مقاربتی (STIs) را می توان با استفاده از نمونه خون تشخیص داد. این آزمایش‌ها اغلب با نمونه‌های ادرار یا سواب‌های بافت عفونی برای تشخیص دقیق‌تر ترکیب می‌شوند. بیماری های مقاربتی زیر را می توان با آزمایش خون تشخیص داد:

• کلامیدیا
• سوزاک
• تبخال
• اچ‌آی‌وی
• سیفلیس

آزمایش خون همیشه درست پس از ابتلا به عفونت دقیق نیست. برای مثال، برای عفونت HIV، ممکن است لازم باشد حداقل یک ماه صبر کنید تا آزمایش خون بتواند ویروس را شناسایی کند. برای اطلاعات بیشتر به سایت لیما طب مراجعه کنید.

۸. پانل انعقاد(Coagulation panel)

آزمایش‌های انعقادی میزان لخته شدن خون و مدت زمان لخته شدن خون را اندازه‌گیری می‌کنند. به عنوان مثال می توان به آزمایش زمان پروترومبین (PT) و آزمایش فعالیت فیبرینوژن اشاره کرد. لخته شدن یک فرآیند حیاتی است که به شما کمک می کند خونریزی پس از بریدگی یا زخم را متوقف کنید. اما لخته شدن در ورید یا شریان می تواند کشنده باشد زیرا می تواند جریان خون را به مغز، قلب یا ریه های شما مسدود کند. این می تواند باعث حمله قلبی یا سکته شود. نتایج آزمایش انعقاد بر اساس سلامت شما و هر شرایط زمینه ای که ممکن است بر لخته شدن خون تأثیر بگذارد متفاوت است. از نتایج این آزمایش می توان برای تشخیص موارد زیر استفاده کرد:

• سرطان خون
• خونریزی بیش از حد (هموفیلی)
• ترومبوز
• شرایط کبدی
• کمبود ویتامین K

۹. آزمایش سرم سولفات DHEA(DHEA-sulfate serum test)

هورمون دهیدرواپی آندروسترون (DHEA) از غدد فوق کلیوی شما می آید. این تست خیلی زیاد یا خیلی کم است. در مردان، DHEA به ایجاد ویژگی هایی مانند رشد موهای بدن کمک می کند، بنابراین سطوح پایین آن غیر طبیعی تلقی می شود. در زنان، سطوح بالا می تواند باعث ایجاد ویژگی های معمول مردانه، مانند موهای زائد بدن شود، بنابراین سطوح پایین طبیعی است. سطوح پایین ممکن است ناشی از:

• بیماری آدیسون
• اختلال عملکرد آدرنال
• هیپوفیز

سطوح بالا در مردان یا زنان می تواند ناشی از:

• هیپرپلازی مادرزادی آدرنال
• تومور خوش خیم یا بدخیم در غده فوق کلیوی
• سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)
• تومور تخمدان

۱۰. تست پروتئین واکنشی C(C-reactive protein test)

پروتئین واکنشی C (CRP) زمانی که بافت های بدن شما ملتهب می شوند توسط کبد شما ساخته می شود. سطوح بالای CRP نشان دهنده التهاب به دلایل مختلف است، از جمله:

• عفونت باکتریایی یا ویروسی
• بیماری های خود ایمنی، مانند لوپوس یا آرتریت روماتوئید
• التهاب مربوط به دیابت
• التهاب ناشی از ضربه جسمی یا عاداتی مانند سیگار کشیدن
• سرطان

هرچه سطح منبع معتبر بالاتر باشد، خطر ابتلا به بیماری قلبی بیشتر است:

• <0.3 mg/dL : طبیعی است.
• ۳/۰ تا ۱ میلی گرم در دسی لیتر: افزایش جزئی می تواند با جنسیت، شاخص توده بدنی (BMI) یا شرایطی مانند افسردگی یا بی خوابی مرتبط باشد.
• تا ۱۰ میلی گرم در دسی لیتر: افزایش متوسط ​​معمولاً ناشی از التهاب سیستمیک، مانند بیماری خودایمنی، برونشیت، حمله قلبی یا سرطان.
• بیش از ۱۰ میلی گرم در دسی لیتر: افزایش مشخص معمولاً ناشی از عفونت جدی باکتریایی یا ویروسی، ترومای بزرگ یا واسکولیت سیستمیک است.
• mg/dL 50 >: افزایش شدید معمولاً ناشی از عفونت حاد باکتریایی است.

آزمایش cbc چیست؟

CBC یک آزمایش خون است که برای ارزیابی سلامتی عمومی بدن و شناسایی مشکلات پزشکی مانند عفونت، التهاب، آنمیا، سرطان و بیماری های قلبی عروقی استفاده می شود. این آزمایش شامل اندازه گیری تعداد سلول های خونی، اندازه و شکل سلول ها، غلظت هموگلوبین و سایر عناصر خون مانند پلاکت ها و لکوسیت ها می باشد. با تحلیل نتایج CBC، پزشک می تواند به دقت بیشتری درباره سلامتی عمومی بدن شما و مشکلات پزشکی شما اطلاعات بیشتری کسب کند.

فاکتور های اصلی تست CBC

در هر کدام از آزمایش ها طبق اولویت ها فاکتور هایی دسته بندی می شوند که این فاکتورهای مهم و قابل توجه که در تست CBC اندازه گیری می شوند، عبارتند از:

شمارش گلبول های قرمز (RBC): شمارش تعداد واقعی گلبول های قرمز خون در نمونه خون که وظیفه اکسیژن رسانی را در بدن به عهده دارد.

هموگلوبین (Hb): مقدار کل پروتئین حامل اکسیژن در خون را اندازه گیری می کند که بطور کلی تعداد بیانگر گلبول های قرمز خون است.

هماتوکریت: درصد حجم کل خون (که از گلبول های قرمز تشکیل شده است) را اندازه می گیرد که از بخش مهم این آزمایش برای تشخیص بیماری های عفونی به حساب می آید.

شاخص های گلبول قرمز که اطلاعاتی در مورد ویژگی های فیزیکی گلبول های قرمز ارائه می دهد:

• میانگین حجم گلبول های قرمز (MCV): اندازه گیری گلبول های قرمز
• میانگین هموگلوبین گلبولی (MCH): اندازه گیری ​​هموگلوبین داخل گلبول های قرمز
• میانگین غلظت هموگلوبین گلبولی (MCHC): میانگین غلظت هموگلوبین در داخل گلبول های قرمز
• عرض توزیع گلبول قرمز (RDW): میزان تغییر اندازه گلبول های قرمز

آزمایش گلبول های سفید (WBC): بیانگر تعداد کل گلبول های سفید خون در نمونه خون است. داخل خون پنج نوع گلبول سفید(نوتروفیل ها، لنفوسیت ها، مونوسیت ها، ائوزینوفیل ها و بازوفیل ها) را شناسایی و شمارش می کند.

آزمایشات پلاکتی

تعداد پلاکت ها با تعداد پلاکت های موجود در نمونه خون و حجم متوسط ​​پلاکت (MPV) ممکن است با CBC گزارش شود و بیانگر مقدار متوسط ​​پلاکت‌ها است.

تست CBC یک آزمایش خون رایج است که به دلایل مختلفی انجام می شود:

برای بررسی سلامت کلی فرد: پزشک شما ممکن است یک تست و آزمایش CBC را به عنوان بخشی از یک معاینه پزشکی معمول برای نظارت بر سلامت عمومی شما و غربالگری انواع اختلالات مانند کم خونی یا لوسمی در عوض تست کم خونی در خانه توصیه کند.

برای تشخیص یک بیماری: اگر ضعف، خستگی، تب، التهاب، کبودی و یا خونریزی دارید، ممکن است پزشک شما تست CBC را پیشنهاد دهد. تست CBC ممکن است به تشخیص علت این علائم و نشانه ها کمک کند. علاوه براین نیز اگر پزشک شما مشکوک به عفونت باشد، این تست را تجویز می کند.

برای نظارت بر روند درمان:  اگر دارویی مصرف می کنید که ممکن است بر تعداد سلول های خونی تأثیر بگذارند، ممکن است از تست CBC برای نظارت بر سلامت شما استفاده شود.

علت انجام آزمایش CBC

آزمایش شمارش کامل خون به طور معمول در بیشتر مواقع برای بررسی کم خونی و بیماری هایی از قبیل سرطان های خونی انجام می شود که مناسب برای کودکان و بزرگسالان است. در این دسته از تست ها به بررسی و آنالیز سلول های در حال گردش در خون پرداخته می شود.

گلبول های سفید و قرمز نیز در این عامل به همراه پلاکت ها مورد بررسی قرار گرفته می شوند تا آمار دقیقی از خون و وضعیت موجود در گردش خون، نمایان شود. همچنین کم خونی یا افزایش غلظت خون نیر در این آزمایش مورد بررسی قرار گرفته شده و نسبت به درمان اقدام می شود.

آزمایش CBC در حالت گسترده برای ارزیابی و بررسی سلامت کل بدن برای کودکان و بزرگسالان توسط پزشک های متخصص تجویز می شود که بیماری های عفونی موجود در خون و سایر اختلالات خونی از جمله موارد ذکر شده قابل توجه در زیر را آشکار می سازد.

1. بیماری های عفونی
2. تشخیص اختلال خونی
3. تشخیص اختلالات موجود در سیستم ایمنی
4. مشکلات قلبی
5. بررسی تاثیر دارو ها بر روی سلول های خونی
6. کم خونی
7. التهابات غیر طبیعی
8. سرطان خون
9. افزایش غلظت خون

چرا به شمارش کامل خون نیاز دارم؟

پزشک شما ممکن است به عنوان بخشی از چکاپ شما یا برای نظارت بر سلامت کلی شما، آزمایش خون کامل را دستور داده باشد. این آزمایش همچنین ممکن است برای موارد زیر استفاده شود:

کمک به تشخیص بیماری های خونی، عفونت، اختلالات سیستم ایمنی، یا سایر شرایط پزشکی یا بررسی تغییرات ایجاد شده در یک اختلال خونی موجود را بررسی کنید.

در هنگام شمارش کامل خون چه اتفاقی می افتد؟

یک پزشک با استفاده از یک سوزن کوچک از رگ بازوی شما نمونه خون می گیرد. پس از وارد کردن سوزن، مقدار کمی خون در یک لوله آزمایش یا ویال جمع آوری می شود. وقتی سوزن داخل یا خارج می شود ممکن است کمی احساس سوزش کنید. این معمولا کمتر از پنج دقیقه طول می کشد.

اقدامات لازم قبل از انجام ازمایش (CBC)

معمولاً هیچ آمادگی خاصی برای شمارش کامل خون لازم نیست. اما اگر پزشک آزمایش‌های دیگری را بر روی نمونه خون شما دستور داده است، ممکن است لازم باشد چندین ساعت قبل از آزمایش ناشتا باشید.

تفسیر آزمایش CBC

آزمایش خون به شما در تشخیص و همچنین در اقدام به درمان بیماری ها و اختلالت موجود در بدنتان کمک می کند که باید توسط پزشک های متخصص و مجرب در این زمینه بعد از نوبت دهی آنلاین با دقت بالا تفسیر شوند. برای تفسیر نتیجه آزمایش خون CBC، با توجه به راهنمای های زیر می توانید بخشی از آۀزمایش را بخوانید.

علامت های اختصاری آزمایش CBC

RBC	شمارش گلبول های قرمز موجود در خون
WBC	شمارش گلبول های سفید موجود در خون
HGB	تعین مقدار پروتئین های حامل اکسیژن موجود در خون
HMTT	تعین درصد کلی خون  متشکل از گلبول های قرمز
MCV	میانگین اندازه گلبول های قرمز خون
MCHC	میزان هموگلوبین موجود در سلول های قرمز خون
RDW	میزان غلظت هموگلوبین موجود در گلبول های قرمز خون
MPV	میانگین حجم پلاکت ها
MCH	میزان تغییر در اندازه سلول های رمز
PDW	عرض توزیع پلاکت ها

تفسیر آزمایش cbc آنلاین

cbc یک آزمایش خون است که برای ارزیابی سلامتی عمومی بدن و شناسایی مشکلات پزشکی مانند عفونت، التهاب، آنمیا، سرطان و بیماری های قلبی عروقی استفاده می شود.

این آزمایش شامل اندازه گیری تعداد سلول های خونی، اندازه و شکل سلول ها، غلظت هموگلوبین (پروتئین حمل کننده اکسیژن در خون) و سایر عناصر خون مانند پلاکت ها و لکوسیت ها می باشد.

نتایج CBC معمولاً شامل شاخص هایی مانند تعداد سلول های خونی، حجم سلول ها، غلظت هموگلوبین، تعداد پلاکت ها و تعداد لکوسیت ها است. با تحلیل نتایج CBC، پزشک می تواند به دقت بیشتری درباره سلامتی عمومی بدن شما و مشکلات پزشکی شما اطلاعات بیشتری کسب کند.

نرمال رنج آزمایش cbc

نرمال رنج CBC برای بزرگسالان عبارت است از:

• تعداد سلول های خونی قرمز (RBC) : 4.5تا ۵.۵ میلیون در میکرولیتر (mcL) برای زنان

و ۴.۷ تا ۶.۱ میلیون در mcL برای مردان

نرمال رنج RBC برای زنان و مردان در سنین مختلف به شرح زیر است:

• نوزادان: ۴.۱ تا ۵.۸ میلیون در mcL
• کودکان: ۳.۸ تا ۵.۵ میلیون در mcL
• نوجوانان: ۴.۵ تا ۵.۳ میلیون در mcL
• بزرگسالان: ۴.۵ تا ۵.۵ میلیون در mcL برای زنان

و ۴.۷ تا ۶.۱ میلیون در mcL برای مردان

به علاوه، نرمال رنج RBC ممکن است در برخی شرایط خاص مانند بارداری، فعالیت بدنی شدید، یا افزایش ارتفاع سطح دریا تغییر کند. پزشک شما می تواند به شما نرمال رنج مناسب برای شرایط خاص شما را بگوید.

• غلظت هموگلوبین (Hb) : 12 تا ۱۶گرم در دسی لیتر (dL) برای زنان
• و ۱۳.۵ تا ۱۷.۵ گرم در dL برای مردان
• نوزادان: ۱۴ تا ۲۴ گرم در دسی لیتر
• کودکان: ۱۱.۵ تا ۱۵.۵ گرم در دسی لیتر
• نوجوانان: ۱۲.۰ تا ۱۶.۰ گرم در دسی لیتر
• بزرگسالان: ۱۲.۰ تا ۱۶.۰ گرم در دسی لیتر برای زنان و ۱۳.۵ تا ۱۷.۵ گرم در دسی لیتر برای مردان

همچنین، نرمال رنج هموگلوبین ممکن است در شرایط خاص مانند بارداری، فعالیت بدنی شدید، یا افزایش ارتفاع سطح دریا تغییر کند. پزشک شما می تواند به شما نرمال رنج مناسب برای شرایط خاص شما را بگوید.

– حجم سلول های خونی قرمز  (HCT) : 36% تا ۴۶%برای زنان و ۴۱٪ تا ۵۳٪ برای مردان

نرمال رنج هماتوکریت برای مردان بین ۴۰ تا ۵۲ درصد و برای زنان بین ۳۷ تا ۴۷ درصد است. این مقدار در کودکان و نوجوانان ممکن است متفاوت باشد و بسته به سن و جنسیت، متغیر باشد. پزشک شما می تواند به شما نرمال رنج مناسب برای سن و جنسیت شما را بگوید.

– تعداد سلول های خونی سفید (WBC) : 4.500 تا ۱۱.۰۰۰ در mcL

نرمال رنج WBC (لکوسیت ها) در بزرگسالان بین ۴،۵۰۰ تا ۱۱،۰۰۰ در میلی لیتر است. با این حال، این مقدار ممکن است در شرایط خاص مانند بارداری، فعالیت بدنی شدید، یا بیماری های خاص، مانند عفونت، تغییر کند. پزشک شما می تواند به شما نرمال رنج مناسب برای شرایط خاص شما را بگوید.

– تعداد پلاکت ها: ۱۵۰،۰۰۰ تا ۴۵۰،۰۰۰ در mcL

نرمال رنج پلاکت برای بزرگسالان بین ۱۵۰,۰۰۰ تا ۴۵۰,۰۰۰ در هر میلی‌لیتر خون است. اما در کودکان و نوجوانان، این مقدار ممکن است متفاوت باشد و بسته به سن و جنسیت، متغیر باشد. پزشک شما می تواند به شما نرمال رنج مناسب برای سن و جنسیت شما را بگوید.

شرایط انجام تست CBC

اگر نمونه خون شما فقط برای شمارش کامل سلول های خونی باشد، نیاز به شرایط خاصی مانند ناشتایی ندارد. اما اگر نمونه خون شما برای آزمایش‌های دیگری نیز مورد نیاز است، بسته به نوع ازمایش درخواستی نیاز به شرایط ناشتایی دارد.

نحوه انجام تست CBC

پرسنل ازمایشگاه با استفاده از یک سوزن کوچک از رگ بازوی شما نمونه خون می گیرد. پس از وارد کردن سوزن، مقدار کمی خون در یک لوله آزمایش یا ویال جمع آوری می شود. وقتی سوزن داخل یا خارج می شود ممکن است کمی احساس سوزش کنید. نمونه گیری معمولا کمتر از پنج دقیقه طول می کشد.

عوارض احتمالی ناشی از تست CBC

انجام آزمایش خون به جای تست سرطان خون در خانه عوارض بسیار کمی دارد. ممکن است درد خفیفی یا کبودی در نقطه ای که سوزن وارد شده است را تجربه کنید، اما بیشتر علائم به سرعت از بین می روند.

• موارد زیر نتایج بیانگر مقدار نرمال شمارش کامل خون برای بزرگسالان است:

شمارش کامل خون معمولاً یک آزمایش تشخیصی قطعی نیست. بسته به دلیلی که پزشک شما این آزمایش را توصیه کرده است، نتایج خارج از محدوده طبیعی ممکن است نیاز به پیگیری داشته باشند یا نداشته باشند.

پزشک شما ممکن است نیاز به بررسی نتایج CBC به همراه نتایج سایر آزمایش‌های خون داشته باشد یا ممکن است آزمایش‌های اضافی لازم باشد. به عنوان مثال، اگر سالم هستید و هیچ علامت یا نشانه ای از بیماری ندارید.

نتایج کمی خارج از محدوده طبیعی در شمارش کامل خون ممکن است دلیلی برای نگرانی نباشد و ممکن است نیازی به پیگیری نباشد. اگر تحت درمان سرطان هستید.

نتایج یک شمارش کامل خون خارج از محدوده طبیعی ممکن است نشان دهنده نیاز به تغییر برنامه درمانی شما باشد. در برخی موارد، اگر نتایج شما به طور قابل توجهی بالاتر یا کمتر از محدوده طبیعی باشد، ممکن است پزشک شما را به یک پزشک متخصص در اختلالات خونی (هماتولوژیست) ارجاع دهد.

آنچه که نتایج ممکن است نشان دهد:

نتایج بالاتر یا کمتر از محدوده طبیعی در شمارش کامل خون ممکن است نشان دهنده وجود مشکل باشد. نتایج شمارش گلبول های قرمز، هموگلوبین و هماتوکریت شما با هم مرتبط هستند زیرا هر کدام جنبه هایی از گلبول های قرمز شما را اندازه گیری می کنند.

اگر اقدامات در این سه ناحیه کمتر از حد طبیعی باشد، دچار کم خونی هستید. کم خونی باعث خستگی و ضعف می شود.

کم خونی دلایل زیادی دارد، از جمله سطوح پایین برخی ویتامین ها یا آهن، از دست دادن خون یا یک بیماری زمینه ای، تعداد گلبول‌های قرمز خون که بالاتر از حد طبیعی است (اریتروسیتوز)، یا سطح هموگلوبین یا هماتوکریت بالا، می‌تواند به یک بیماری زمینه‌ای مانند پلی سیتمی ورا یا بیماری قلبی اشاره کند.

تعداد کم گلبول‌های سفید خون (لکوپنی) ممکن است ناشی از یک بیماری پزشکی باشد، مانند یک اختلال خود ایمنی که گلبول‌های سفید خون، مشکلات مغز استخوان یا سرطان را از بین می‌برد. برخی داروها نیز می توانند باعث کاهش تعداد گلبول های سفید خون شوند.

اگر تعداد گلبول های سفید خون شما بالاتر از حد طبیعی باشد، ممکن است دچار عفونت یا التهاب شده باشید یا می تواند نشان دهنده این باشد که شما یک اختلال سیستم ایمنی یا بیماری مغز استخوان دارید.

بالا بودن تعداد گلبول های سفید خون نیز می تواند واکنشی به دارو باشد. شمارش پلاکت تعداد پلاکت‌هایی که کمتر از حد طبیعی (ترومبوسیتوپنی) یا بیشتر از حد طبیعی (ترومبوسیتوز) است اغلب نشانه‌ای از یک بیماری زمینه‌ای است یا ممکن است یک عارضه جانبی از دارو باشد. اگر تعداد پلاکت شما خارج از محدوده طبیعی باشد، احتمالاً برای تشخیص علت به آزمایشات بیشتری نیاز خواهید داشت.

سرطان لنفوم چیست؟

سرطان لنفوم، نوعی سرطان است که در سیستم لنفاوی بدن رخ می‌ دهد. این سیستم نقش مهمی در دفاع بدن در برابر عفونت‌ ها ایفا می‌ کند. آزمایش خون یکی از راه های مهم تشخیصی برای شناسایی این بیماری است. البته، هیچ آزمایش خون واحدی به تنهایی نمی‌ تواند به طور قطعی سرطان لنفوم را تشخیص دهد، اما تغییرات خاصی در نتایج آزمایش خون می‌ تواند پزشک را به وجود این بیماری مشکوک کند.

علائم سرطان لنفوم در آزمایش خون

یکی از مهم‌ ترین تغییرات در آزمایش خون افراد مبتلا به لنفوم، افزایش تعداد گلبول‌ های سفید خون به ویژه لنفوسیت‌ ها است. این افزایش به دلیل رشد غیر طبیعی سلول‌ های لنفاوی در بدن رخ می‌ دهد. همچنین، ممکن است در برخی موارد، نسبت انواع مختلف لنفوسیت‌ ها در خون تغییر کند. علاوه بر افزایش تعداد گلبول‌ های سفید، کاهش تعداد گلبول‌ های قرمز و پلاکت‌ ها نیز ممکن است در برخی بیماران مشاهده شود.

آزمایش خون همچنین می‌ تواند به بررسی سطح برخی آنزیم‌ ها و پروتئین‌ ها در خون کمک کند. افزایش سطح برخی از این مواد مانند لاکتات دهیدروژناز (LDH) می‌ تواند نشانه‌ ای از وجود سلول‌ های سرطانی در بدن باشد. علاوه بر این، آزمایش خون می‌ تواند به بررسی وجود آنتی‌ بادی‌ های خاصی کمک کند که در برخی انواع لنفوم تولید می‌ شوند.

با این حال، باید توجه داشت که تغییرات ذکر شده در آزمایش خون ممکن است در سایر بیماری‌ ها نیز مشاهده شود. بنابراین، برای تشخیص قطعی سرطان لنفوم، پزشک علاوه بر آزمایش خون، از سایر روش‌های تشخیصی مانند بیوپسی غدد لنفاوی، تصویر برداری و بررسی مغز استخوان نیز استفاده خواهد کرد.

البته آزمایش خون تنها یکی از راه های تشخیصی سرطان لنفوم است و تفسیر نتایج آزمایش خون باید توسط پزشک متخصص انجام شود. در صورت مشاهده هرگونه علائم مشکوک مانند تورم غدد لنفاوی، خستگی مفرط، کاهش وزن بدون دلیل، تب و تعریق شبانه، حتما به پزشک مراجعه کنید.

گزارش غیرعادی CBC به چه معناست؟

ناهنجاری در تعداد سلول های خونی می تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود، بسته به اینکه کدام جزء خونی درگیر است. CBC یک تست تشخیصی قطعی نیست.

تعداد سلول‌های خونی که خیلی زیاد یا خیلی کم هستند، می‌توانند نشان‌دهنده طیف وسیعی از شرایط باشند. شرایطی که می تواند باعث CBC غیرطبیعی شود و ممکن است نیاز به آزمایش اضافی داشته باشید، عبارتند از:

1. کمبود آهن یا سایر ویتامین ها و مواد معدنی
2. اختلالات خونریزی
3. بیماری قلبی
4. اختلالات خود ایمنی، که در آن سیستم ایمنی شما به اشتباه به بدن شما حمله می کند.
5. مشکلات مغز استخوان
6. سرطان
7. عفونت یا التهاب
8. واکنش به دارو

اگر CBC شما سطوح غیرطبیعی را نشان دهد، پزشک ممکن است آزمایش خون دیگری را برای تایید نتایج تجویز کند.

خطرات شمارش غیر طبیعی CBC چیست؟

شمارش غیر طبیعی سلول های خونی با خطرات زیادی همراه است. به عنوان مثال، مقدار غیرطبیعی گلبول های قرمز نشان دهنده کم خونی و کمبود آهن است و ممکن است تهدیدی برای بیماری قلبی یا یک بیماری مزمن کلیوی یا بیماری مزمن ریوی باشد.

نسبت RBC به پلاسما در صورتی که کمتر از حد طبیعی باشد ممکن است به کم آبی بدن اشاره کند. افزایش تعداد WBC لکوسیتوز و تعداد کمتر WBC لکوپنی نامیده می شود. اگر برای مدت طولانی درمان نشود، هر دو می توانند خطرات جدی ایجاد کنند.

لکوسیتوز ممکن است نشان دهنده عفونت در بدن باشد، در حالی که لکوپنی زنگ خطری است که به کمبود جدی WBC اشاره دارد که این امر منجر به تضعیف سیستم ایمنی بدن ما می شود و حتی در صورت عفونت های جدی می تواند کشنده باشد.

چگونه می توانم تعداد CBC خود را حفظ کنم؟

حفظ شمارش طبیعی سلول های خونی اصلاً سخت نیست مگر اینکه از عوارض شدید رنج می برید.

یک فرد معمولی با شمارش غیرطبیعی خون می تواند به راحتی با خوردن مواد مغذی مناسب، در مدت زمان کوتاهی تعداد CBC خود را به حالت طبیعی بر گرداند. برای مثال، سبزیجات برگ سبز غنی از آهن برای کسانی که تعداد RBC پایینی دارند، عالی هستند. مرکبات غنی از ویتامین C برای بیماران با WBC پایین بسیار مهم هستند.

کلام آخر

تست و آزمایش CBC برای چکاپ سلامت بدن از آزمایش های پایه و ضروری به حساب می آید که  توسط پزشک هایی متخصص در نسخه تجویز می شود. تفسیر جواب این تست نیز باید توسط پزشک باید به انجام رسیده و دارو های لازم برای درمان و بهبود روند درمان باید تجویز شود.

همچنین با دانستن بعضی از علائم در آزمایش CBC، می توانید بخشی از نتیجه را با دقت بالا برای خود بخوانید که این علائم ا در بخش بالا شرح داده ایم. همچنین در صورت داشتن هرگونه انتقاد و سوال در این زمنیه، می توانید نظر خود را با ما در میان بگذارید.

آیا لنفوم باعث افزایش WBC می شود؟

افراد مبتلا به HL گاهی اوقات ممکن است شمارش خون غیرطبیعی داشته باشند. به عنوان مثال، اگر لنفوم به مغز استخوان (جایی که سلول های خونی جدید ساخته می شود) حمله کند، ممکن است فرد مبتلا به کم خونی باشد (گلبول های قرمز کافی نیست). افزایش تعداد گلبول های سفید خون یکی دیگر از علائم احتمالی HL است، اگرچه ممکن است ناشی از عفونت نیز باشد.

مطالب مرتبط: آزمایش تیروکسین (T4) چیست؟

آیا همه غدد لنفاوی سرطانی هستند؟

غدد لنفاوی متورم نشانه این است که سیستم ایمنی بدن شما در حال مبارزه با عفونت یا بیماری است. غدد لنفاوی متورم به احتمال زیاد خوش خیم هستند تا بدخیم. خوش خیم یعنی غدد لنفاوی حاوی سلول های سرطانی نیستند. بدخیم یعنی حاوی سلول های سرطانی هستند.

محدوده طبیعی لنف چقدر است؟

در بزرگسالان، محدوده طبیعی لنفوسیت ها بین ۱۰۰۰ تا ۴۸۰۰ لنفوسیت در هر ۱ میکرولیتر خون است. در کودکان، محدوده طبیعی لنفوسیت ها بین ۳۰۰۰ تا ۹۵۰۰ لنفوسیت در هر ۱ میکرولیتر خون است. حدود ۲۰ تا ۴۰ درصد از گلبول های سفید خون شما لنفوسیت هستند.

پزشکان چگونه لنفوم را آزمایش می کنند؟

روش آسپیراسیون مغز استخوان و بیوپسی شامل وارد کردن یک سوزن در استخوان لگن برای برداشتن نمونه ای از مغز استخوان است. نمونه برای جستجوی سلول های لنفوم تجزیه و تحلیل می شود. تست های تصویربرداری پزشک ممکن است آزمایش های تصویربرداری را برای جستجوی علائم لنفوم در سایر نواحی بدن شما توصیه کند.

آیا می توان لوسمی را در CBC تشخیص داد؟

CBC مفیدترین آزمایش اولیه آزمایشگاهی در بیماران مشکوک به سرطان خون است. اکثر بیماران مقداری ناهنجاری در CBC و برخی بلاست ها در اسمیر محیطی در بیماران مبتلا به لوسمی حاد دیده می شود. برای تشخیص CLL باید لنفوسیتوز بیش از  mm 5000/3 وجود داشته باشد.

آزمایش CBC برای تشخیص لنفوم

آزمایش CBC (شمارش کامل خون) یکی از آزمایش‌ های رایجی است که برای بررسی سلامت خون و تشخیص طیف وسیعی از بیماری‌ ها، از جمله سرطان لنفوم، استفاده می‌ شود. در این آزمایش، تعداد و نوع سلول‌ های مختلف خون، از جمله گلبول‌ های قرمز، گلبول‌ های سفید و پلاکت‌ ها، شمارش و بررسی می‌ شود.

در بیماران مبتلا به لنفوم، اغلب تغییراتی در نتایج آزمایش CBC دیده می‌ شود. یکی از این تغییرات، افزایش تعداد گلبول‌ های سفید خون به ویژه لنفوسیت‌ ها است. لنفوسیت‌ ها نوعی از گلبول‌ های سفید هستند که نقش مهمی در سیستم ایمنی بدن ایفا می‌ کنند. در لنفوم، به دلیل رشد غیر طبیعی سلول‌ های لنفاوی، تعداد این سلول‌ ها در خون افزایش می‌ یابد.

علاوه بر افزایش تعداد لنفوسیت‌ ها، ممکن است در برخی موارد، نسبت انواع مختلف لنفوسیت‌ ها در خون تغییر کند. همچنین، کاهش تعداد گلبول‌ های قرمز و پلاکت‌ ها نیز ممکن است در برخی بیماران مشاهده شود.

با این حال، باید توجه داشت که تغییرات ذکر شده در آزمایش CBC ممکن است در سایر بیماری‌ ها نیز مشاهده شود. بنابراین، برای تشخیص قطعی لنفوم، پزشک علاوه بر آزمایش CBC، از سایر روش‌ های تشخیصی استفاده خواهد کرد.

غدد لنفاوی متورم چگونه بررسی می شوند؟

افراد می توانند با فشار دادن ملایم اطراف برخی قسمت های بدن مانند گردن، بررسی کنند که آیا غدد لنفاوی آنها متورم شده است یا خیر. غدد لنفاوی متورم مانند برجستگی های نرم و گرد احساس می شوند و ممکن است به اندازه یک نخود یا انگور باشند که نشان دهنده التهاب هستند.

CBC با لوسمی چگونه بررسی می شوند؟

اگر مبتلا به لوسمی هستید، تعداد گلبول های خون شما احتمالاً سطوح بالاتر از حد معمول گلبول های سفید را نشان می دهد که شامل سلول های لوسمی نیز می شود. همچنین ممکن است تعداد گلبول های قرمز و پلاکت خون شما کمتر از حد معمول باشد. اگر هر سه نوع این سلول ها کم باشد، این به عنوان پان سیتوپنی شناخته می شود.

غدد لنفاوی متورم چگونه هستند؟

غدد متورم در هر طرف گردن، زیر چانه و زیر بغل مانند توده‌های حساس و دردناک هستند.

مطالب مرتبط: سدیم (Na) چیست؟

شایع ترین علامت اولیه لنفوم چیست؟

بهترین راه برای تشخیص زود هنگام لنفوم، توجه به علائم و نشانه های احتمالی است. یکی از شایع ترین علائم بزرگ شدن یک یا چند غدد لنفاوی است که باعث ایجاد توده یا برآمدگی در زیر پوست می شود که معمولاً دردناک نیست و اغلب نیز در گردن، زیر بغل یا کشاله ران یافت می شود.

آیا لنفوم باعث کاهش WBC می شود؟

افراد مبتلا به NHL، در مغز استخوان دارای سلول های لنفوم هستند و همین امر می تواند باعث خستگی، تنگی نفس، کاهش تعداد گلبول های سفید خون و افزایش ابتلا به عفونت شود.

کدام آزمایشات خون برای تشخیص لنفوم بکار می روند؟

ایمونوفنوتایپینگ، ایمونوهیستوشیمی یا فلوسیتومتری ازمایشاتی هستند که با تشخیص پروتئین هایی که گلبول های سفید را می سازند به تیم پزشکی کمک می کند تا نوع لنفوم شما را تشخیص دهد.

آیا لنفوم باعث کاهش هموگلوبین می شود؟

کم خونی یک ویژگی شایع در بیماران لنفوم تازه تشخیص داده شده با کم خونی مزمن است که به عنوان شایع ترین علت در این بیماران است. کاهش هموگلوبین در بیمارانی که مراحل پیشرفته تری از لنفوم دارند، به ویژه زمانی که مغز استخوان درگیر لنفوم باشد، شیوع بیشتری دارد.

آیا لنفوم باعث افزایش پلاکت می شود؟

افراد مبتلا به لنفوم ممکن است در معرض خطر بالاتری برای کاهش تعداد پلاکت باشند. ترومبوسیتوپنی ممکن است زمانی رخ دهد که پلاکت ها به مقدار خیلی کمی در مغز استخوان ساخته شوند یا بطور کامل از بین روند. در برخی موارد، بدن پلاکت ها را به عنوان بخشی از سیستم ایمنی نمی شناسد و به آنها حمله می کند.

چه سرطان هایی با آزمایش خون تشخیص داده می شوند؟

1. لنفوم هوچکین
2. سرطان خون
3. لنفوم غیر هوچکین
4. مولتیپل میلوما

آیا لنفوم قابل درمان است؟

بیش از ۸۰ درصد از بیماران مبتلا به لنفوم هوچکین را می توان با رویکردهای درمانی فعلی درمان کرد. میزان درمان در بیماران جوان‌تر و کسانی که در مراحل اولیه بیماری مساعد دارند، بیشتر است و ۹۰ درصد احتمال درمان وجو دارد.

مطالب مرتبط: BS چیست؟

غدد لنفاوی سرطانی با چه سرعتی رشد می کنند؟

اگر غده لنفاوی سرطانی باشد، سرعت ایجاد و رشد توده بستگی به نوع لنفوم دارد. در لنفوم های با رشد سریع، توده ها می توانند در عرض چند روز یا چند هفته ظاهر شوند. در انواع با رشد کندتر، ممکن است ماه ها یا حتی سال ها طول بکشد.

آیا غدد لنفاوی سرطانی دردناک هستند؟

شایع ترین علامت لنفوم غیر هوچکین تورم بدون درد در غدد لنفاوی است که معمولاً در گردن، زیر بغل یا کشاله ران است. غدد لنفاوی که به عنوان غدد لنفاوی نیز شناخته می شوند، توده های بافتی به اندازه نخود هستند که در سراسر بدن یافت می شوند.

سلول های قرمز خون

گلبول های قرمز اکسیژن را حمل می کنند و دی اکسید کربن را از طریق هموگلوبین جمع آوری می کنند. هموگلوبین یک پروتئین حاوی آهن است که به گلبول های قرمز رنگ می دهد و انتقال اکسیژن از ریه ها به بافت ها و دی اکسید کربن را از بافت ها به ریه ها برای بازدم تسهیل می کند. گلبول های قرمز فراوان ترین سلول در خون هستند و حدود ۴۰ تا ۴۵ درصد از حجم آن را تشکیل می دهند. گلبول های قرمز دایره ای، دوقعر، دیسکی شکل و قابل تغییر شکل هستند تا از طریق مویرگ های باریک فشرده شوند. گلبول های قرمز هسته ندارند و بسیار کوچکتر از سایر سلول های انسانی هستند.

مطالب مرتبط: آزمایش خون برای چکاپ روده

گلبول های قرمز در مغز استخوان از سلول های بنیادی خون ساز در فرآیندی به نام erythropoiesis تشکیل می شوند. در بزرگسالان، حدود ۲.۴ میلیون گلبول قرمز در هر ثانیه تولید می شود. تعداد طبیعی گلبول های قرمز ۴.۵ تا ۵ میلیون در میلی متر مکعب است. طول عمر گلبول های قرمز تقریباً ۱۰۰-۱۲۰ روز است. پس از اتمام طول عمر، گلبول های قرمز توسط طحال از جریان خون خارج می شوند.

گلبول های قرمز بالغ در بین سلول های بدن انسان منحصر به فرد هستند زیرا فاقد هسته هستند. کاهش گلبول های قرمز خون به عنوان کم خونی شناخته می شود، در حالی که تعداد زیاد آن به پلی سیتمی شناخته می شود. میزان رسوب گلبول های قرمز (ESR) سرعتی است که در آن گلبول های قرمز به پایین فرو می روند (زمانی که پس از افزودن یک ضد انعقاد در یک ستون عمودی قرار می گیرند). مقادیر طبیعی تست ESR عبارتند از:

• ۳ تا ۵ میلی متر در ساعت در اقایان
• ۴ تا ۷ میلی متر در ساعت در خانم ها

گلبول های سفید خون

گلبول های سفید یا لکوسیت ها، سلول های سیستم ایمنی هستند که در دفاع از بدن در برابر بیماری های عفونی و مواد خارجی نقش دارند و در مغز استخوان از سلول های بنیادی خونساز تولید و مشتق می شوند. لکوسیت ها در سراسر بدن از جمله خون و سیستم لنفاوی یافت می شوند. انواع مختلفی از گلبول های سفید وجود دارد که نقش های خاصی در سیستم ایمنی بدن انسان ایفا می کنند.

WBC ها تقریباً ۱٪ از حجم خون را تشکیل می دهند. گلبول های سفید به دو دسته گرانولوسیت و آگرانولوسیت تقسیم می شوند که با وجود یا عدم وجود گرانول در سیتوپلاسم مشخص می شوند. گرانولوسیت ها شامل بازوفیل ها، ائوزینوفیل ها، نوتروفیل ها و ماست سل ها هستند. آگرانولوسیت ها شامل لنفوسیت ها و مونوسیت ها هستند.

کاهش گلبول های سفید خون، لکوپنی است، در حالی که تعداد بیش از حد آن، لکوسیتوز است. اصطلاحات جداگانه ای برای کمبود یا فراوانی انواع خاصی از گلبول های سفید وجود دارد. تعداد گلبول های سفید در گردش خون معمولاً در بروز عفونت افزایش می یابد. بسیاری از سرطان های خون بر اساس تولید نامناسب گلبول های سفید است.

مطالب مرتبط: آزمایش خون برای چکاب ریه

پلاکت ها

پلاکت‌ها یا ترومبوسیت‌ها، قطعات سلولی شفاف بسیار کوچک با شکل نامنظم به قطر ۲ تا ۳ میکرومتر هستند که از تکه تکه شدن مگاکاریوسیت‌ها ناشی می‌شوند. متوسط طول عمر یک پلاکت به طور معمول فقط ۵ تا ۹ روز است. پلاکت ها منبع طبیعی فاکتورهای رشد هستند. آنها در خون پستانداران گردش می کنند و در هموستاز نقش دارند و منجر به تشکیل لخته های خون می شوند.

پلاکت ها الیاف نخ مانند را آزاد می کنند تا این لخته ها را تشکیل دهند. محدوده طبیعی (۹۹ درصد جمعیت مورد تجزیه و تحلیل) برای پلاکت ها ۱۵۰۰۰۰ تا ۴۵۰۰۰۰ در میلی متر مکعب است. اگر تعداد پلاکت ها خیلی کم باشد، خونریزی بیش از حد ممکن است رخ دهد. با این حال، اگر تعداد پلاکت‌ها خیلی زیاد باشد، لخته‌های خون می‌توانند ترومبوز ایجاد کنند که ممکن است رگ‌های خونی را مسدود کند و منجر به حوادثی مانند سکته مغزی، انفارکتوس میوکارد، آمبولی ریه یا انسداد رگ‌های خونی به سایر قسمت‌های بدن مانند انتهای بازوها یا پاها شود.

ناهنجاری یا بیماری پلاکتی را ترومبوسیتوپاتی می نامند که می تواند تعداد کم پلاکت ها (ترومبوسیتوپنی)، کاهش عملکرد پلاکت ها (ترومباستنی) یا افزایش تعداد پلاکت ها (ترومبوسیتوز) باشد. اختلالاتی وجود دارد که تعداد پلاکت ها را کاهش می دهد، مانند ترومبوسیتوپنی ناشی از هپارین (HIT) یا پورپورای ترومبوسیتوپنی ترومبوتیک (TTP)، که معمولاً به جای خونریزی باعث ترومبوز یا لخته می شود.

مطالب مرتبط: آزمایشات های خون برای سرطان سینه

پلاکت ها تعداد زیادی از فاکتورهای رشد از جمله فاکتور رشد مشتق از پلاکت (PDGF)، یک عامل کموتاکتیک قوی و TGF بتا را آزاد می کنند که رسوب ماتریکس خارج سلولی را تحریک می کند. هر دوی این عوامل رشد نقش مهمی در ترمیم و بازسازی بافت های همبند دارند.

سایر فاکتورهای رشد مرتبط با پلاکت ها عبارتند از: فاکتور رشد فیبروبلاست پایه (bFGF)، فاکتور رشد شبه انسولین ۱ (IGF-1)، فاکتور رشد اپیدرمی مشتق از پلاکت و فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (VEGF). کاربرد موضعی این فاکتورها در افزایش غلظت از طریق پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) برای چندین دهه به عنوان کمکی برای بهبود زخم مورد استفاده قرار گرفته است.

نشانه اختلال در سلول های خونی

اختلالات سلول های خون می ‌توانند طیف وسیعی از علائم را ایجاد کنند که شدت آن ‌ها به نوع اختلال و میزان تاثیر آن بر عملکرد سلول‌ های خونی بستگی دارد. در برخی موارد این علائم ممکن است خفیف و قابل چشم‌ پوشی باشند، اما در برخی دیگر می ‌توانند بسیار جدی و تهدید کننده باشند. در زیر به برخی از نشانه های اختلال در سلول های خونی پرداخته ایم.

خستگی مفرط

یکی از شایع ‌ترین علائم اختلالات خونی خستگی مفرط است. هنگامی که سلول ‌های خونی به اندازه کافی اکسیژن را به بافت ‌های بدن نرسانند، فرد احساس خستگی و ضعف شدیدی می ‌کند. این خستگی ممکن است حتی با استراحت کافی نیز بهبود نیابد.

تنگی نفس نیز از دیگر علائم رایج است. کاهش تعداد گلبول ‌های قرمز یا کاهش توانایی آن‌ ها در حمل اکسیژن، می ‌تواند منجر به تنگی نفس شود، حتی در هنگام انجام فعالیت ‌های ساده مانند راه رفتن.

پوست رنگ پریده

پوست رنگ ‌پریده یکی دیگر از نشانه ‌های اختلالات خونی است. هنگامی که خون اکسیژن کافی نداشته باشد، پوست رنگ پریده و کم‌ رنگ به نظر می ‌رسد. همچنین ممکن است در زیر ناخن ‌ها و داخل پلک ‌ها نیز رنگ پریدگی مشاهده شود.

سرگیجه

سرگیجه و سردرد نیز از علائم شایع هستند. کمبود اکسیژن در مغز می ‌تواند باعث سرگیجه، سردرد و مشکل در تمرکز شود.

ضعف عضلانی

ضعف عضلانی و تپش قلب نیز از دیگر علائمی هستند که ممکن است در افراد مبتلا به اختلالات خونی مشاهده شود. ضعف عضلانی به دلیل کمبود انرژی در سلول‌ های عضلانی ایجاد می‌ شود و تپش قلب ممکن است به دلیل تلاش قلب برای جبران کمبود اکسیژن باشد.

خونریزی و کبودی

خونریزی و کبودی آسان نیز از علائم اختلالات مربوط به پلاکت ‌ها است. پلاکت ‌ها نقش مهمی در لخته شدن خون دارند و کاهش تعداد آن ‌ها می‌ تواند منجر به خونریزی طولانی مدت و کبودی آسان شود.

عفونت های مکرر

عفونت ‌های مکرر نیز ممکن است نشانه ‌ای از اختلالات مربوط به گلبول‌ های سفید خون باشد. گلبول‌ های سفید نقش مهمی در سیستم ایمنی بدن دارند و کاهش تعداد آن‌ ها می‌ تواند باعث افزایش حساسیت به عفونت شود.

تب

تب بدون دلیل مشخص کاهش وزن ناخواسته و علائم عصبی مانند بی ‌حسی یا گزگز نیز از دیگر علائم احتمالی اختلالات خونی هستند.

آیا بالا بودن گلبول سفید خطرناک است؟

بالا بودن تعداد گلبول ‌های سفید خون یا لکوسیتوز همیشه نشانه خطر نیست و می ‌تواند پاسخی طبیعی به عفونت ‌ها، التهاب‌ ها یا استرس باشد. گلبول ‌های سفید بخشی از سیستم ایمنی بدن هستند و وظیفه مبارزه با عوامل بیماری‌ زا را بر عهده دارند. بنابراین افزایش تعداد آن ‌ها اغلب نشان‌ دهنده تلاش بدن برای مقابله با یک تهدید خارجی است.

علل افزایش گلبول ‌های سفید

در زیر به برخی از علت های افزایش گلبول های سفید پرداخته ایم.

• شایع ‌ترین علت افزایش گلبول‌ های سفید عفونت ‌های باکتریایی، ویروسی، قارچی یا انگلی است. بدن برای مبارزه با این عفونت‌ ها، تولید گلبول‌ های سفید را افزایش می ‌دهد.
• بیماری ‌های التهابی مانند آرتریت روماتوئید، لوپوس و بیماری‌ های روده‌ ای التهابی نیز می ‌توانند باعث افزایش گلبول ‌های سفید شوند.
• آسیب‌ های بافتی، سوختگی ‌ها و جراحی‌ ها نیز می‌ توانند باعث افزایش موقت تعداد گلبول ‌های سفید شوند.
• برخی از انواع سرطان خون مانند لوسمی می ‌توانند باعث افزایش تعداد گلبول‌ های سفید شوند.
• استرس‌ های فیزیکی و روانی نیز می ‌توانند باعث افزایش موقت تعداد گلبول ‌های سفید شوند.
• برخی دارو ها مانند کورتیکواستروئید ها می ‌توانند باعث افزایش تعداد گلبول‌ های سفید شوند.

اگر افزایش تعداد گلبول‌ های سفید همراه با علائم دیگری مانند تب، لرز، تعریق شبانه، کاهش وزن، خستگی مفرط، کبودی آسان، خونریزی، تورم غدد لنفاوی یا درد مفاصل باشد باید به پزشک مراجعه کرد. این علائم ممکن است نشان ‌دهنده یک بیماری جدی ‌تر مانند عفونت شدید، بیماری خود ایمنی یا سرطان باشد.

چگونه افزایش گلبول های سفید را تشخیص دهیم؟

برای تشخیص علت افزایش گلبول ‌های سفید پزشک علاوه بر معاینه فیزیکی ممکن است آزمایش‌ های دیگری مانند آزمایش خون کامل، آزمایش مدفوع، کشت خون، تصویربرداری و بیوپسی را نیز درخواست کند. درمان به علت اصلی افزایش گلبول ‌های سفید بستگی دارد. اگر علت عفونت باشد درمان با آنتی ‌بیوتیک یا دارو های ضد ویروسی انجام می ‌شود. اگر علت بیماری زمینه ‌ای دیگری باشد، درمان بر روی آن بیماری متمرکز خواهد شد.

در کل افزایش تعداد گلبول‌ های سفید همیشه نشانه خطر نیست و می ‌تواند پاسخی طبیعی به عفونت‌ ها یا التهاب‌ ها باشد. با این حال اگر این افزایش همراه با علائم دیگری باشد، باید به پزشک مراجعه کرد تا علت آن مشخص شود و درمان مناسب انجام شود.

آیا بالا بودن گلبول قرمز نشانه سرطان است؟

بالا بودن تعداد گلبول‌ های قرمز خون لزوما به معنای وجود سرطان نیست. در واقع دلایل متعددی می‌ تواند باعث افزایش تعداد گلبول ‌های قرمز شود. اگرچه در برخی موارد پلی ‌سیتمی می‌ تواند نشانه ‌ای از یک بیماری زمینه ‌ای جدی مانند برخی انواع سرطان باشد، اما اغلب دلایل دیگری نیز وجود دارد.

یکی از دلایل شایع افزایش گلبول‌ های قرمز کمبود اکسیژن در بدن است. بدن برای جبران کمبود اکسیژن تولید گلبول ‌های قرمز را افزایش می ‌دهد. این حالت می ‌تواند در افرادی که بیماری ‌های ریوی دارند یا افرادی که به دلایل مختلفی مانند کم‌ خونی اکسیژن کافی به بافت‌ هایشان نمی‌ رسد، رخ دهد.

علاوه بر کمبود اکسیژن برخی بیماری‌ های دیگر مانند بیماری‌ های کلیوی، تومور های خاص و اختلالات مغز استخوان نیز می ‌توانند باعث افزایش تولید گلبول‌ های قرمز شوند. در برخی موارد نادر پلی‌ سیتمی می ‌تواند به عنوان یک بیماری اولیه رخ دهد که در آن مغز استخوان به طور غیر طبیعی گلبول ‌های قرمز زیادی تولید می ‌کند.

آیا پلی‌ سیتمی همیشه خطرناک است؟

پلی ‌سیتمی همیشه خطرناک نیست و شدت علائم آن به علت زمینه‌ ای و میزان افزایش گلبول‌ های قرمز بستگی دارد. در برخی موارد پلی‌ سیتمی ممکن است بدون هیچ علامتی باشد و در آزمایش ‌های روتین خون تشخیص داده شود. اما در موارد شدید تر، می ‌تواند باعث علائمی مانند سردرد، سرگیجه، خستگی، قرمزی پوست، خارش، ضعف و مشکلات بینایی شود.

درمان کمبود گلبول قرمز خون

کمبود گلبول‌ های قرمز خون یا همان کم‌ خونی یک وضعیت پزشکی شایع است که می‌ تواند دلایل مختلفی داشته باشد. درمان این بیماری به طور مستقیم به علت زمینه‌ ای آن بستگی دارد. در بسیاری از موارد کم‌ خونی ناشی از کمبود آهن است که یکی از رایج‌ ترین علل کم‌ خونی محسوب می‌ شود.

برای درمان کم‌ خونی ناشی از فقر آهن، معمولا مکمل‌ های آهن تجویز می‌ شود. این مکمل‌ ها به بدن کمک می‌ کنند تا آهن مورد نیاز برای تولید گلبول‌ های قرمز را تامین کند. علاوه بر مصرف مکمل‌ ها تغییر رژیم غذایی نیز بسیار مهم است. مصرف غذاهای غنی از آهن مانند گوشت قرمز، مرغ، ماهی، تخم‌ مرغ، سبزیجات برگ سبز تیره، حبوبات و آجیل می‌ تواند به افزایش سطح آهن در بدن کمک کند.

در برخی موارد کم‌ خونی ممکن است ناشی از کمبود ویتامین‌ های گروه B، مانند ویتامین B12 باشد. در این موارد مصرف مکمل‌ های این ویتامین‌ ها ضروری است. همچنین کم‌ خونی می‌ تواند در اثر برخی بیماری‌ های مزمن مانند بیماری‌ های کلیوی، بیماری‌ های التهابی روده و سرطان ایجاد شود. در این موارد درمان علت زمینه‌ ای بیماری بسیار مهم است.

شمارش کامل خون

تست و آزمایش CBC یا شمارش کامل خون (CBC) یک پانل آزمایشی است که توسط پزشک یا سایر متخصصان پزشکی درخواست می‌شود و اطلاعاتی در مورد سلول‌های خون بیمار ارائه می‌دهد. یک دانشمند یا تکنسین آزمایشگاه، آزمایش درخواستی را انجام می دهد و نتایج CBC را به متخصص پزشکی درخواست کننده ارائه می دهد. در گذشته شمارش سلول های خون بیمار به صورت دستی و با مشاهده لام تهیه شده با نمونه خون بیمار در زیر میکروسکوپ انجام می شد.

شمارش غیرطبیعی بالا یا پایین ممکن است نشان دهنده وجود انواع مختلفی از بیماری باشد و از این رو شمارش خون یکی از رایج ترین آزمایشات خونی است که در پزشکی انجام می شود، زیرا می تواند یک نمای کلی از وضعیت سلامت عمومی بیمار ارائه دهد.

یک نوع آزمایش خون است که برای ارزیابی سلامت کلی و تشخیص اختلالات احتمالی مانند عفونت، کم خونی، بیماری های سیستم ایمنی و سرطان های خون استفاده می شود. فاکتورهای که در تست CBC اندازه گیری می شوند، عبارتند از:

1. شمارش گلبول های قرمز (RBC): شمارش تعداد واقعی گلبول های قرمز خون در نمونه خون
2. هموگلوبین (Hb): مقدار کل پروتئین حامل اکسیژن در خون را اندازه گیری می کند که بطور کلی تعداد بیانگر گلبول های قرمز خون است.
3. هماتوکریت: درصد حجم کل خون (که از گلبول های قرمز تشکیل شده است) را اندازه می گیرد.
4. شاخص های گلبول قرمز که اطلاعاتی در مورد ویژگی های فیزیکی گلبول های قرمز ارائه می دهد:

• میانگین حجم گلبول های قرمز (MCV): اندازه گیری گلبول های قرمز
• میانگین هموگلوبین گلبولی (MCH): اندازه گیری ​​هموگلوبین داخل گلبول های قرمز
• میانگین غلظت هموگلوبین گلبولی (MCHC): میانگین غلظت هموگلوبین در داخل گلبول های قرمز
• عرض توزیع گلبول قرمز (RDW): میزان تغییر اندازه گلبول های قرمز

5. آزمایش گلبول های سفید (WBC):

بیانگر تعداد کل گلبول های سفید خون در نمونه خون است. داخل خون پنج نوع گلبول سفید(نوتروفیل ها، لنفوسیت ها، مونوسیت ها، ائوزینوفیل ها و بازوفیل ها) را شناسایی و شمارش می کند.

6. آزمایشات پلاکتی

• تعداد پلاکت ها: تعداد پلاکت های موجود در نمونه خون
• حجم متوسط ​​پلاکت (MPV): ممکن است با CBC گزارش شود و بیانگر مقدار متوسط ​​پلاکت‌ها است.
• تست CBC یک آزمایش خون رایج است که به دلایل مختلفی انجام می شود:

برای بررسی سلامت کلی فرد: پزشک شما ممکن است یک تست CBC را به عنوان بخشی از یک معاینه پزشکی معمول برای نظارت بر سلامت عمومی شما و غربالگری انواع اختلالات مانند کم خونی یا لوسمی توصیه کند.

برای تشخیص یک بیماری: اگر ضعف، خستگی، تب، التهاب، کبودی و یا خونریزی دارید، ممکن است پزشک شما تست CBC را پیشنهاد دهد. تست CBC ممکن است به تشخیص علت این علائم و نشانه ها کمک کند. علاوه براین نیز اگر پزشک شما مشکوک به عفونت باشد، این تست را تجویز می کند.

برای نظارت بر روند درمان:  اگر دارویی مصرف می کنید که ممکن است بر تعداد سلول های خونی تأثیر بگذارند، ممکن است از تست CBC برای نظارت بر سلامت شما استفاده شود.

• شرایط انجام تست CBC

اگر نمونه خون شما فقط برای شمارش کامل سلول های خونی باشد، نیاز به شرایط خاصی مانند ناشتایی ندارد. اما اگر نمونه خون شما برای آزمایش‌های دیگری نیز مورد نیاز است، بسته به نوع ازمایش درخواستی نیاز به شرایط ناشتایی دارد.

• نحوه انجام تست CBC

پرسنل ازمایشگاه با استفاده از یک سوزن کوچک از رگ بازوی شما نمونه خون می گیرد. پس از وارد کردن سوزن، مقدار کمی خون در یک لوله آزمایش یا ویال جمع آوری می شود. وقتی سوزن داخل یا خارج می شود ممکن است کمی احساس سوزش کنید. نمونه گیری معمولا کمتر از پنج دقیقه طول می کشد.

• عوارض احتمالی ناشی از تست CBC

انجام آزمایش خون عوارض بسیار کمی دارد. ممکن است درد خفیفی یا کبودی در نقطه ای که سوزن وارد شده است را تجربه کنید، اما بیشتر علائم به سرعت از بین می روند.

موارد زیر نتایج بیانگر مقدار نرمال شمارش کامل خون برای بزرگسالان است:

شمارش کامل خون معمولاً یک آزمایش تشخیصی قطعی نیست. بسته به دلیلی که پزشک شما این آزمایش را توصیه کرده است، نتایج خارج از محدوده طبیعی ممکن است نیاز به پیگیری داشته باشند یا نداشته باشند. پزشک شما ممکن است نیاز به بررسی نتایج CBC به همراه نتایج سایر آزمایش‌های خون داشته باشد یا ممکن است آزمایش‌های اضافی لازم باشد. به عنوان مثال، اگر سالم هستید و هیچ علامت یا نشانه ای از بیماری ندارید، نتایج کمی خارج از محدوده طبیعی در شمارش کامل خون ممکن است دلیلی برای نگرانی نباشد و ممکن است نیازی به پیگیری نباشد. اگر تحت درمان سرطان هستید، نتایج یک شمارش کامل خون خارج از محدوده طبیعی ممکن است نشان دهنده نیاز به تغییر برنامه درمانی شما باشد. در برخی موارد، اگر نتایج شما به طور قابل توجهی بالاتر یا کمتر از محدوده طبیعی باشد، ممکن است پزشک شما را به یک پزشک متخصص در اختلالات خونی (هماتولوژیست) ارجاع دهد.

نتایج غیرعادی به چه معناست؟

• RBC، هموگلوبین یا هماتوکریت بالا ممکن است به دلایل زیر باشد:
• کمبود آب و مایعات کافی، مانند اسهال شدید، تعریق بیش از حد، یا قرص های آب مورد استفاده برای درمان فشار خون بالا
• بیماری کلیوی با تولید اریتروپویتین بالا
• سطح پایین اکسیژن در خون برای مدت طولانی، اغلب به دلیل بیماری قلبی یا ریوی است.
• پلی سیتمی ورا
• سیگار کشیدن
• پایین بودن RBC، هموگلوبین یا هماتوکریت نشانه کم خونی است که می تواند ناشی از موارد زیر باشد:
• از دست دادن خون (به طور ناگهانی یا به دلیل مشکلاتی مانند دوره های قاعدگی شدید در طولانی مدت)
• نارسایی مغز استخوان (به عنوان مثال، پرتودرمانی، عفونت یا تومور)
• تجزیه گلبول های قرمز (همولیز)
• سرطان و درمان سرطان
• برخی از شرایط پزشکی طولانی مدت (مزمن) مانند بیماری مزمن کلیه، کولیت اولسراتیو یا آرتریت روماتوئید
• سرطان خون
• عفونت های طولانی مدت مانند هپاتیت
• رژیم غذایی و تغذیه نامناسب، باعث کمبود آهن، فولات، ویتامین B12 یا ویتامین B6 می شود.
• مولتیپل میلوما
• تعداد گلبول های سفید خون کمتر از حد طبیعی، لکوپنی نامیده می شود. کاهش تعداد WBC ممکن است به دلایل زیر باشد:
• سوء مصرف الکل و آسیب کبدی
• بیماری های خود ایمنی (مانند لوپوس اریتماتوز سیستمیک)
• نارسایی مغز استخوان (به عنوان مثال، به دلیل عفونت، تومور، تشعشع یا فیبروز)
• داروهای شیمی درمانی که برای درمان سرطان استفاده می شود.
• بیماری کبد یا طحال
• طحال بزرگ شده
• عفونت های ناشی از ویروس ها، مانند مونو یا ایدز
• داروها
• افزایش تعداد WBC لکوسیتوز نامیده می شود. می تواند ناشی از:
• داروهای خاص مانند کورتیکواستروئیدها
• عفونت ها
• بیماری هایی مانند لوپوس، آرتریت روماتوئید یا آلرژی
• سرطان خون
• استرس شدید عاطفی یا جسمی
• آسیب بافتی (مانند سوختگی یا حمله قلبی)
• افزایش تعداد پلاکت ممکن است به دلایل زیر باشد:
• خون ریزی
• بیماری هایی مانند سرطان
• کمبود آهن
• مشکلات مربوط به مغز استخوان
• کاهش تعداد پلاکت ممکن است به دلایل زیر باشد:

1. اختلالاتی که در آن پلاکت ها تخریب می شوند.
2. بارداری
3. طحال بزرگ شده
4. نارسایی مغز استخوان (به عنوان مثال، به دلیل عفونت، تومور، تشعشع یا فیبروز)
5. داروهای شیمی درمانی که برای درمان سرطان استفاده می شود.

خطرات شمارش غیر طبیعی CBC چیست؟

شمارش غیر طبیعی سلول های خونی با خطرات زیادی همراه است. به عنوان مثال، مقدار غیرطبیعی گلبول های قرمز نشان دهنده کم خونی و کمبود آهن است و ممکن است تهدیدی برای بیماری قلبی یا یک بیماری مزمن کلیوی یا بیماری مزمن ریوی باشد. نسبت RBC به پلاسما در صورتی که کمتر از حد طبیعی باشد ممکن است به کم آبی بدن اشاره کند. افزایش تعداد WBC لکوسیتوز و تعداد کمتر WBC لکوپنی نامیده می شود. اگر برای مدت طولانی درمان نشود، هر دو می توانند خطرات جدی ایجاد کنند. لکوسیتوز ممکن است نشان دهنده عفونت در بدن باشد، در حالی که لکوپنی زنگ خطری است که به کمبود جدی WBC اشاره دارد که این امر منجر به تضعیف سیستم ایمنی بدن ما می شود و حتی در صورت عفونت های جدی می تواند کشنده باشد.

آهن خون در آزمایش

همانطور که می دانید آهن عنصری حیاتی برای بدن انسان است که کمبود آن در بدن می تواند ضرر هایی برای بدن به همراه داشته باسد. بنابر این انجام آزنایش و اندازه گیری سطح آن بسیار مهم است. آزمایش خون یکی از روش‌ های رایج برای بررسی سطح آهن در بدن است. در این آزمایش میزان آهن موجود در خون اندازه‌ گیری شده تا مشخص شود آیا بدن به اندازه کافی آهن دریافت می‌ کند یا خیر. کاهش سطح آهن در آزمایش خون می‌ تواند نشانه‌ ای از کم‌ خونی فقر آهن یا سایر مشکلات سلامتی باشد.

دلایل مختلفی برای کاهش سطح آهن در خون وجود دارد. از جمله این دلایل می‌ توان به رژیم غذایی نامناسب و کمبود مصرف غذا های غنی از آهن، خونریزی‌ های مزمن مانند قاعدگی سنگین، زخم معده یا سرطان روده بزرگ، بیماری‌ های التهابی روده، و اختلالات جذب آهن اشاره کرد. همچنین زنان باردار و شیرده به دلیل افزایش نیاز به آهن بیشتر در معرض خطر کمبود ان قرار دارند.

کمبود آهن چیست؟

کمبود آهن یکی از شایع‌ترین انواع کم خونی است که به دلیل عدم تولید و ذخیره سازی کافی آهن در بدن ایجاد می‌شود. علائم کمبود آهن شامل خستگی، ضعف عمومی، افسردگی، سردرد، خشکی و ترک‌های پوست، تنگی نفس، تپش قلب و خفگی در برخی موارد می‌باشد. برای درمان کمبود آهن، معمولاً از مکمل های آهن و تغذیه مناسب استفاده می‌شود. همچنین، در صورت وجود علائم شدید، پزشک ممکن است داروهای تزریقی آهن را نیز تجویز کند.

رنج نرمال آزمایش آهن خون چقدر است؟

مقدار آهن در آزمایش خون چقدر است؟ رنج طبیعی غلظت آهن در خون برای زنان بین ۱۲ تا ۱۵۰ میکروگرم بر دسی لیتر و برای مردان بین ۱۳ تا ۱۸۰ میکروگرم بر دسی لیتر است.

آهن(Fe) چیست؟ میزان طبیعی آهن در خون برای افراد مختلف بسته به سن، جنسیت و شرایط سلامتی آن ها متفاوت است. در زیر به مقادیر طبیعی آهن در خون اشاره کرده ایم.

• برای زنان غیر باردار میزان آهن در بدن ۶۰ الی ۱۶۰  mcg/dl
• برای مردان میزان آهن در بدن ۶۰ الی ۱۷۰ mcg/dl
• برای کودکان میزان آهن در بدن ۸۰ الی ۱۸۰ mcg/dl

آزمایش هموگلوبین چیست؟

آزمایش هموگلوبین (Hemoglobin A1C (HbA1c)) که آن را با نام انحصاری HCG در برگه آزمایش مشاهده می کنید یک بخش از آزمایش شمارش کامل خون یا CBC بوده که در گلبول های قرمز خون ذخیره و در مغز استخوان تولید می شود. مقدار و میزان هموگلوبین موجود در خون را اندازه گیری می کند.

 HCGدر گلبول های سفید خون پروتئین هایی غنی و سرشار از آهن هستند که سبب انتقال اکسیژن در سرتاسر بدن هستند. با غلظت هموگلوبین خون می توان ظرفیت حمل اکسیژن خون را اندازه گیری کرد. HCG در آزمایش خون دارای یک سطح نرمال است که پایین بودن آن نشانه آنمی و بالا بودن سطح آن می تواند با خارش پوستی، سردرد و کاهش غیرطبیعی وزن همراه باشد.

hb در آزمایش خون چیست؟

در آزمایش خون Hb مخفف هموگلوبین بوده که پروتئینی است در گلبول‌ های قرمز خون و و وظیفه اصلی آن حمل اکسیژن از ریه‌ ها به سایر بافت‌ های بدن است. همچنین هموگلوبین در انتقال دی‌ اکسید کربن از بافت‌ ها به ریه‌ ها برای دفع نقش دارد.

اندازه‌ گیری سطح هموگلوبین در خون یکی از آزمایش‌ های رایج است که به عنوان بخشی از آزمایش شمارش کامل خون CBC انجام می‌ شود. این آزمایش می‌ تواند اطلاعات مهمی در مورد سلامت کلی فرد ارائه دهد و به تشخیص برخی از بیماری‌ ها کمک کند.

سطح نرمال هموگلوبین در خون بسته به سن، جنسییت و برخی عوامل دیگر متفاوت است. به طور کلی محدوده نرمال هموگلوبین برای مردان بین ۱۴ تا ۱۸ گرم در دسی‌ لیتر و برای زنان بین ۱۲ تا ۱۶ گرم در دسی‌ لیتر است.

تغییر در سطح هموگلوبین می‌ تواند نشانه‌ ای از مشکلات مختلفی باشد. مثلا سطح پایین هموگلوبین یا همان کم‌ خونی می‌ تواند ناشی از کمبود آهن، خونریزی، بیماری‌ های مزمن یا مشکلات دیگر باشد سطح بالای هموگلوبین نیز ممکن است به دلیل بیماری‌ هایی مانند پلی‌ سیتمی ورا، کم‌ آبی بدن یا…. باشد.

تفسیر نتایج آزمایش هموگلوبین و تشخیص علت تغییرات در سطح آن باید توسط پزشک انجام شود. پزشک با توجه به سایر نتایج آزمایش‌ ها و علائم بالینی فرد می‌ تواند تشخیص دقیق را تعیین کرده و درمان مناسب را تجویز کند.

بنابراین هموگلوبین یک پروتئین حیاتی در خون است که نقش مهمی در انتقال اکسیژن و دی‌ اکسید کربن دارد. اندازه‌ گیری سطح هموگلوبین در خون می‌ تواند اطلاعاتی مهم در مورد سلامت فرد ارائه دهد و به تشخیص بیماری‌ ها کمک کند.

هموگلوبین نرمال در زنان چقدر است؟

میزان نرمال هموگلوبین در خون بسته به عوامل مختلفی متفاوت است. در زنان محدوده نرمال هموگلوبین معمولا بین ۱۲ تا ۱۶ گرم در دسی‌ لیتر در نظر گرفته می‌ شود.

این محدوده ممکن است در شرایط خاصی مانند بارداری تغییر کند. در دوران بارداری به دلیل افزایش حجم خون، سطح هموگلوبین ممکن است کاهش یابد. به همین دلیل پزشکان معمولا سطح هموگلوبین زنان باردار را به دقت بررسی می‌ کنند و در صورت لزوم، مکمل‌ های آهن تجویز می‌ کنند. علاوه بر بارداری عوامل دیگری مانند تغذیه نامناسب، کمبود آهن، خونریزی‌ های شدید، بیماری‌ های مزمن و برخی داروها نیز می‌ توانند بر سطح هموگلوبین در زنان تاثیر بگذارند.

پایین بودن سطح هموگلوبین در زنان می‌ تواند منجر به علائمی مانند خستگی، ضعف، سرگیجه، تنگی نفس و رنگ پریدگی شود. در صورت مشاهده این علائم مراجعه به پزشک و انجام آزمایش خون ضروری است. پزشک با بررسی نتایج آزمایش و سایر عوامل می‌ تواند علت پایین بودن هموگلوبین را تشخیص داده و درمان مناسب را تجویز کند.

حفظ سطح نرمال هموگلوبین برای سلامتی زنان بسیار مهم است. برای این منظور توصیه می‌ شود که بانوان از یک رژیم غذایی متعادل و غنی از آهن، ویتامین های گروه B بخصوص ویتامین B12 و فولیک اسید پیروی کنند. همچنین انجام ورزش‌ های منظم و مدیریت استرس نیز می‌ تواند به بهبود سطح هموگلوبین کمک کند.

پایین بودن hb در آزمایش خون

پایین بودن سطح هموگلوبین در آزمایش خون که به عنوان کم‌ خونی نیز شناخته می‌ شود می‌ تواند دلایل مختلفی داشته باشد و نشانه‌ ای از یک مشکل زمینه‌ ای در بدن باشد. هموگلوبین پروتئینی است که در گلبول‌ های قرمز خون وجود دارد و وظیفه آن حمل اکسیژن از ریه‌ ها به سراسر بدن است.

هنگامی که سطح هموگلوبین پایین باشد بدن نمی‌ تواند به اندازه کافی اکسیژن دریافت کند و این می‌ تواند منجر به علائمی مانند خستگی، ضعف، تنگی نفس، سرگیجه و رنگ پریدگی شود.

یکی از شایع‌ ترین دلایل پایین بودن هموگلوبین کمبود آهن است. آهن برای تولید هموگلوبین ضروری بوده و کمبود آن می‌ تواند منجر به کاهش تولید گلبول‌ های قرمز و در نتیجه کاهش سطح هموگلوبین شود. سایر عوامل تغذیه‌ ای مانند کمبود ویتامین B12 و فولیک اسید نیز می‌ توانند در پایین بودن هموگلوبین نقش داشته باشند.

علاوه بر عوامل تغذیه‌ ای، خونریزی نیز می‌ تواند باعث کاهش سطح هموگلوبین شود. خونریزی می‌ تواند داخلی یا خارجی باشد و حتی خونریزی‌ های کوچک و مزمن نیز می‌ توانند به مرور زمان منجر به کم‌ خونی شوند. بیماری‌ های مزمن مانند بیماری‌ های کلیوی، بیماری‌ های التهابی و سرطان نیز می‌ توانند بر تولید گلبول‌ های قرمز و سطح هموگلوبین تاثیر بگذارند.

در برخی موارد، پایین بودن هموگلوبین می‌ تواند نشانه یک مشکل جدی‌ تر مانند بیماری مغز استخوان یا سرطان خون باشد. بنابراین تشخیص دقیق علت پایین بودن هموگلوبین و درمان مناسب آن بسیار مهم است. در صورت مشاهده علائم کم‌ خونی یا دریافت نتیجه آزمایش خون با سطح هموگلوبین پایین مراجعه به پزشک و انجام بررسی‌ های بیشتر ضروری است.

پزشک با بررسی سابقه پزشکی انجام معاینات بالینی و در صورت لزوم انجام آزمایش‌ های تکمیلی می‌ تواند علت پایین بودن هموگلوبین را تشخیص داده و درمان مناسب را تجویز کند.

بالا بودن hb در آزمایش خون

بالا بودن سطح هموگلوبین در آزمایش خون، که به عنوان پلی‌سایتمی نیز شناخته می‌شود، وضعیتی است که در آن تعداد گلبول‌های قرمز خون یا غلظت هموگلوبین در خون بیش از حد نرمال است. هموگلوبین پروتئینی است که در گلبول‌های قرمز خون وجود دارد و وظیفه آن حمل اکسیژن از ریه‌ ها به سراسر بدن است.

افزایش بیش از حد هموگلوبین می‌ تواند منجر به غلیظ شدن خون و کاهش جریان آن شود که این امر می‌ تواند عوارض جدی برای سلامتی داشته باشد. علل مختلفی می‌ توانند باعث بالا رفتن سطح هموگلوبین شوند. برخی از این علل عبارتند از:

• پلی‌ سایتمی ورا که یک اختلال نادر است که در آن مغز استخوان بیش از حد گلبول قرمز تولید می‌ کند.
• برخی از بیماری‌ های ریوی مانند بیماری مزمن انسدادی ریه COPD می‌ توانند باعث افزایش تولید گلبول‌ های قرمز به دلیل کمبود اکسیژن شوند.
• برخی از بیماری‌ های قلبی مانند بیماری‌ های مادرزادی قلب می‌ توانند باعث افزایش تولید گلبول‌ های قرمز شوند.
• کم‌ آبی بدن می‌ تواند باعث غلیظ شدن خون و افزایش سطح هموگلوبین شود.
• برخی از داروها مانند استروئید های آنابولیک و اریتروپویتین EPO می‌ توانند باعث افزایش تولید گلبول‌ های قرمز شوند.

در صورت مشاهده هر یک از این علائم یا دریافت نتیجه آزمایش خون با سطح هموگلوبین بالا، مراجعه به پزشک و انجام بررسی‌ های بیشتر ضروری است. پزشک با بررسی سابقه پزشکی انجام معاینات بالینی و در صورت لزوم، انجام آزمایش‌ های تکمیلی می‌ تواند علت بالا بودن هموگلوبین را تشخیص داده و درمان مناسب را تجویز کند. درمان بالا بودن هموگلوبین بستگی به علت آن دارد و ممکن است شامل خون‌ دهی مصرف داروها یا درمان بیماری زمینه‌ ای باشد.

کمبود هموگلوبین خون باعث چه بیماری هایی می شود؟

پایین بودن سطح هموگلوبین در خون که به عنوان کم‌ خونی شناخته می‌ شود، می‌ تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد و در نتیجه منجر به بروز بیماری‌ ها و مشکلات گوناگونی شود. هموگلوبین پروتئینی حیاتی در گلبول‌ های قرمز خون است که وظیفه حمل اکسیژن از ریه‌ ها به سراسر بدن را بر عهده دارد.

کاهش سطح هموگلوبین به معنای کاهش توانایی خون در انتقال اکسیژن به بافت‌ ها و اندام‌ های بدن است و این مسئله می‌ تواند عواقب جدی برای سلامتی فرد داشته باشد. یکی از شایع‌ ترین بیماری‌ های مرتبط با پایین بودن هموگلوبین، کم‌ خونی ناشی از فقر آهن است. در این نوع کم‌ خونی بدن به اندازه کافی آهن دریافت نمی‌ کند و در نتیجه تولید هموگلوبین کاهش می‌ یابد. کمبود آهن می‌ تواند ناشی از تغذیه نامناسب، خونریزی‌ های مزمن، بارداری یا مشکلات گوارشی باشد.

از دیگر بیماری‌ هایی که می‌ توانند از پایین بودن هموگلوبین ناشی شوند، می‌ توان به کم‌ خونی ناشی از کمبود ویتامین B12 و فولیک اسید اشاره کرد. این ویتامین‌ ها برای تولید گلبول‌ های قرمز سالم ضروری هستند و کمبود آنها می‌ تواند منجر به کاهش سطح هموگلوبین و بروز کم‌ خونی شود.

همچنین برخی بیماری‌ های مزمن مانند بیماری‌ های کلیوی، بیماری‌ های التهابی و سرطان نیز می‌ توانند باعث کاهش تولید گلبول‌ های قرمز و در نتیجه پایین آمدن سطح هموگلوبین شوند. در این موارد کم‌ خونی معمولا یکی از عوارض جانبی بیماری اصلی است و درمان آن نیازمند توجه به بیماری زمینه‌ ای است.

علاوه بر این، برخی اختلالات ژنتیکی مانند تالاسمی نیز می‌ توانند منجر به تولید گلبول‌ های قرمز غیر طبیعی و کاهش سطح هموگلوبین شوند. تالاسمی یک بیماری ارثی است که در آن بدن قادر به تولید کافی هموگلوبین نیست و این مسئله می‌ تواند منجر به کم‌ خونی شدید و عوارض جدی شود.

در نهایت، لازم به ذکر است که پایین بودن هموگلوبین می‌ تواند علائم مختلفی داشته باشد، از جمله خستگی، ضعف، تنگی نفس، سرگیجه، رنگ پریدگی و کاهش تمرکز. در صورت مشاهده هر یک از این علائم، مراجعه به پزشک و انجام آزمایش خون ضروری است تا علت پایین بودن هموگلوبین مشخص شده و درمان مناسب آغاز شود.

سطح هموگلوبین نرمال در آزمایش خون

هموگلوبین در خون برای هر فرد بسته به جنسیت، سن و… او متفاوت بوده اما به طور کلی میزان طبیعی آن در خون برای هر فرد به شرح زیر است. 

• در زنان بالغ ۱۲ الی ۱۶ گرم در دسی لیتر
• در مردان بالغ ۱۴ الی ۱۸ گرم در دسی لیتر
• در نوزادان ۲ ماه تا ۱ سال، ۹.۵ الی ۱۳ گرم در دسی لیتر
• در نوزادان تازه متولد شده تا ۲ ماه، ۱۴ الی ۲۴ گرم در دسی لیتر

شرایط انجام تست هموگلوبین

انجام آزمایش هموگلوبین خون نیازی به ناشتا بودن نداشته و نیازی به رژیم غذایی خاصی برای قبل از انجام آزمایش و چکاپ خون در منزل نیست. اما ممکن است پزشک علاوه بر آزمایش هموگلوبین تست های دیگری را برای شما تجویز کرده باشد که نیاز به ناشتایی و یا رژیم غذایی خاصی هستند. در این باره می توانید با پزشک خود مشورت کنید.

علت پایین بودن هموگلوبین (hemoglobin) خون چیست؟

اگر سطح هموگلوبین شما پایین تر از حد معمول باشد، به آن آنمی (کم خونی) گفته می شود. اشکال مختلفی از کم خونی وجود دارد که هر کدام علل متفاوتی دارند. برخی از این دلایل می تواند شامل موارد زیر باشد:

• کمبود برخی مواد مغذی: به عنوان مثال، ممکن است سطح آهن خون شما پایین باشد که به آن کمبود آهن گفته می شود. یا ممکن است بدن شما دچار کمبود ویتامین ب۱۲ باشد. همچنین ممکن است سطح فولات (از خانواده ویتامین ب) شما پایین باشد.
• خونریزی: ممکن است خون ریزی شدید قاعدگی یا خون ریزی در داخل سیستم گوارش خود داشته باشید.
• سرطان: سرطان هایی که بر مغز استخوان تاثیر می گذارند، مانند لوسمی.
• شرایط دیگر مرتبط با کم خونی: این موارد می توانند شامل بیماری های کلیوی، بیماری های کبدی یا سطوح پایین هورمون های تیروئید به نام هایپوتیروئیدیسم باشند.
• تالاسمی: یک بیماری ژنتیکی است که می تواند باعث سطوح پایین هموگلوبین شود اما گلبول های قرمز معمولی را حفظ می کند.

اگر قبلا کم خونی داشته اید، وجود سطح هموگلوبین پایین تر از حد معمول ممکن است به این معنی باشد که نیاز به تغییر در برنامه درمانی خود دارید. در این حالت باید با پزشک متخصص خود در مورد اقداماتی که باید انجام دهید صحبت کنید.

علت بالا بودن هموگلوبین (HGB) در خون چیست؟

اگر سطح هموگلوبین شما در جواب آزمایش خون بالاتر از حد معمول باشد، ممکن است به دلایل زیر باشد:

• سرطان مغز استخوان: در بیماری پلی سیتمی ورا (نوعی پرخونی)، مغز استخوان تعداد زیادی گلبول قرمز تولید می کند.
• دلایل غیرسرطانی: این شامل بیماری های ریوی، کم آبی ناشی از ورزش شدید، زندگی در ارتفاعات بالا، سیگار کشیدن سنگین، سوختگی ها و آپنه خواب می شود. استفاده از دارویی به نام اریتروپویتین که اغلب برای مبتلایان به نارسایی مزمن کلیوی استفاده می شود نیز می تواند باعث افزایش سطح هموگلوبین بالاتر از حد معمول شود.

اگر شما قبلا به بیماری پلی سیتمی ورا مبتلا بوده اید، سطح هموگلوبین بالاتر از حد معمول ممکن است به این معنی باشد که برنامه درمانی شما نیاز به تغییر دارد. در این مورد می بایست با پزشک خود مشورت کنید.

اگر سطح هموگلوبین شما پایین تر یا بالاتر از محدوده سالم باشد، پزشک شما تعیین می کند که چه اقداماتی باید انجام شود. ممکن است در این روند انجام برخی آزمایشات تکمیلی و مرتبط نیز از شما خواسته شود تا پزشک شما نتایج آزمایش هموگلوبین را همراه با نتایج سایر آزمایش ها دوباره بررسی کند و بتواند علت نوسانات هموگلوبین خون شما را تشخیص دهد.

چه عواملی بر تولید گلبول های قرمز خون تاثیر می گذارند؟

وظیفه تولید گلبول های قرمز خون بر عهده مغز استخوان های شما است. برخی بیماری ها، شرایط و عوامل دیگری که ممکن است بر تولید گلبول های قرمز خون تاثیر بگذارند عبارتند از:

• لنفوم: لنفوم اصطلاحی است که برای سرطان های سیستم لنفاوی به کار می رود. اگر در مغز استخوان شما سلول های لنفومی وجود داشته باشد، این سلول ها می توانند گلبول های قرمز خون را تحت فشار قرار دهند و تعداد آن ها را کاهش دهند.
• لوسمی: نوعی دیگر از سرطان خون و مغز استخوان است که در آن سلول های سرطانی موجود در مغز استخوان شما می توانند تعداد گلبول های قرمزی را که مغز استخوان شما تولید می کند، محدود کنند.
• کم خونی: انواع مختلفی از کم خونی ها وجود دارند که موجب سطوح پایین هموگلوبین می شوند. به عنوان مثال، اگر شما کم خونی آپلاستیک داشته باشید، سلول های بنیادی در مغز استخوان شما به اندازه کافی سلول های خونی تولید نمی کنند. همچنین کم خونی پرنیسیوز که یک اختلال خود ایمنی است، مانع از جذب ویتامین ب۱۲ توسط بدن شما می شود و در نتیجه بدون ویتامین b12 کافی، بدن شما گلبول های قرمز کمتری تولید می کند.
• مولتیپل میلوما: نوعی بدخیمی کلونال پلاسما است که باعث می شود بدن شما سلول های پلاسمای غیرطبیعی تولید کند که ممکن است مقدار گلبول های قرمز خون را دچار نوسان کند.
• سندرم میلودیسپلاستیک (MDS): این وضعیت زمانی اتفاق می افتد که تبدیل سلول های بنیادی خون شما ناقص انجام شده و به سلول های خونی سالم تبدیل نشوند.
• بیماری های مزمن کلیوی: کلیه های شما هورمونی تولید می کنند که به مغز استخوان شما سیگنال می دهد تا گلبول های قرمز خون تولید کند. برخی بیماری های مزمن کلیوی بر این فرایند تاثیر می گذارد.
• داروهای آنتی رتروویرال: این داروها برای درمان برخی بیماری های ویروسی استفاده می شوند. گاهی اوقات، این داروها به مغز استخوان شما آسیب می زنند و توانایی آن را برای تولید گلبول های قرمز خون کافی تحت تاثیر قرار می دهند.
• شیمی درمانی: شیمی درمانی ممکن است بر سلول های مغز استخوان تاثیر بگذارد و منجر به کاهش تولید گلبول های قرمز توسط مغز استخوان شود.

چگونه می توان هموگلوبین پایین را درمان کرد؟

برای درمان هموگلوبین پایین ابتدا باید علت اصلی آن تشخیص داده شود. به عنوان مثال، اگر سطح هموگلوبین شما پایین باشد، پزشک شما ممکن است آزمایش هایی انجام دهد که نشان می دهد شما دچار کم خونی ناشی از کمبود آهن هستید. اگر علت اصلی پایین بودن هموگلوبین خون شما این باشد، پزشکتان کم خونی شما را با تجویز مصرف مکمل ها درمان خواهد کرد.

سپس ممکن است به شما توصیه شود که سعی کنید یک رژیم غذایی غنی از آهن را دنبال کنید. در بیشتر موارد، درمان علت اصلی کم خونی، سطح هموگلوبین را افزایش می دهد.

درمان هموگلوبین پایین در خانه

دلایل زیادی می توانند منجر به پایین بودن هموگلوبین خون شوند و بیشتر اوقات ممکن است نتوانید هموگلوبین پایین را به تنهایی مدیریت کنید. اما داشتن یک رژیم غذایی غنی از ویتامین می تواند به حفظ گلبول های قرمز خون شما کمک کند. برای انجام آزمایش و چکاپ ویتامین در منزل می توانید از طریق لیماطب اقدام کنید. به طور کلی، یک رژیم غذایی متعادل با تمرکز بر مواد مغذی مهم بهترین راه برای حفظ گلبول های قرمز سالم و هموگلوبین است. در ادامه به چند پیشنهاد اشاره می کنیم:

• گوشت قرمز (گوشت گاو) و دل و جگر
• ماهی
• سبزیجات برگ دار، مانند کلم و اسفناج
• حبوبات مانند عدس، لوبیا و نخود
• مغزها و توت های خشک

بالا یا پایین بودن هموگلوبین خون نشانه چیست؟

هموگلوبین یا همان HCG در برخی از افراد بالاتر از حد نرمال و در برخی دیگر پایین تر از میزان طبیعی آن است. اما هم بالا و هم پایین بودن آن می تواند نشان دهنده مشکلات جدی در سلامتی باشد. هموگلوبین بالا می تواند نشان دهنده پلی سیتمی باشد که در این حالت تعداد گلبول های قرمز خون بسیار زیاد است که مغز استخوان بیش از حد آن ها را تولید می کند و به آن سرطان خون نیز می گویند.

پایین بودن میزان HCG در آزمایش خون نشان دهنده کمبود گلبول های قرمز است که به آن کم خونی و در موارد حاد تالاسمی می گویند که می تواند بر اثر عوامل مختلفی از جمله خونریزی زیاد و یا کمبود برخی از ویتامین ها بوجود بیاید.

Retic در آزمایش خون چیست؟

رتیک یا رتیکولوسیت در واقع گلبول‌ های قرمز جوان و نارس هستند که در مغز استخوان تولید می‌ شوند. این سلول ‌ها اولین مرحله از تبدیل سلول‌ های بنیادی به گلبول‌ های قرمز بالغ را تشکیل می ‌دهند. پس از تولید در مغز استخوان، رتیکولوسیت‌ ها وارد جریان خون شده و طی چند روز به گلبول ‌های قرمز بالغ تبدیل می ‌شوند.

آزمایش شمارش رتیک، به پزشکان کمک می ‌کند تا سرعت تولید گلبول‌ های قرمز در مغز استخوان را ارزیابی کنند. به عبارت دیگر، این آزمایش نشان می‌ دهد که مغز استخوان به اندازه کافی گلبول قرمز تولید می ‌کند یا خیر. افزایش یا کاهش تعداد رتیک ‌ها می‌ تواند نشانه مشکلات مختلفی در بدن باشد.

همچنین تعداد رتیک‌ ها نشان ‌دهنده توانایی مغز استخوان در تولید گلبول ‌های قرمز است. با اندازه ‌گیری تعداد آن ها، می ‌توان نوع کم ‌خونی را تشخیص داد. برای مثال، در کم‌ خونی ناشی از خونریزی یا تخریب گلبول‌ های قرمز، تعداد رتیک ‌ها افزایش می‌ یابد.

رتیکولوسیت بالا نشانه چیست؟

رتیکولوسیت ‌ها گلبول ‌های قرمز جوان و نارس هستند که در مغز استخوان تولید می ‌شوند. این سلول‌ ها پس از بلوغ کامل وارد جریان خون شده و وظیفه انتقال اکسیژن را به بافت‌ های بدن بر عهده می ‌گیرند. آزمایش شمارش رتیکولوسیت به پزشکان کمک می ‌کند تا سرعت تولید گلبول‌ های قرمز در مغز استخوان را ارزیابی کنند.

افزایش تعداد رتیکولوسیت ‌ها در خون، معمولا به معنای آن است که مغز استخوان در تلاش است تا کمبود گلبول ‌های قرمز را جبران کند. این افزایش می ‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد که برخی از مهم ‌ترین آن ‌ها عبارتند از:

• کم‌ خونی همولیتیک که در این بیماری، گلبول ‌های قرمز به سرعت تخریب شده و برای جبران این تخریب، مغز استخوان تولید گلبول‌ های قرمز را افزایش می‌ دهد.
• پس از خونریزی شدید، بدن برای جایگزینی گلبول‌ های از دست رفته، تولید آن‌ ها را افزایش می ‌دهد.
• پس از درمان موفق کم‌ خونی ناشی از کمبود آهن، ویتامین B12 یا … تعداد رتیکولوسیت ‌ها معمولا افزایش می ‌یابد.
• برخی از بیماری ‌های مغز استخوان نیز می ‌توانند باعث افزایش تولید رتیکولوسیت ‌ها شوند.

به طور خلاصه افزایش تعداد رتیکولوسیت ‌ها معمولا نشانه تلاش بدن برای جبران کمبود گلبول‌ های قرمز است. اما برای تشخیص دقیق علت این افزایش، ضروری است که به پزشک مراجعه کرده و آزمایش ‌های لازم را انجام دهید.

رتیکولوسیت بالا در نوزادان

افزایش تعداد رتیکولوسیت ‌ها در نوزادان، معمولا نشان ‌دهنده تلاش بدن برای جبران کمبود گلبول‌ های قرمز است. این افزایش می ‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد در زیر به برخی از آن ها پرداخته ایم.

• در نوزادانی که در هنگام تولد یا پس از آن خونریزی داشته ‌اند، مغز استخوان برای جبران خون از دست رفته، تولید گلبول‌ های قرمز را افزایش می ‌دهد.
• در بیماری همولیتیک نوزادان سیستم ایمنی بدن نوزاد به گلبول ‌های قرمز خود حمله کرده و آن‌ ها را تخریب می‌ کند. در نتیجه، مغز استخوان برای جبران این تخریب، تولید گلبول‌ های قرمز را افزایش می ‌دهد.
• کمبود آنزیم G6PD باعث تخریب زودرس گلبول‌ های قرمز می‌ شود و در نتیجه، مغز استخوان تولید گلبول‌ های قرمز را افزایش می ‌دهد.
• برخی عفونت‌ ها نیز می ‌توانند باعث افزایش تولید رتیکولوسیت‌ ها در نوزادان شوند.

تفسیر نتایج آزمایش شمارش رتیکولوسیت در نوزادان، باید با دقت و با توجه به سایر عوامل مانند سن نوزاد، وزن تولد، وجود بیماری‌ های زمینه ‌ای و علائم بالینی انجام شود. افزایش تعداد رتیکولوسیت ‌ها در نوزادان همیشه به معنای وجود مشکل نیست و ممکن است نشان ‌دهنده واکنش طبیعی بدن به یک محرک باشد.

تشخیص زودهنگام و درمان مناسب چه اهمیتی دارد؟

تشخیص زوهنگام علت افزایش رتیکولوسیت ‌ها در نوزادان بسیار مهم است. زیرا درمان به موقع می‌ تواند از عوارض جدی جلوگیری کند. به عنوان مثال، اگر علت افزایش رتیکولوسیت ‌ها خونریزی باشد، تشخیص و درمان سریع خونریزی ضروری است.

به طور خلاصه، افزایش تعداد رتیکولوسیت‌ ها در نوزادان، معمولا نشان‌ دهنده تلاش بدن برای جبران کمبود گلبول‌ های قرمز است. اما برای تشخیص دقیق علت این افزایش، ضروری است که به پزشک مراجعه کرده و آزمایش‌ های لازم را انجام دهید.

رتیکولوسیت پایین نشانه چیست؟

رتیکولوسیت ‌ها گلبول ‌های قرمز جوان و نارس هستند که در مغز استخوان تولید می ‌شوند. این سلول ‌ها پس از بلوغ کامل وارد جریان خون شده و وظیفه انتقال اکسیژن را به بافت‌ های بدن بر عهده می‌ گیرند. آزمایش شمارش رتیکولوسیت به پزشکان کمک می ‌کند تا سرعت تولید گلبول‌ های قرمز در مغز استخوان را ارزیابی کنند.

کاهش تعداد رتیکولوسیت ‌ها در خون، معمولا به معنای کاهش تولید گلبول‌ های قرمز در مغز استخوان است. این کاهش می ‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد. کم ‌خونی ناشی از فقر آهن یکی از این دلایل است. در این نوع کم‌ خونی، به دلیل کمبود آهن، مغز استخوان قادر به تولید کافی گلبول ‌های قرمز نیست.

همچنین در کم‌ خونی پرنیشیوز که به دلیل کمبود ویتامین B12 رخ می ‌دهد، باعث اختلال در تولید گلبول‌ های قرمز می‌ شود. در کم ‌خونی آپلاستیک نیز مغز استخوان به اندازه کافی گلبول قرمز تولید نمی ‌کند. برخی بیماری ‌های مزمن مانند بیماری ‌های کلیوی، بیماری ‌های کبدی و عفونت ‌های مزمن می ‌توانند باعث کاهش تولید گلبول‌ های قرمز شوند.

میزان نرمال رتیکولوسیت چقدر است؟

آزمایش شمارش رتیکولوسیت، به پزشکان کمک می ‌کند تا سرعت تولید گلبول‌ های قرمز در مغز استخوان را ارزیابی کنند. میزان نرمال رتیکولوسیت در افراد مختلف و در سنین متفاوت، اندکی متغیر است. اما به طور کلی محدوده نرمال آن بین ۰.۵ تا ۲ درصد از کل گلبول ‌های قرمز خون است. نوزادان به دلیل رشد سریع ‌تر، معمولا تعداد رتیکولوسیت بالاتری نسبت به بزرگسالان دارند. اما برخی عوامل نیز وجود دارند که بر میزان رتیکولوسیت ها تاثیر می گذارند.

• همانطور که گفته شد، نوزادان به دلیل رشد سریع ‌تر، تعداد رتیکولوسیت بالاتری دارند.
• در برخی موارد تفاوت جزئی در تعداد رتیکولوسیت بین زنان و مردان مشاهده می‌ شود.
• بیماری ‌هایی مانند کم‌ خونی، عفونت‌ ها، بیماری‌ های کلیوی و کبدی، و برخی دارو ها می ‌توانند بر تعداد رتیکولوسیت تاثیر بگذارند.
• کمبود برخی مواد مغذی مانند آهن و ویتامین B12 می ‌تواند بر تولید رتیکولوسیت تاثیر بگذارد.

تعداد رتیکولوسیت چیست؟

رتیکولوسیت ها گلبول های قرمز خونی هستند که هنوز در حال رشد هستند. آنها همچنین به عنوان گلبول های قرمز نابالغ شناخته می شوند. رتیکولوسیت ها در مغز استخوان ساخته شده و وارد جریان خون می شوند. حدود دو روز پس از تشکیل آنها به گلبول های قرمز بالغ تبدیل می شوند. این گلبول‌های قرمز خون، اکسیژن را از ریه‌ها به تمام سلول‌های بدن منتقل می‌کنند. شمارش رتیکولوسیت ها (شمارش رتیک) تعداد رتیکولوسیت ها را در خون اندازه گیری می کند. اگر تعداد خیلی زیاد یا خیلی کم باشد، می تواند به معنای یک مشکل جدی، از جمله کم خونی و اختلالات مغز استخوان، کبد و کلیه باشد. نام‌های دیگر: تعداد رتیکولوسیت، درصد رتیکولوسیت، شاخص رتیکولوسیت، شاخص تولید رتیکولوسیت، RPI

مطالب مرتبط:چکاپ دوران حاملگی

آزمایش شمارش رتیکولوسیت چه کاربردی دارد؟

شمارش رتیکولوسیت اغلب برای موارد زیر استفاده می شود:

1. انواع خاصی از کم خونی را تشخیص می دهد. کم خونی وضعیتی است که در آن خون شما دارای گلبول های قرمز کمتر از حد طبیعی است.
2. آیا درمان کم خونی موثر است یا خیر.
3. آیا مغز استخوان میزان مناسبی از سلول های خونی را تولید می کند یا خیر.
4. بررسی عملکرد مغز استخوان پس از شیمی درمانی یا پیوند مغز استخوان

چرا به شمارش رتیکولوسیت نیاز داریم؟

ممکن است به این آزمایش نیاز داشته باشید اگر:

1. سایر آزمایشات خون نشان می دهد که سطح گلبول های قرمز خون شما طبیعی نیست. این آزمایشات ممکن است شامل شمارش کامل خون، آزمایش هموگلوبین و/یا آزمایش هماتوکریت باشد.
2. شما تحت درمان با پرتودرمانی یا شیمی درمانی هستید.
3. شما اخیرا پیوند مغز استخوان دریافت کرده اید.
4. همچنین در صورت داشتن علائم کم خونی ممکن است به این آزمایش نیاز داشته باشید. این شامل:

• خستگی
• ضعف
• تنگی نفس
• پوست رنگپریده
• دست ها و/یا پاهای سرد

مطالب مرتبط:چگونه جواب آزمایش چکاپ کامل را بخوانیم؟

گاهی اوقات نوزادان برای بیماری همولیتیک نوزاد مورد آزمایش قرار می گیرند. این وضعیت زمانی اتفاق می‌افتد که خون مادر با جنین او سازگار نباشد که در این حالت ناسازگاری Rh رخ می دهد. در این اختلا سیستم ایمنی مادر به گلبول های قرمز نوزاد حمله می کند. اکثر زنان باردار برای ناسازگاری Rh به عنوان بخشی از غربالگری روتین قبل از تولد آزمایش می شوند. نحوه انجام ازمایش شمارش رتیکولوسیت و اقدامات لازم قبل از ان یک پزشک با استفاده از یک سوزن کوچک از رگ بازوی شما نمونه خون می گیرد. پس از وارد کردن سوزن، مقدار کمی خون در یک لوله آزمایش یا ویال جمع آوری می شود. در نوزاد تازه متولد شده، یک پزشک پاشنه کودک شما را با الکل تمیز می کند و پاشنه پا را با یک سوزن کوچک فشار می دهد. برای آزمایش شمارش رتیکولوسیت نیازی به آمادگی خاصی ندارید.

تفسیر نتایج رتیکولوسیت

اگر نتایج شما مقدار رتیکولوسیت (رتیکولوسیتوز) بالاتر از حد طبیعی را نشان دهد، ممکن است به این معنی باشد:

1. شما مبتلا به کم خونی همولیتیک هستید، نوعی از کم خونی که در آن گلبول های قرمز خون سریعتر از آن چیزی که مغز استخوان بتواند جایگزین آنها شود، از بین می رود.
2. کودک شما مبتلا به بیماری همولیتیک نوزاد است، وضعیتی که توانایی خون نوزاد را برای حمل اکسیژن به اندام ها و بافت ها محدود می کند.

اگر نتایج شما میزان رتیکولوسیت کمتر از حد طبیعی را نشان دهد، ممکن است به این معنی باشد که:

1. کم خونی ناشی از فقر آهن، نوعی از کم خونی که زمانی اتفاق می افتد که آهن کافی در بدن نداشته باشید.
2. کم خونی خطرناک، نوعی کم خونی است که به دلیل دریافت نکردن مقدار کافی ویتامین (B12 و فولات در رژیم غذایی یا زمانی که بدن شما نمی تواند ویتامین B کافی را جذب کند، ایجاد می شود.
3. کم خونی آپلاستیک، نوعی کم خونی که زمانی اتفاق می افتد که مغز استخوان قادر به ساخت سلول های خونی کافی نباشد.
4. نارسایی مغز استخوان، که ممکن است ناشی از عفونت یا سرطان باشد.
5. بیماری کلیوی
6. سیروز، زخم کبد

این نتایج آزمایش اغلب با نتایج سایر آزمایشات خون مقایسه می شود.

serum iron چیست؟

ازمایش سرم خون در بیشتر موارد با ازمایشات تکمیلی آهن، مانند فریتین سرم، ترانسفرین و ظرفیت اتصال به آهن (TIBC) اندازه‌گیری می‌شوند و نتایج انها با هم تفسیر می شوند تا به تشخیص دقیق تری برسیم. بدن نمی تواند آهن مورد نیاز خود را تولید کند و باید آن را از غذاهایی که می خوریم یا از مکمل ها جذب کند.

پس از دریافت و جذب، اهن با اتصال به ترانسفرین (پروتئینی که توسط کبد تولید می شود)، به سراسر بدن منتقل می شود. در افراد سالم، بیشتر آهن جذب شده به هموگلوبین موجود در داخل گلبول های قرمز وارد می شود. باقیمانده به صورت فریتین یا هموسیدرین در بافت ها ذخیره می شود و مقادیر کمی هم برای تولید پروتئین های دیگر مانند میوگلوبین و برخی آنزیم ها استفاده می شود. زمانی که سطح آهن برای رفع نیازهای بدن کافی نباشد، سطح آهن خون کاهش می یابد و بدن در این صورت از ذخایر اهن استفاده می کند و از این رو نیز ذخایر آهن بدن نیز کاهش می یابد.

در برخی بیماری ها مانند بیماری سلیاک بدن حتی توانایی جذب آهن دریافت شده از مواد غذاهایی مصرف شده را از دست می دهد. برخی شرایط مانند دوران بارداری یا کودکی و بیماری های که باعث دفع خون از بدن می شود مانند زخم معده و یا سرطان روده بزرگ نیاز بدن به اهن افزایش می یابد.

مقدار ناکافی آهن ذخیره شده و یا ازاد موجود در جریان خون ممکن است در نهایت منجر به کم خونی فقر آهن (کاهش هموگلوبین) شود. معمولا در مراحل اولیه کمبود آهن هیچ علائمی در فرد دیده نمی شود. اما اگر فردی سالم باشد و طی یک دوره زمانی طولانی کم خونی ایجاد شود، علائم قبل از کاهش هموگلوبین خون به زیر حد طبیعی به صورت زیر  ظاهر می شود.

• خستگی
• ضعف،
• سرگیجه
• سردرد
• رنگ پریدگی پوست

از طرف دیگر نیز مقدار بالای آهن می تواند برای بدن سمی باشد. سطح آهن خون و ذخیره آهن زمانی افزایش می یابد که آهن بیشتری نسبت به نیاز بدن جذب شود. جذب بیش از حد آهن می تواند منجر به تجمع تدریجی و آسیب به اندام هایی مانند کبد، قلب و پانکراس شود. بیماری هموکروماتوز، یک بیماری ژنتیکی که در آن جذب آهن بدن بیش از حد انجام می شود حتی اگر ان فرد یک رژیم غذایی ساده داشته باشد. همچنین اگر فردی بیش از مقدار توصیه شده آهن مصرف کند، جذب آهن بدن بیش از حد انجام می شود.

آزمایش آهن سرم چه کاربردی دارد؟

آزمایش آهن سرم برای اندازه گیری میزان آهن موجود در گردش خون (آهنی که به ترانسفرین خون متصل است)، استفاده می شود. این نوع ازمایش همراه با سایر آزمایشات دیگر اهن مانند ازمایش فریتین، ترانسفرین، میزان اشباع ترانسفرین و ازمایش ظرفیت کل اتصال به آهن (A Total Iron-Binding Capacity (TIBC)) برای تشخیص کمبود یا مقدار بیش از حد آهن و یا جهت بررسی علت اصلی کم خونی استفاده می شود.

Fe در آزمایش خون چیست؟

آهن عنصری حیاتی برای بدن بوده که نقش مهمی در تولید گلبول ‌های قرمز خون دارد. این گلبول‌ ها وظیفه انتقال اکسیژن به سلول‌ های بدن را بر عهده دارند. آزمایش آهن خون، میزان آهن موجود در سرم خون را اندازه ‌گیری و به تشخیص برخی بیماری ‌ها مانند کم‌ خونی فقر آهن کمک می ‌کند. در این آزمایش مقدار آهن موجود در خون با واحد میکروگرم در دسی ‌لیتر یا میکرومول در لیتر بیان می ‌شود.

پزشکان معمولا برای تشخیص کم ‌خونی، ارزیابی وضعیت تغذیه ‌ای، بررسی علت خستگی مزمن و نظارت بر درمان برخی بیماری ‌ها، آزمایش آهن را تجویز می ‌کنند. نتایج این آزمایش به همراه سایر آزمایش ‌های مرتبط مانند فریتین و ظرفیت کل اتصال آهن به پزشک در پیدا کردن مشکل و درمان مناسب کمک می کند.

سطح پایین آهن خون می ‌تواند نشانه کم‌ خونی فقر آهن، خونریزی ‌های مزمن، سوء تغذیه، بیماری ‌های التهابی روده و برخی بیماری‌ های مزمن دیگر باشد. از طرف دیگر سطح بالای آهن خون نیز می ‌تواند خطرناک باشد و به بیماری ‌هایی مانند هموکروماتوز منجر شود. به همین دلیل تفسیر نتایج آزمایش آهن باید توسط پزشک متخصص انجام شود.

ferritin در آزمایش خون

فریتین پروتئینی برای ذخیره آهن خون بوده که در صورت نیاز آن را آزاد می کند. کمترین حجم فریتین در جریان خون در حال گردش بوده و بیشترین حجم آن در سلول ها ذخیره می شود. میزان غلظت پروتئین در آزمایش ferritin مورد بررسی قرار گرفته و با میزان ذخایر آهن در بدن ارتباط دارد.  

فریتین در بدن برای ساخت سلول های قرمز خونی استفاده می شود و فریتین بالاتر در زمان خونریزی و یا ابتلا به برخی از بیماری ها در خون جریان پیدا می کند.

چرا باید آزمایش Ferritin انجام دهیم؟

چه زمانی این آزمایش توسط پزشک تجویز می شود؟ و چرا باید این آزمایش را انجام دهیم؟ اگر آهن بدن کاهش پیدا کرده باشد و علائم کم خونی در بدن وجود داشته باشند این آزمایش تجویز می شود تا سطح و میزان ferritin در بدن مورد بررسی قرار گیرد.

شما معمولا آزمایش خون فریتین را انجام می دهید زیرا پزشک شما مشکوک است که آهن بدن شما کم یا زیاد است. این ممکن است به خاطر علائم شما باشد یا به این دلیل که آزمایش های خونی که قبلا انجام داده اید، مشکلی را نشان می دهند. همچنین ممکن است اگر در معرض خطر کمبود آهن هستید آزمایش فریتین را برای شما تجویز کنند. به عنوان مثال در زمان هایی که وزن شما کم است یا باردار هستید یا دوره های قاعدگی سنگین دارید، رژیم غذایی ضعیفی دارید یا با جذب غذا مشکل دارید.

این آزمایش می تواند به شناسایی یا رد شرایط و بیماری های زیر کمک کند:

• کم خونی ناشی از کمبود آهن
  شما برای تولید گلبول های قرمز سالم که اکسیژن را در بدن شما حمل می کنند به آهن نیاز دارید. بنابراین زمانی که آهن کافی ندارید، بدن شما نمی تواند به اندازه کافی از این سلول ها تولید کند. اسم این شرایط کم خونی است. شایع ترین علت کم خونی ناشی از کمبود آهن در بزرگسالان، از دست دادن مزمن خون است.
• هموکروماتوز یا بار آهن
  این یک بیماری ژنتیکی است که باعث می شود میزان آهن در بدن شما بیشتر از حد نرمال باشد زیرا از غذاهایی که می خورید، آهن زیادی جذب می کنید.
• بیماری کبدی
  بخش زیادی از فریتین در بدن شما در کبد شما ذخیره می شود. سطح بالای فریتین می تواند به یک مشکل کبدی اشاره کند.
• بیماری استیل بزرگسالان
  این بیماری، شکلی نادر از التهاب مفاصل است که باعث درد مفاصل، تب و راش می شود. افرادی که به این بیماری مبتلا هستند، سطح فریتین بسیار بالایی دارند.

شرایط انجام آزمایش ferritin چیست؟

برای انجام این آزمایش نیازی به ناشتا بودن نبوده ولی باید مصرف قرص ها و مکمل هایی که حاوی آهن هستند را تا ۲۴ ساعت قبل از انجام آزمایش قطع کرده باشید. البته در برخی موارد پزشک ناشتا بودن را برای انجام این آزمایش پیشنهاد می کند که در این مورد باید با او مشورت کنید.

علائم کمبود Ferritin و آهن

در ادامه به برخی از علائم فریتین و آهن پایین می پردازیم که ممکن است هر کدام از آنها باعث شود پزشک شما آزمایش Ferritin را برایتان تجویز کند.

• ضعف
• خستگی
• سرگیجه
• سردرد
• پوست رنگ پریده تر از حد معمول
• تنگی نفس
• ضربان قلب سریع
• سوزش زبان
• تمایل به خوردن شیرین بیان، گچ، خاک یا گل رس

در دراز مدت، سطح پایین آهن می تواند باعث نارسایی قلبی شود و قلب شما نتواند خون را به خوبی در بدن پمپاژ کند. همچنین این وضعیت می تواند باعث درد قفسه سینه، درد پا و وزوز گوش شود. آهن پایین همچنین ممکن است به طور جزئی مسئول سندرم پاهای بی قرار باشد.

علائم بالا بودن Ferritin و آهن

موارد زیر برخی از علائم فریتین و آهن بالا هستند که ممکن است پزشک شما را به انجام آزمایش فریتین هدایت کند:

• ضعف
• خستگی
• درد مفاصل
• کاهش علاقه به رابطه جنسی یا مشکل در نعوظ
• درد شکم
• پوستی که به رنگ خاکستری، فلزی یا برنزی به نظر می رسد
• حافظه مبهم
• مشکلات قلبی
• کاهش وزن
• کاهش موهای بدن

بالا بودن سطح Ferritin همچنین می تواند در افرادی که به عفونت ها، اختلال سوء مصرف الکل، آرتریت روماتوئید (روماتیسم مفصلی)، تیروئید پرکار و برخی انواع سرطان مبتلا هستند، مشاهده شود.

مقدار نرمال ferritin در آزمایش خون

میزان طبیعی ferritin موجود در خون به نسبت سن و جنسیت تعیین می شود و مقادیر طبیعی آن بر اساس این دو عامل مورد بررسی قرار می گیرند. در زیر به مقدار ferritin طبیعی پرداخته ایم.

• مقدار ferritin در مردان بالغ ۲۴ الی ۳۳۶ ng/dl
• مقدار ferritin در زنان بالغ ۱۱ الی ۳۰۷ ng/dl
• مقدار ferritin در کودکان ۶ ماه تا ۱۵ سال ۷۰ الی ۱۴۲ ng/dl
• مقدار ferritin در کودکان ۲ تا ۵ ماه ۵۰ الی ۲۰۰ ng/dl
• مقدار ferritin در کودکان کمتر از ۱ ماه ۲۰۰ الی ۶۰۰ ng/dl
• مقدار ferritin در نوزادان  ۲۵ الی ۲۰۰ ng/dl

علت پایین بودن میزان Ferritin چیست؟

اگر سطح فریتین شما کمتر از حد نرمال باشد، ممکن است دچار کم خونی ناشی از کمبود آهن باشید. پزشک شما ممکن است آزمایش های بیشتری را برای به دست آوردن تصویر دقیق تری از سطح آهن شما درخواست کند و سعی کند تا بفهمد چرا سطح Ferritin خون شما کمتر از حد نرمال است. در بزرگسالان، علت معمولا از دست دادن مداوم خون است. دوره های قاعدگی سنگین می تواند یکی از علل باشد. اما خونریزی های داخلی که دیده نمی شوند، که معمولا در معده یا روده ها رخ می دهند، یکی دیگر از علل شایع است.

کودکان بیشتر در معرض داشتن سطوح پایین فریتین به دلیل رژیم غذایی ضعیف هستند. علاوه بر آن ممکن است برخی بزرگسالان و کودکان دچار شرایط پزشکی باشند که باعث می شود جذب آهن از غذا برای آن ها دشوار باشد.

اگر نتیجه آزمایش Ferritin شما پایین تر از مقدار طبیعی اش باشد، پزشک شما احتمالا آزمایش های خون تکمیلی را تجویز خواهد کرد و نتایج را مقایسه می کند تا میزان کم خونی ناشی از کمبود آهن را تعیین کند. این آزمایش ها شامل:

• آهن سرم
• ظرفیت کل باندینگ آهن (TIBC)
• اشباع ترانسفرین

علت سطح بالای Ferritin در آزمایش خون چیست؟

سطح بالای فریتین می تواند به معنای ابتلا به هموکروماتوز (بیش آهنی) باشد. همچنین ممکن است علت بالا بودن فریتین در بدنتان، وجود سطح بالای آهن در خون شما باشد که معمولا ناشی از انتقال خون های مکرر یا مصرف بیش از حد قرص های آهن است. حالت دیگر این است که میزان پروتئین Ferritin خون شما بالاتر از حد نرمال باشد در حالی که میزان آهن شما نرمال است. این وضعیت ممکن است در صورت ابتلا به عفونت، مشکلات التهابی، اختلالات خود ایمنی یا برخی انواع سرطان رخ دهد.

شرایط یا موقعیت های دیگری که ممکن است باعث افزایش فریتین شوند شامل موارد زیر است:

• اختلال مصرف الکل
• بیماری های مزمن، مانند بیماری های خودایمنی و دیابت
• سرطان، مانند سرطان های خونی (لوسمی یا لنفوم)
• چاقی
• پرکاری تیروئید (تیروئید پرکار)
• بیماری استیل بزرگسالی
• بیماری کبد، از جمله سیروز کبدی
• آسیب به طحال، مغز استخوان یا کبد

آیا سطوح غیرطبیعی Ferritin نگران کننده است؟

اگر نتایج آزمایش فریتین شما نشان دهد که سطح فریتین شما بالا یا پایین است، این لزوما به این معنا نیست که شما یک بیماری پزشکی دارید. عوامل دیگری مانند رژیم غذایی و برخی التهاب ها می توانند بر سطح فریتین شما تاثیر بگذارند. همچنین ممکن است در نمونه گیری، حمل و نقل یا پردازش آزمایش خطایی رخ داده باشد، که البته این مورد نادر است.

اگر نتیجه آزمایش فریتین شما غیر طبیعی است، پزشک شما نتایج را با شما بررسی خواهد کرد. آن ها ممکن است آزمایش های اضافی را برای تعیین علت سطح غیرطبیعی فریتین شما تجویز کنند. به همین منظور، برای نوبت دهی آنلاین می توانید از طریق لیماطب اقدام کنید.

پایین بودن آهن در آزمایش خون

گلبول های قرمز خون وظیفه انتقال اکسیژن به سلول‌ های بدن را بر عهده دارند. زمانی که سطح آهن خون پایین باشد به معنای آن است که بدن به اندازه کافی آهن برای تولید گلبول ‌های قرمز سالم ندارد. این وضعیت معمولا با کم‌ خونی همراه است.

کم ‌خونی فقر آهن شایع ‌ترین نوع کم‌ خونی بوده و می ‌تواند علائمی مانند خستگی، ضعف، رنگ ‌پریدگی پوست، تنگی نفس، سرگیجه و سردرد را به همراه داشته باشد. همچنین افراد مبتلا به کم ‌خونی فقر آهن ممکن است میل به خوردن مواد عجیب و غریب مانند خاک، یخ، کاغذ و گچ داشته باشند که به ان سندروم پیکا گفته می شود.

درمان کمبود آهن معمولا شامل مصرف مکمل ‌های آهن و اصلاح رژیم غذایی است. در برخی موارد ممکن است برای درمان علت زمینه ‌ای کمبود آهن، مانند خونریزی یا بیماری‌ های روده به درمان‌ های دیگری نیز نیاز باشد.

پایین بودن میزان آهن در آزمایش خون نشان‌ دهنده کمبود این ماده معدنی ضروری در بدن است. آهن یکی از اجزای اصلی هموگلوبین پروتئینی است که در گلبول ‌های قرمز وجود دارد و وظیفه انتقال اکسیژن به سلول ‌های بدن را بر عهده دارد. بنابراین کمبود آهن می‌ تواند منجر به کاهش تولید گلبول‌ های قرمز و در نتیجه کم‌ خونی شود.

کم‌ خونی فقر آهن شایع ‌ترین نوع کم‌ خونی است و می ‌تواند علائمی مانند خستگی مفرط، ضعف، رنگ‌ پریدگی پوست، تنگی نفس، سرگیجه و تپش قلب را ایجاد کند. علاوه بر این، کمبود آهن می ‌تواند بر عملکرد سیستم ایمنی بدن، رشد و نمو کودکان و زنان باردار تاثیر منفی بگذارد.

اما علت پایین بودن آهن خون در برخی از افراد چیست؟ رژیم غذایی کم آهن به ویژه در افرادی که گوشت قرمز، مرغ، ماهی، حبوبات و سبزیجات برگ سبز تیره را به میزان کافی مصرف نمی‌ کنند، می ‌تواند باعث کمبود آهن شود. همچنین در دوران بارداری، شیردهی، رشد سریع در کودکان و نوجوانان نیاز بدن به آهن افزایش می ‌یابد.

برخی بیماری ‌های دستگاه گوارش مانند سلیاک، بیماری کرون و کولیت اولسراتیو می ‌توانند بر جذب آهن تاثیر بگذارند. خونریزی‌ های گوارشی، قاعدگی ‌های سنگین، زخم‌ ها و جراحی‌ ها می ‌توانند باعث کاهش سطح آهن در بدن شوند.

بالا بودن Iron در آزمایش خون

آهن با اینکه یک عنصر حیاتی برای بدن است با این حال مانند بسیاری از مواد مغذی دیگر، آهن نیز در مقادیر زیاد مضر است. زمانی که سطح آهن خون بالاتر از حد طبیعی باشد به معنای آن است که بدن آهن بیشتری نسبت به نیاز خود ذخیره کرده که این وضعیت می ‌تواند نشانه ‌ای از اختلالات مختلفی باشد.

علت بالا بودن آهن در آزمایش خون چیست؟

بالا بودن Fe در آزمایش خون می تواند علل مختلفی داشته باشد. شایع ‌ترین علت بالا بودن آهن خون یک بیماری ارثی به نام هموکروماتوز است. در این بیماری بدن آهن را بیش از حد جذب کرده و این آهن اضافی در اندام‌ هایی مانند کبد، قلب و لوزالمعده ذخیره می ‌شود.

در بیمار آنمی همولیتیک گلبول‌ های قرمز خون زودتر از حد معمول تخریب می ‌شوند و بدن برای جایگزینی آن‌ ها آهن بیشتری جذب می ‌کند. همچنین مصرف بیش از حد مکمل‌ های آهن به صورت خودسرانه و بیش از حد می‌ تواند به افزایش سطح آهن خون منجر شود.

برخی بیماری ‌های کبدی می ‌توانند بر نحوه متابولیسم آهن در بدن تاثیر بگذارند. همچنین افرادی که به طور مکرر خون دریافت می ‌کنند، ممکن است سطح آهن خون آن ‌ها افزایش یابد.

علائم بالا بودن آهن خون چیست؟

در مراحل اولیه بالا بودن آهن خون ممکن است هیچ علامتی نداشته باشد. اما با پیشرفت بیماری علائمی مانند خستگی، ضعف، درد مفاصل، درد شکم، کاهش وزن، تغییر رنگ پوست و دیابت ممکن است بروز کنند.

برای تشخیص بالا بودن آهن خون پزشک علاوه بر آزمایش آهن، آزمایش ‌های دیگری مانند فریتین و ظرفیت کل اتصال آهن را نیز تجویز می ‌کند. همچنین ممکن است انجام بیوپسی کبد برای تایید تشخیص ضروری باشد.

عوارض بالا بودن آهن خون

همانطور که گفته شد تجمع بیش از حد آهن در بدن می تواند مضر باشد. زمانی که سطح آهن خون به طور قابل توجهی افزایش می‌ یابد، این عنصر می ‌تواند در اندام‌ های مختلف بدن رسوب کرده و به آن ‌ها آسیب برساند. این وضعیت که اغلب با هموکروماتوز مرتبط است، می ‌تواند عوارض جدی و حتی کشنده ‌ای را به دنبال داشته باشد. در زیر به برخی از عوارض اصلی بالا بودن آهن در خون اشاره کرده ایم.

• یکی از اولین و شایع ‌ترین عوارض تجمع آهن در بدن، آسیب به کبد است. آهن اضافی در کبد رسوب کرده و منجر به سیروز کبدی، التهاب کبد و در موارد شدیدتر سرطان کبد می ‌شود.
• آهن اضافی می ‌تواند به عضله قلب آسیب رسانده و منجر به نارسایی قلبی، آریتمی و سایر اختلالات قلبی شود.
• رسوب آهن در مفاصل می‌ تواند باعث التهاب و درد مفاصل شده و به آرتریت منجر شود.
• آسیب به لوزالمعده در اثر تجمع آهن می ‌تواند منجر به دیابت شود.
• تغییر رنگ پوست به رنگ برنزی یا خاکستری یکی از علائم بارز بالا بودن آهن در خون است.
• آهن اضافی می ‌تواند بر عملکرد غدد درون ‌ریز مانند هیپوفیز، تیروئید و غدد جنسی تاثیر گذاشته و منجر به اختلالات هورمونی شود.
• افزایش سطح آهن در خون ممکن است خطر ابتلا به برخی سرطان ‌ها مانند سرطان کبد و سرطان پوست را افزایش دهد.

مقدار نرمال آهن در آزمایش خون

سطح آهن خون می ‌تواند با انجام آزمایش خون اندازه ‌گیری شود و مقدار آن در افراد مختلف بسته به سن، جنسیت، وضعیت سلامتی و عوامل دیگر متفاوت است. مقدار نرمال آهن خون در افراد مختلف متفاوت است و معمولا به صورت یک بازه بیان می ‌شود. اما مقدار آهن در ازمایش خون چقدر است؟ در حالت کلی محدوده نرمال آهن خون برای بزرگسالان به شرح زیر است.

• مردان ۸۰ تا ۱۸۰ میکروگرم در دسی ‌لیتر
• زنان ۶۰ تا ۱۶۰ میکروگرم در دسی‌ لیتر
• زنان باردار ۷۰ الی ۱۸۰ میکروگرم در دسی لیتر

چه زمانی باید آزمایش آهن بدهیم؟

هنگامی که نتایج شمارش کامل خون (CBC) نشان می‌دهد که هموگلوبین و هماتوکریت یک فرد پایین است و گلبول‌های قرمز خون کوچکتر و کم رنگتر از حد طبیعی(میکروسیت و هیپوکرومیک) هستند، بیانگر کمبود آهن است.

حتی اگر فرد علائم بالینی نداشته باشد، با این نوع ازمایشات کم خونی قابل تشخیص است. اما این نوع ازمایشات بیشتر زمانیکه فرد دارای علائم کم خونی مانند خستگی مزمن، سرگیجه، ضعف، سردرد و رنگ پریدگی هستند، این ازمایش حتی زمانیکه فرد با تجمع آهن در خون و بافت ها دچار شده است که در این حالت فرد دارای علایمی مانند درد مفاصل، خستگی، ضعف، کمبود انرژی، درد شکم، کاهش میل جنسی و آسیب اندام های مانند قلب و کبد مواجه شده است، تجویز می شوند.

تفسیر نتایج ازمایش اهن خون

Disease	Iron	TIBC/Transferrin	UIBC	%Transferrin Saturation	Ferritin
Iron Deficiency	Low	High	High	Low	Low
Hemochromatosis/Hemosiderosis	High	Low	Low	High	High
Chronic Illness	Low	Low/Normal	Low/Normal	Low/Normal	High/Normal
Hemolytic Anemia	High	Normal/Low	Low/Normal	High	High
Sideroblastic Anemia	Normal/High	Normal/Low	Low/Normal	High	High
Iron Poisoning	High	Normal	Low	High	Normal

برای داشتن اطلاعات بیشتر در رابطه با چکاپ خون در منزل  به صفحات موجود در سایت لیما طب مراجع کنید.

کمبود آهن

مرحله اولیه کمبود آهن، کاهش آهسته ذخایر آهن است. این بدان معناست که هنوز آهن کافی برای ساخت گلبول های قرمز وجود دارد، اما ذخایر آن بدون جایگزین کافی مصرف می شود. سطح آهن سرم ممکن است در این مرحله طبیعی باشد، اما سطح فریتین پایین خواهد بود. با ادامه کمبود آهن، تمام آهن ذخیره شده مورد استفاده قرار می گیرد و بدن سعی می کند با تولید ترانسفرین بیشتر برای افزایش انتقال آهن جبران کند.

سطح آهن سرم کاهش می یابد و ترانسفرین و TIBC و UIBC افزایش می یابد. با پیشرفت این مرحله، گلبول های قرمز کمتر و کوچکتری تولید می شود که در نهایت منجر به کم خونی فقر آهن می شود. اگر سطح آهن بالا باشد و TIBC، UIBC و فریتین نرمال باشد و فرد دارای سابقه بالینی منطبق با مصرف بیش از حد آهن باشد، این احتمال وجود دارد که فرد دچار مسمومیت با آهن شده است. مسمومیت با آهن زمانی رخ می دهد که دوز زیادی از آهن بطور یکجا یا در مدت کوتاهی مصرف شود. مسمومیت با آهن در کودکان تقریباً همیشه حاد است و در کودکانی رخ می دهد که مکمل های آهن والدین خود را مصرف می کنند. در برخی موارد، مسمومیت حاد با آهن می تواند کشنده باشد.

فردی که دارای جهش در ژن HFE است به هموکروماتوز ارثی تشخیص داده می شود. با این حال، در حالی که بسیاری از افرادی که هموکروماتوز دارند در تمام طول عمر خود هیچ علامتی ندارند، برخی دیگر علائمی مانند درد مفاصل، درد شکم و ضعف را در دهه 30 یا ۴۰ زندگی خود نشان می دهند. مردان بیشتر از زنان با دوز بالای اهن مواجه هستند زیرا زنان در طول سال های باروری خود از طریق قاعدگی خون از دست می دهند. همچنین در افرادی که خون دریافت می کنند، در برخی از بیماری ها مانند هموسیدروز، کم خونی سلول داسی شکل، تالاسمی ماژور یا سایر اشکال کم خونی وابسته به انتقال خون، افراد مبتلا به الکلیسم و ​​بیماری های مزمن کبد نیز ممکن است رخ دهد.

آیا همه افراد مبتلا به کمبود آهن کم خونی دارند؟

کمبود آهن به کاهش مقدار آهن ذخیره شده در بدن اشاره دارد، در حالی که کم خونی فقر آهن به کاهش تعداد گلبول های قرمز خون (RBC)، هموگلوبین و هماتوکریت ناشی از کمبود آهن ذخیره شده اشاره دارد. معمولاً چند هفته بعد از اتمام ذخایر آهن طول می کشد تا سطح هموگلوبین کاهش یابد و تولید گلبول های قرمز تحت تأثیر قرار گیرد و کم خونی ایجاد شود.

معمولاً علائم کمی در مراحل اولیه کمبود آهن دیده می شود، اما با بدتر شدن وضعیت و کاهش سطح هموگلوبین و گلبول های قرمز خون، ضعف مداوم، رنگ پریدگی و خستگی در نهایت ایجاد می شود. همانطور که آهن شما کم می شود، ممکن است دچار تنگی نفس و سرگیجه شوید. اگر کم خونی شدید باشد، ممکن است درد قفسه سینه، سردرد و پا درد ایجاد شود. کودکان ممکن است دچار ناتوانی های یادگیری (شناختی) شوند. علاوه بر علائم عمومی کم خونی، علائم خاصی وجود دارد که مشخصه کمبود آهن است. اینها عبارتند از دیسفاژی، پیکا (میل به مواد خاص مانند یخ، نشاسته ذرت، شیرین بیان، گچ، خاک یا خاک رس)، احساس سوزش در زبان، زخم در گوشه های لب.

برای افزایش آهن در رژیم غذایی چه غذاهایی می توانم بخوریم؟

اهن موجود در گوشت و تخم‌مرغ به راحتری توسط بدن جذب می‌شود. سایر منابع غنی از آهن عبارتند از:

• سبزیجات برگ سبز (مانند اسفناج، کلم سبز، کلم پیچ)
• جوانه گندم
• نان و غلات کامل
• کشمش
• ملاس

چه کسانی به مکمل های آهن نیاز دارند؟

زنان باردار و کسانی که کمبود آهن دارند بطور معمول به مکمل های آهن نیاز دارند. افراد نباید قبل از انجام ازمایش اهن مکمل آهن مصرف کنند. برای داشتن اطلاعات بیشتر به لیما طب مراجعه کنید.

آزمایش خون فریتین چه کاربردی دارد؟

آزمایش خون فریتین برای کمک به بررسی سطح آهن شما استفاده می شود. این ازمایش می تواند به پزشک شما کمک کند تا بفهمد آیا بدن شما مقدار مناسبی آهن را برای سالم ماندن ذخیره می کند یا خیر. علاوه بر این آزمایش همچنین ممکن است برای موارد زیر استفاده شود:

1. هموکروماتوز، داشتن آهن بیش از حد در بدن
2. کم خونی فقر آهن، داشتن گلبول های قرمز بسیار کم به دلیل کمبود آهن
3. بیماری های کبدی
4. سندرم پای بی قرار، احساس سوزن سوزن شدن یا سوزش در پاها که ممکن است ناشی از کمبود آهن باشد.
5. بیماری Still بزرگسالان (همچنین به نام بیماری استیل با شروع بزرگسالان یا AOSD)، یک بیماری غیر معمول است که باعث درد مفاصل، تب و بثورات، اغلب با سطح فریتین بالا می‌شود.
6. شرایط مزمن (طولانی) را که ممکن است بر سطح آهن شما تأثیر بگذارد، مانند سرطان، بیماری کلیوی و بیماری های خودایمنی نظارت کنید.

چرا به آزمایش خون فریتین نیاز دارم؟

اگر علائم سطح آهن خیلی کم یا خیلی زیاد است، ممکن است به این آزمایش نیاز داشته باشید. علائم سطح آهن بسیار پایین عبارتند از:

1. تنگی نفس
2. ضعف یا خستگی
3. سرگیجه
4. آریتمی (مشکلی در سرعت یا ریتم ضربان قلب شما)

علائم سطح آهن خیلی زیاد می تواند متفاوت باشد و با گذشت زمان بدتر شود. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

1. ضعف یا خستگی
2. درد مفاصل، معمولاً در زانو یا دست
3. از دست دادن علاقه به رابطه جنسی یا اختلال نعوظ (ED)
4. درد شکم
5. تغییر رنگ پوست که ممکن است خاکستری، فلزی یا برنزی به نظر برسد.

همچنین اگر نتایج سایر آزمایشات خون نشان دهد که سطح هماتوکریت یا هموگلوبین شما پایین است، ممکن است به این آزمایش نیاز داشته باشید.

اقدامات لازم برای انجام ازمایش فریتین

ممکن است پزشک از شما بخواهد که ۱۲ ساعت قبل از آزمایش روزه بگیرید (نخورید و ننوشید). آزمایش معمولا در صبح انجام می شود.

تفسیر نتایج فریتین

سطح فریتین پایین تر از حد طبیعی ممکن است به این معنی باشد که شما دچار کم خونی فقر آهن یا وضعیت دیگری مرتبط با سطح پایین آهن هستید. کم خونی فقر آهن یک نوع رایج کم خونی است که در آن بدن شما گلبول های قرمز کافی نمی سازد. بدون درمان می تواند منجر به مشکلات قلبی، عفونت، کندی رشد و رشد مغز در کودکان و سایر مشکلات سلامتی شود.

سطح فریتین بالاتر از حد طبیعی می تواند به معنای وجود آهن بیش از حد در بدن باشد. شرایطی که باعث افزایش سطح آهن می شود عبارتند از:

1. بیماری کبد
2. اختلال مصرف الکل
3. هموکروماتوز
4. پرکاری تیروئید

اگر نتایج فریتین شما طبیعی نیست، همیشه به این معنی نیست که شما یک بیماری دارید که نیاز به درمان دارد. برخی داروها می توانند سطح فریتین شما را کاهش یا افزایش دهند.

دلیل بالا بودن آهن در آزمایش خون

بالا بودن سطح آهن در آزمایش خون وضعیتی است که می‌ تواند نشانه‌ ای از اختلال در تنظیم جذب و ذخیره‌ سازی آهن در بدن باشد. این وضعیت به عنوان هموکروماتوز شناخته می‌ شود و می‌ تواند به دلایل مختلفی رخ دهد.

یکی از دلایل اصلی بالا بودن آهن در خون، اختلالات ژنتیکی است. در برخی افراد جهش ژنتیکی باعث می‌ شود بدن آن‌ ها آهن را بیش از حد جذب کند و در نتیجه آهن در اندام‌ هایی مانند کبد، قلب و پانکراس تجمع یابد. این تجمع آهن می‌ تواند به آسیب این اندام‌ ها و بروز مشکلات جدی سلامتی منجر شود.

علاوه بر اختلالات ژنتیکی دلایل دیگری نیز می‌ توانند باعث افزایش سطح آهن در خون شوند. از جمله این دلایل می‌ توان به افزایش تولید گلبول‌ های قرمز خون، تجویز مکرر خون یا فرآورده‌ های خونی، برخی بیماری‌ های کبدی و برخی بیماری‌ های خونی اشاره کرد.

بالا بودن آهن در خون می‌ تواند علائمی مانند خستگی، ضعف، درد مفاصل، کاهش وزن، تغییر رنگ پوست و مشکلات قلبی ایجاد کند. در برخی موارد این وضعیت ممکن است بدون علامت باشد و تنها با انجام آزمایش خون تشخیص داده شود.

برای تشخیص دقیق علت بالا بودن آهن در خون، پزشک علاوه بر بررسی علائم بالینی آزمایش‌ های خون مختلفی را تجویز می‌ کند. درمان بالا بودن آهن در خون بسته به علت زمینه‌ ای آن متفاوت است و ممکن است شامل کاهش جذب آهن از طریق رژیم غذایی، خون‌ گیری درمانی، مصرف داروهای کاهش‌ دهنده آهن یا پیوند کبد باشد.

پایین بودن iron در آزمایش خون

پایین بودن میزان آهن در آزمایش خون وضعیتی است که می‌ تواند دلایل مختلفی داشته و بر سلامت افراد تاگذار باشد. آهن عنصری ضروری برای بدن است که نقش مهمی در تولید گلبول‌ های قرمز خون دارد. این گلبول‌ ها مسئول انتقال اکسیژن به سلول‌ های بدن هستند بنابراین کمبود آهن می‌ تواند منجر به کاهش سطح انرژی، ضعف، خستگی مزمن و حتی کم‌ خونی شود.

دلایل متعددی برای پایین بودن آهن خون وجود دارد. یکی از شایع‌ ترین دلایل کمبود آهن در رژیم غذایی است. افرادی که گوشت قرمز، مرغ، ماهی، حبوبات، سبزیجات برگ سبز تیره و آجیل به اندازه کافی مصرف نمی‌ کنند بیشتر در معرض خطر کمبود آهن قرار دارند. علاوه بر این خونریزی‌ های مزمن مانند خونریزی‌ های قاعدگی سنگین، زخم معده، کولیت اولسراتیو و سرطان روده بزرگ نیز می‌ توانند باعث کاهش سطح آهن شوند. همچنین برخی بیماری‌ ها مانند بیماری سلیاک که مانع از جذب مناسب آهن می‌ شود نیز می‌ توانند در این امر نقش داشته باشند.

علاوه بر علائم عمومی مانند خستگی و ضعف، کمبود آهن می‌ تواند علائم دیگری نیز ایجاد کند. این علائم شامل تنگی نفس، سرگیجه، سردرد، پوست رنگ پریده، موهای شکننده و ناخن‌ های شکننده می‌ شود که در موارد شدیدتر کمبود آهن می‌ تواند به مشکلات جدی‌ تری مانند اختلالات شناختی و مشکلات قلبی منجر شود.

برای تشخیص کمبود آهن پزشک علاوه بر بررسی علائم آزمایش خون را تجویز می‌ کند. آزمایش آهن خون سطح آهن سرم، ظرفیت اتصال آهن توتال یا TIBC و فریتین را اندازه‌ گیری می‌ کند. با توجه به نتایج آزمایش پزشک می‌ تواند علت کمبود آهن را مشخص کرده و درمان مناسب را تجویز کند.

علائم کم خونی چیست؟

کم خونی وضعیتی است که در آن بدن به اندازه کافی گلبول قرمز سالم تولید نمی‌ کند. گلبول‌ های قرمز مسئول حمل اکسیژن به سلول‌ های بدن هستند بنابراین کمبود آن‌ ها می‌ تواند بر عملکرد بسیاری از اندام‌ ها تاثیر بگذارد. علائم کم خونی بسته به شدت آن و علت زمینه‌ ای‌ می‌ تواند متفاوت باشد.

یکی از شایع‌ ترین علائم کم خونی احساس خستگی و ضعف مفرط است. افراد مبتلا به کم خونی ممکن است حتی پس از استراحت کامل نیز احساس خستگی کنند. رنگ پریدگی پوست، لب‌ ها و ناخن‌ ها نیز از دیگر علائم رایج کم خونی است. این اتفاق به دلیل کاهش هموگلوبین رخ می‌ دهد. البته این علائم در مردان و زنان می توانند کمی متفاوت باشند که در زیر به این علائم پرداخته ایم.

علائم کم خونی در زنان

از آنجایی که زنان به دلایلی مانند قاعدگی، بارداری و زایمان بیشتر در معرض خطر کم‌ خونی قرار دارند بهتر است با علائم آن آشنا شوید تا با مشاهده هرگونه علائم به پزشک مراجعه و آزمایش های لازم را انجام دهید.

• یکی از شایع‌ ترین علائم کم‌ خونی در زنان احساس خستگی و ضعف مفرط است. حتی با استراحت کافی زنان مبتلا به کم‌ خونی احساس خستگی می‌ کنند. دلیل این امر کاهش اکسیژن‌ رسانی به بافت‌ های بدن است.
• رنگ‌ پریدگی پوست، لب‌ ها و ناخن‌ ها نیز از دیگر علائم بارز کم‌ خونی در زنان است. این اتفاق به دلیل کاهش هموگلوبین رخ می‌ دهد.
• تنگی نفس، سرگیجه و سردرد نیز از علائم شایعی هستند که در زنان مبتلا به کم‌ خونی مشاهده می‌ شود. این علائم به دلیل کاهش اکسیژن‌ رسانی به مغز رخ می‌ دهند.
• تپش قلب، ضربان قلب نامنظم و درد قفسه سینه نیز ممکن است در برخی زنان مبتلا به کم‌ خونی مشاهده شود.
• زنان مبتلا به کم‌ خونی ممکن است دچار ریزش مو، خشکی پوست، شکنندگی ناخن‌ ها، اختلالات خواب و مشکلات تمرکز شوند. همچنین، برخی زنان ممکن است میل شدیدی به خوردن مواد غیر خوراکی یا پیکا پیدا کنند.
• خونریزی‌ های قاعدگی سنگین نیز می‌ تواند یکی از علائم کم‌ خونی در زنان باشد. این خونریزی‌ ها باعث کاهش ذخایر آهن بدن شده و در نتیجه به کم‌ خونی منجر می‌ شوند.

علائم کم خونی در مردان

اگرچه کم‌ خونی بیشتر در زنان به دلیل خونریزی قاعدگی مشاهده می‌ شود اما برخی از آقایان نیز به آن دچار می شوند که علائمی مشابه با علائم کم خونی در زنان داشته با تفاوت های جزئی. در زیر به برخی از این علائم پرداخته ایم.

• یکی از شایع‌ ترین علائم کم‌ خونی در مردان، احساس خستگی و ضعف است. حتی پس از استراحت کافی مردان مبتلا به کم‌ خونی احساس خستگی و بی‌ حالی می‌ کنند. این به دلیل کاهش اکسیژن‌ رسانی به بافت‌ های بدن است.
• رنگ‌ پریدگی لب ها پوست بدن و ناخن‌ ها که به دلیل کاهش هموگلوبین خون اتفاق می افتد از دیگر علائم بارز کم‌ خونی در مردان است.
• تنگی نفس، سرگیجه و سردرد نیز از علائم شایعی هستند که در مردان مبتلا به کم‌ خونی مشاهده می‌ شود. این علائم به دلیل کاهش اکسیژن‌ رسانی به مغز رخ می‌ دهند.
• تپش قلب، ضربان قلب نامنظم و درد قفسه سینه نیز ممکن است در برخی مردان مبتلا به کم‌ خونی مشاهده شود.
• مردان مبتلا به کم‌ خونی ممکن است دچار ریزش مو، خشکی پوست، شکنندگی ناخن‌ ها، اختلالات خواب و مشکلات تمرکز شوند.
• خونریزی‌ های داخلی مانند زخم معده یا روده نیز می‌ توانند یکی از علل شایع کم‌ خونی در مردان باشند. این خونریزی‌ ها باعث کاهش ذخایر آهن بدن شده و در نتیجه به کم‌ خونی منجر می‌ شوند.

علائم کم خونی در پریودی چیست؟

کم خونی به خصوص در دوران قاعدگی به دلیل از دست رفتن خون می‌ تواند در زنان شایع باشد. این وضعیت زمانی رخ می‌ دهد که بدن به اندازه کافی گلبول قرمز تولید نکرده بنابراین کمبود آن‌ ها می‌ تواند علائم مختلفی را به همراه داشته باشد. در زیر به برخی از علائم کم خونی در پریودی پرداخته ایم.

• تپش قلب، ضربان قلب نامنظم و درد قفسه سینه
• رنگ‌ پریدگی پوست، لب‌ ها و ناخن‌ ها
• احساس خستگی و ضعف
• تنگی نفس، سرگیجه و سردرد
• ریزش مو، خشکی پوست، شکنندگی ناخن‌ ها، اختلالات خواب و مشکلات تمرکز
• خونریزی‌ های قاعدگی سنگین

علائم کم خونی مغز استخوان

کم‌ خونی مغز استخوان وضعیتی است که در آن مغز استخوان قادر به تولید کافی گلبول‌ های قرمز، سفید و پلاکت نیست. این کمبود در تولید سلول‌ های خونی باعث ایجاد طیف وسیعی از علائم می‌ شود که شدت آن‌ ها به میزان کاهش تولید سلول‌ های خونی بستگی دارد.

یکی از شایع‌ ترین علائم کم‌ خونی مغز استخوان، احساس خستگی حتی با وجود استراحت کافی است. دلیل این امر کمبود گلبول‌ های قرمز خون و در نتیجه کاهش اکسیژن‌ رسانی به بافت‌ های بدن است.

رنگ‌ پریدگی پوست، لب‌ ها و ناخن‌ ها نیز از دیگر علائم بارز کم‌ خونی مغز استخوان است. تنگی نفس، سرگیجه و سردرد نیز از علائم شایعی هستند که در افراد مبتلا به کم‌ خونی مغز استخوان مشاهده می‌ شود. این علائم به دلیل کاهش اکسیژن‌ رسانی به مغز رخ می‌ دهند.

علاوه بر این افراد مبتلا به کم‌ خونی مغز استخوان ممکن است به عفونت‌ های مکرر مبتلا شوند. دلیل این امر کاهش تعداد گلبول‌ های سفید خون است که نقش مهمی در سیستم ایمنی بدن دارند. همچنین خونریزی‌ های طولانی مدت و کبودی‌ های آسان از دیگر علائم این بیماری است که به دلیل کاهش تعداد پلاکت‌ ها رخ می‌ دهد.

درمان سریع کم خونی

درمان سریع کم خونی لزوما به معنای درمان آنتی‌ بیوتیکی یا جراحی نیست، بلکه معمولا شامل تغییراتی در رژیم غذایی، مصرف مکمل‌ ها و در برخی موارد دارو های خاص است.

رژیم غذایی غنی از آهن

یکی از مهم‌ ترین راه‌ های درمان کم خونی مصرف غذا های غنی از آهن است. گوشت قرمز، مرغ، ماهی، حبوبات، سبزیجات برگ سبز تیره مانند اسفناج و چغندر، آجیل منابع غنی از آهن هستند. همچنین مصرف ویتامین C به همراه غذا های حاوی آهن به جذب بهتر آن کمک می‌ کند.

مکمل‌ های آهن

در بسیاری از موارد پزشک برای درمان کم خونی مکمل‌ های آهن تجویز می‌ کند. این مکمل‌ ها به افزایش سطح آهن خون کمک کرده و علائم کم‌ خونی را بهبود می‌ بخشند. با این حال مصرف خودسرانه مکمل‌ های آهن توصیه نمی‌ شود و باید تحت نظر پزشک انجام شود.

داروهای خاص

در برخی موارد برای درمان کم‌ خونی از داروهای خاصی استفاده می‌ شود. این داروها بسته به علت زمینه‌ ای کم‌ خونی متفاوت هستند. مثلا در کم‌ خونی ناشی از بیماری‌ های مزمن ممکن است از داروهایی برای تحریک تولید گلبول‌ های قرمز استفاده شود.

برای درمان سریع کم خونی چه بخوریم؟

با افزایش مصرف غذاهای حاوی آهن، می‌ توان به بهبود علائم کم‌ خونی و افزایش سطح هموگلوبین کمک کرد. گوشت قرمز، مرغ و ماهی به ویژه منابع خوبی از آهن هستند. این نوع آهن به راحتی توسط بدن جذب می‌ شود. علاوه بر گوشت، حبوبات مانند لوبیا، عدس و نخود نیز حاوی آهن هستند، اما جذب آهن موجود در آن‌ ها به اندازه آهن موجود در گوشت آسان نیست.

برای افزایش جذب آهن موجود در حبوبات، بهتر است آن‌ ها را همراه با غذا های غنی از ویتامین C مانند لیمو، پرتقال یا گوجه فرنگی مصرف کنید. سبزیجات برگ سبز تیره مانند اسفناج، کلم پیچ و بروکلی نیز منابع خوبی از آهن هستند. با این حال این سبزیجات حاوی اسید اگزالیک هستند که جذب آهن را کاهش می‌ دهد. برای کاهش این اثر، بهتر است این سبزیجات را پخته مصرف کنید.

آجیل و دانه‌ ها نیز حاوی آهن هستند. بادام، گردو، تخمه آفتابگردان و کنجد از جمله آجیل و دانه‌ هایی هستند که آهن قابل توجهی دارند. علاوه بر آهن، ویتامین‌ های گروه B نیز برای تولید گلبول‌ های قرمز ضروری هستند. غذاهایی مانند گوشت قرمز، مرغ، ماهی، تخم مرغ، آجیل و غلات کامل منابع خوبی از ویتامین‌ های گروه B هستند. برخی از غذا های مفید برای درمان کم‌ خونی عبارتند از:

• گوشت قرمز مانند گوساله، گوسفند
• مرغ
• ماهی
• حبوبات مانند لوبیا، عدس، نخود
• سبزیجات برگ سبز تیره اسفناج، کلم پیچ
• آجیل بادام، گردو
• دانه‌ ها مانند تخمه آفتابگردان، کنجد
• میوه‌ های خشک مانند کشمش، زردآلو خشک شده
• غلات کامل
• تخم مرغ

بالا بودن iron در آزمایش خون

آهن (Fe) چیست؟ و بالا بودن سطح آن چه علائمی به همراه دارد؟ بالا بودن سطح آهن در خون وضعیتی است که در آن بدن آهن بیشتری از حد نیاز خود جذب می ‌کند. این وضعیت اگرچه ممکن است در ابتدا ببدون علائم و علامت باشد اما در درازمدت می‌ تواند به مشکلات جدی سلامتی منجر شود. آهن یک ماده معدنی ضروری برای بدن است و برای تولید گلبول‌ های قرمز و انتقال اکسیژن به سلول ‌ها مورد نیاز است.

با این حال تجمع بیش از حد آهن در بدن می ‌تواند به بافت ‌های مختلف به ویژه کبد، قلب و لوزالمعده آسیب برساند. دلایل مختلفی برای بالا بودن سطح آهن در خون وجود دارد. یکی از شایع ‌ترین علت ها، هموکروماتوز اولیه است که یک اختلال ژنتیکی بوده و باعث می‌ شود بدن آهن بیشتری از غذا جذب کند. همچنین مصرف بیش از حد مکمل ‌های آهن، تزریقات مکرر خون و برخی بیماری‌ های کبدی نیز می‌ توانند منجر به افزایش سطح آهن در خون شوند.

بالا بودن سطح آهن در آزمایش خون می ‌تواند نشانه ‌ای از اختلال در تنظیم جذب و ذخیره ‌سازی آهن در بدن باشد. این وضعیت اغلب به عنوان هموکروماتوز شناخته شده و به دلایل مختلفی از جمله عوامل ژنتیکی، بیماری‌ های کبدی و مصرف بیش از حد مکمل‌ های آهن می ‌تواند رخ دهد.

هنگامی که آهن بیش از حد در بدن وجود داشته باشد در اندام‌ هایی مانند کبد، قلب و پانکراس تجمع می ‌یابد. این تجمع می ‌تواند به تدریج به بافت‌ های این اندام‌ ها آسیب رسانده و عملکرد آن‌ ها را مختل کند. در نتیجه افرادی که سطح آهن بالایی دارند ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری ‌هایی مانند سیروز کبدی، نارسایی قلبی، دیابت و آرتریت قرار بگیرند.

علائم بالا بودن آهن در خون اغلب در مراحل اولیه بیماری زیاد قابل تشخیص نیستند و ممکن است شامل خستگی، ضعف، درد مفاصل، کاهش وزن، تغییر رنگ پوست و اختلالات قلبی باشد. با پیشرفت بیماری، علائم شدیدتر شده و ممکن است به مشکلات جدی ‌تر منجر شود.

علائم بالا بودن آهن در خون

پایین بودن اهن در خون می تواند عوارض و علائمی به همراه داشته باشد به همین دلیل تاکید بر مصرف انواع قرص ها و مکمل ها برای افزایش آن بخصوص برای بانوان بسیار بوده است. اما همیشه مصرف این مکمل ها و یا افزایش آن در خون مناسب نبوده و گاهی می تواند با علائمی همراه باشد که شاید این علائم زندگی فرد را مختل کنند.

در زیر به برخی از علائم بالا بودن آهن در خون پرداخته ایم. اگر این علائم را داشتید بهتر است به پزشک مراجمعه کنید تا آزمایش مورد نیاز برای بررسی سطح آزمایش خون شما تجویز شود.

• احساس خستگی و ضعف
• درد مفاصل
• تغییر رنگ پوست
• مشکلات قلبی
• کاهش وزن

تشخیص بالا بودن سطح آهن در خون با انجام آزمایش خون انجام می ‌شود. برای درمان این وضعیت روش‌ های مختلفی وجود دارد. در موارد خفیف، کاهش مصرف غذاهای غنی از آهن و اجتناب از مصرف مکمل‌ های آهن می ‌تواند مفید باشد. در موارد شدیدتر، ممکن است به خون ‌گیری منظم یا درمان دارویی نیاز باشد.

درحالت کلی بالا بودن سطح آهن در خون یک وضعیت جدی است که نیاز به تشخیص و درمان به موقع دارد. اگر شما در مورد سطح آهن خون خود نگرانی دارید، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.

علت بالا بودن آهن در خون چیست؟

هموکروماتوز ارثی شایع ‌ترین علت بالا بودن آهن در خون است و به دلیل جهش در ژن HFE رخ می ‌دهد. بیماری‌ هایی مانند سیروز و هپاتیت مزمن نیز می ‌توانند باعث اختلال در متابولیسم آهن شوند. مصرف طولانی مدت و بیش از حد مکمل‌ های آهن بدون تجویز پزشک می ‌تواند منجر به افزایش سطح آهن در خون شود.

یک بیماری خونی ارثی است که باعث افزایش جذب آهن می ‌شود. در بیماری آنمی همولیتیک نیز گلبول‌ های قرمز خون زودتر از حد معمول تخریب شده و بدن برای ساخت گلبول‌ های قرمز جدید به آهن بیشتری نیاز پیدا می ‌کند.

برای اینکه بدانید آهن خون شما بالا است یا نه علاوه بر آزمایش آهن سرم، آزمایش ‌های دیگری مانند فریتین، ترانسفرین و ظرفیت کل اتصال آهن نیز انجام می ‌شود. همچنین ممکن است به انجام بیوپسی کبد نیاز باشد تا میزان دقیق آهن در کبد اندازه‌ گیری شود.

بالا بودن آهن خون چه عوارضی دارد؟

بالا بودن آهن خون یا همان هموکروماتوز اگرچه ممکن است در ابتدا بدون علامت باشد اما در درازمدت می ‌تواند عواارض جدی برای سلامتی به همراه داشته باشد. آهن اضافی در بدن به تدریج در اندام‌ های مختلفی مانند کبد، قلب، لوزالمعده و مفاصل جمع شده و عملکرد طبیعی آن‌ ها را مختل می ‌کند.

یکی از شایع ‌ترین عوارض هموکروماتوز آسیب به کبد است. آهن اضافی در کبد می‌ تواند منجر به التهاب کبد، سیروز و در موارد شدید تر سرطان کبد شود. همچنین تجمع آهن در قلب می ‌تواند باعث نارسایی قلبی، آریتمی و مشکلات دریچه‌ های قلبی شود.

از دیگر عوارض مهم این بیماری می ‌توان به دیابت، آرتریت، اختلال عملکرد غدد درون‌ ریز و افزایش خطر ابتلا به برخی از انواع سرطان اشاره کرد. علائم بالینی هموکروماتوز در مراحل اولیه بیماری ممکن است مبهم و غیر اختصاصی باشد و شامل خستگی مزمن، ضعف عمومی، درد مفاصل، کاهش وزن، تغییر رنگ پوست به رنگ برنزی و اختلالات گوارشی باشد.

با پیشرفت بیماری، علائم شدیدتر شده و ممکن است به مشکلات جدی ‌تری منجر شود. درمان هموکروماتوز معمولا شامل خون ‌گیری ‌های منظم برای کاهش سطح آهن خون است. در برخی موارد نیز ممکن است به استفاده از داروهای خاص نیاز باشد.

عکس جواب آزمایش کم خونی

درک نتایج آزمایش کم‌ خونی برای بیماران و حتی برخی از پزشکان نیز می ‌تواند کمی چالش ‌برانگیز باشد. آزمایش کم ‌خونی، تصویری کلی از وضعیت خون و به ویژه گلبول ‌های قرمز ارائه می ‌دهد. با این حال تفسیر دقیق این تصاویر باید توسط پزشک انجام شود.

اما در حالت کلی در برگه آزمایش ممکن است برخی علائم اختصاری را ببینید که با دانستن میزان نرمال آن ها می توانید تا حدودی از سلامت بدن خود مطلع شوید. در زیر به برخی از ان ها پرداخته ایم.

• شمارش گلبول‌ های قرمز که به صورت RBC نمایش داده می شود عدد آن نشان مدهد که بدن چه تعداد گلبول قرمز تولید می ‌کند. کاهش این تعداد معمولا نشانه کم ‌خونی است.
• هموگلوبین با علامت اختصاری HB پروتئینی در گلبول‌ های قرمز است که اکسیژن را به سلول ‌های بدن می ‌رساند. کاهش هموگلوبین نیز نشانه کم ‌خونی است.
• هماتوکریت Hct مقدار ان در برگه آزمایش نشان می دهد که چه مقدار از حجم خون را گلبول ‌های قرمز تشکیل می ‌دهند. کاهش هماتوکریت نیز با کم‌ خونی مرتبط است.
• میانگین حجم گلبول‌ های قرمز یا MCV اندازه متوسط گلبول‌ های قرمز را نشان می ‌دهد MCV می ‌تواند به تشخیص نوع کم ‌خونی کمک کند.
• میانگین هموگلوبین در هر گلبول قرمز MCH است که مقدار آن نشان می‌ دهد که هر گلبول قرمز به طور متوسط چه مقدار هموگلوبین دارد.
• میانگین غلظت هموگلوبین در گلبول قرمز MCHC نشان می ‌دهد که هموگلوبین در هر گلبول قرمز چقدر متمرکز است.

شرایط انجام آزمایش آهن چیست؟

برای انجام آزمایش آهن خون باید یک سری موارد را قبل از انجام آن رعایت کنید. در زیر به برخی از آن ها اشاره کرده ایم.

• برای انجام آزمایش آهن باید ۸ الی ۱۲ ساعت ناشتا باشید و بهترین زمان انجام آن صبح است.
• سه روز قبل از آزمایش آهن باید از مصرف آن خودداری کنید.
• اگر دسفرال استفاده می کنید باید ۶ ساعت پس از مصرف آخرین دوز آزمایش را انجام دهید.

علائم کمبود آهن در بدن چیست؟

آزمایش خون آهن را می توان به عنوان بخشی از یک معاینه فیزیکی معمول یا در صورت داشتن علائمی که ممکن است نشان دهنده کمبود آهن یا سایر مشکلات سلامتی باشد، انجام داد. برخی از علائم کمبود آهن عبارتند از:

• خستگی
• ضعف
• تنگی نفس
• سرگیجه
• سردرد
• رنگ پریدگی پوست
• ریزش مو
• سردی دست و پا
• درد قفسه سینه
• تپش قلب

انواع آزمایشات دیگر برای بررسی آهن خون

در برخی موارد، ممکن است پزشک شما آزمایشات دیگری را نیز برای بررسی کمبود آهن یا سایر مشکلات سلامتی تجویز کند. این آزمایشات شامل موارد زیر است.

آزمایش فریتین: فریتین پروتئینی است که آهن را در بدن ذخیره می کند. سطح فریتین پایین می تواند نشان دهنده کمبود آهن باشد.

آزمایش ظرفیت اتصال آهن کل (TIBC): ظرفیت اتصال کل آهن (TIBC) نشان می دهد که چه مقدار آهن می تواند به پروتئین ها در خون متصل شود. سطح TIBC بالا می تواند نشانه کمبود آهن باشد.

آزمایش درصد اشباع ترانسفرین: درصد اشباع ترانسفرین نشان می دهد که چه درصدی از ترانسفرین (پروتئینی که آهن را در خون حمل می کند) با آهن اشباع شده است. سطح پایین درصد اشباع ترانسفرین می تواند نشان دهنده کمبود آهن باشد.

علائم کم خونی شدید در بانوان

کم خونی در بانوان عارضه ای شایع است که احتمالا اکثر بانوان دچار آن باشند. اما اگر نمی دانید که کم خونی دارید یا نه بهتر است علائم گفته شده در زیر را خوانده و به پزشک برای تجویز آزمایش مراجعه کنید.

• تپش قلب و درد قفسه سینه
• سرد شدن دست ها و پاها
• احساس خستگی
• کم کاری تیروئید
• افسردگی
• سندرم پیکا
• شکنندگی ناخن ها
• سوزن سوزن شدن دست ها و پاها
• رنگ پریدگی پوست و صورت
• ریزش مو
• تنگی نفس
• سرگیجه و سردرد
• زردی پوست
• مشکلات تمرکز

علائم کم خونی در کودکان

کم خونی در کودکان می تواند به شکل های متفاوتی ظاهر شود علائم آن بسته به شدت کم خونی در کودک متفاوت بوده اما بهتر است در هر صورت این علائم نادیده گرفته نشوند. در یر به برخی از این علائم پرداخته ایم.

• کمبود انرژی و خستگی
• سرد بودن دست و پای کودک
• رنگ پریدگی و زردی پوست
• اختلال در بهبود زخم

انواع آزمایش اهن خون:

سطح آهن خون برای تشخیص بیماری‌های مختلف، از جمله کمبود آهن، بیماری هماچوری و بیماری هموکروماتوز اندازه گیری می شود. این اندازه گیری با استفاده از چندین روش مختلف صورت می گیرد که عبارتند از:

۱- سطح سرمی آهن Fe – Iron: در این روش، سطح آهن خون با استفاده از نمونه خون سرمی اندازه گیری می شود.

۲- آزمایش ترانسفرینTIBC: در این روش، مقدار ترانسفرین (پروتئینی که آهن را به سایر بافت‌ها منتقل می کند) در نمونه خون سرمی اندازه گیری می شود.

۳- سطح فریتین خون Ferritin : فریتین یک پروتئین است که در نگهداری ذخایر آهن در بدن نقش دارد. در این روش، سطح فریتین در نمونه خون سرمی اندازه گیری می شود.

۴- تست آهن باقیماندهCBC: این روش برای اندازه گیری مقدار آهن باقیمانده در بدن استفاده می شود. در این روش، آهن خون قبل و بعد از تزریق دارویی که برای جذب آهن استفاده می شود، اندازه گیری می شود. بله، اندازه گیری سطح آهن خون می تواند برای تشخیص کمبود آهن و کم خونی استفاده شود. در صورت کمبود آهن، سطح آهن خون کاهش می یابد. اما برای تشخیص دقیق تر، باید از روش های دیگری مانند سطح فریتین و تست آهن باقیمانده نیز استفاده شود.

آزمایش کم خونی چه زمانی انجام میشود ؟

کم خونی زمانی اتفاق می افتد که سطح گلبول های قرمز در بدن شما خیلی کم باشد. گلبول های قرمز خون برای حمل اکسیژن به تمام سلول های بدن شما مورد نیاز است. در بیشتر موارد، کم خونی را می توان به راحتی با آزمایش خون CBC تشخیص داد. این تست عواملی مانند تعداد گلبول‌های قرمز خون، گلبول هاس سفید خون ، پلاکت و سلامت گلبول‌های خون را بررسی می‌کند. سپس از این اطلاعات برای تایید و تشخیص کم خونی استفاده می شود.

هدف از انجام آزمایش کم خونی چیست ؟

چند آزمایش خون رایج وجود دارد که می تواند برای تشخیص کم خونی استفاده شود. آزمایش های دقیقی که ممکن است پزشک برایتان تجویز کند با توجه به علائم، سابقه پزشکی و نتایج سایر آزمایشات بستگی دارد. شما میتوانید مشکلات خود را با پزشکان لیماطب در ارتباط بگذارید و پزشکان لیماطب با توجه به مشکلات و علائم شما بهترین آزمایش و چکاپ کامل در منزل را تجویز نمایند.

چند نوع آزمایش کم خونی داریم ؟

1. شمارش کامل خون

شمارش کامل خون (CBC) معمولاً اولین آزمایشی است که برای تشخیص کم خونی تجویز می شود. اغلب برای کمک به تشخیص سایر شرایط نیز استفاده می شود. CBC سطوح زیر را در خون شما اندازه گیری می کند:

• سلول های قرمز خون
• گلبول های سفید خون
• هموگلوبین
• پلاکت ها

هنگامی که برای کم خونی استفاده می شود، پزشکان توجه ویژه ای به سطح گلبول قرمز و هموگلوبین شما دارند. مقدار دیگری که معمولاً در CBC نشان داده می شود و ممکن است به تشخیص کم خونی کمک کند، حجم متوسط بدن است. اگر این مقدار کم باشد ممکن است نشان دهنده کم خونی میکروسیتیک مانند کمبود آهن باشد و اگر این مقدار زیاد باشد ممکن است نشان دهنده کم خونی ماکروسیتیک (کمبود B12) باشد.

2. آهن خون (پنل آهن )

گاهی اوقات کم خونی ناشی از کمبود آهن است. اگر پزشک فکر کند که ممکن است چنین باشد، آزمایش خونی به نام IRON یا Fe، Ferritin و TIBC تجویز می کند. این آزمایش سطح آهن خون شما را اندازه گیری می کند. یک پانل آهنی معمولاً شامل چندین ارزش آزمایشگاهی است، از جمله:

• فریتین، پروتئینی که آهن را ذخیره می کند
• آهن سرم
• اشباع ترانسفرین
• ظرفیت اتصال کل آهن

این مقادیر ممکن است به تعیین اینکه آیا علت کم خونی کمبود آهن است یا التهاب مزمن کمک می کند.

3. تعداد رتیکولوسیت ها

شمارش رتیکولوسیت تعداد گلبول های قرمز نابالغ را در خون شما اندازه گیری می کند. این می تواند به پزشک کمک کند تا تشخیص دهد که آیا مغز استخوان شما گلبول های قرمز کافی تولید می کند یا خیر. این آزمایش مهم است زیرا می تواند به مشخص کردن علت کم خونی کمک کند. به عنوان مثال، اگر نتایج CBC نشان دهد که تعداد گلبول‌های قرمز خون پایینی دارید، اما تعداد رتیکولوسیت‌های شما نشان می‌دهد که تعداد گلبول‌های قرمز نابالغ بالایی دارید، می‌تواند به این معنی باشد که شما به نوعی خون از دست می‌دهید. برعکس، اگر سطوح پایینی از گلبول‌های قرمز بالغ و نابالغ دارید، ممکن است به این معنی باشد که بدن شما گلبول‌های قرمز کافی نمی‌سازد.

4. بررسی لام خون

اسمیر خون آزمایش دیگری است که می تواند برای کمک به تعیین علت احتمالی کم خونی استفاده شود. اسمیر خون با پخش یک قطره خون روی یک لام پزشکی انجام می شود. سپس یک مایع رنگ‌آمیزی به لام اضافه می‌شود که می‌تواند به یافتن هرگونه ناهنجاری در شکل سلول‌های خونی کمک کند. این آزمایش ممکن است به ویژه در تشخیص کم خونی داسی شکل که با گلبول های قرمز هلالی شکل مشخص می شود مفید باشد. همچنین ممکن است برای تشخیص برخی از کمبودهای تغذیه ای مفید باشد که می تواند باعث ایجاد گلبول های قرمز بسیار بزرگ شود.

5. تست های دیگر

اگر به نوعی از کم‌خونی به نام کم‌خونی همولیتیک مشکوک باشید (گلبول‌های قرمز خون سریع‌تر از آن‌چه مغز استخوان بتواند آنها را بسازد از بین می‌روند)، آزمایش‌های زیر ممکن است انجام شود: تست لاکتات دهیدروژناز (LDH): این آزمایش نوعی آنزیم به نام LDH را اندازه گیری می کند که تقریباً در تمام بافت های بدن شما وجود دارد. اگر سطح LDH شما بالا باشد، ممکن است به این معنی باشد که بافت های خاصی در بدن شما در اثر بیماری (مانند کم خونی) یا آسیب آسیب دیده اند. آزمایش هاپتوگلوبین: آزمایش هاپتوگلوبین می تواند به تشخیص نوع کم خونی شما کمک کند و احتمالاً به تعیین علت افزایش تخریب گلبول های قرمز خون نیز کمک کند. بیلی روبین غیر مستقیم: بیلی روبین غیر مستقیم تفاوت بین بیلی روبین کل و مستقیم شما است. اگر بدن شما تعداد زیادی گلبول قرمز را از بین ببرد، این سطح می تواند افزایش یابد. سطح ویتامین B12 و فولات: اینها معمولاً برای رد کمبود ویتامین به عنوان یک علت بررسی می شوند. آزمایش کومبز: این آزمایش اغلب در صورتی انجام می شود که به یک بیماری خودایمنی به عنوان علت کم خونی مشکوک شود.

تفسیر آزمایش خون

عوامل مختلفی مانند سن، نژاد و ارتفاعاتی که در آن زندگی می‌کنید می‌توانند بر محدوده سالمی برای آزمایش‌های مختلف خون کم خونی تأثیر بگذارند. میتوانید با پزشکان لیماطب در مورد آنچه که برای شما یک محدوده سالم در نظر گرفته می شود صحبت کنید و از خدمات ویزیت آنلاین لیماطب و تفسیر آزمایش لیماطب  استفاده کنید .

• تست  (گلبول های قرمز): نتایج سالم برای شمارش خون قرمز ۵ تا ۶ میلیون سلول در هر میکرولیتر (cells/mcL) منبع مورد اعتماد برای مردان و ۴ تا ۵ میلیون سلول / mcL منبع مورد اعتماد برای زنان است. مقادیر کمتر از این سطوح ممکن است نشان دهنده کم خونی باشد.
• CBC (هموگلوبین): نتایج سالم بالای ۱۴ گرم در دسی لیتر (گرم در دسی لیتر) برای مردان و بالای ۱۲ گرم در دسی لیتر در فواصل می باشد
• آهن: سطح آهن سالم در خون از ۱۰ میکرومول در لیتر (µmol/L) منبع مورد اعتماد شروع می شود.
• فریتین: فریتین در پانل آهنی اندازه گیری می شود. سطوح سالم از ۴۰ میکروگرم در لیتر (µg/L) برای مردان و ۲۰ میکروگرم در لیتر برای زنان شروع می شود. سطوح زیر ۱۰ میکروگرم در لیتر ممکن است نشانه کم خونی باشد.
• رتیکولوسیت: نتایج طبیعی برای رتیکولوسیت ها در بزرگسالان بین ۰.۵ تا ۲.۵٪ منبع مورد اعتماد است.
• اسمیر خون (لام خون ): اسمیر خون به شکل گلبول های خون شما نگاه می کند. گلبول های قرمز با شکل غیر طبیعی می تواند نشانه کم خونی داسی شکل باشد.

اگر نتایج آزمایش خون شما تشخیص کم خونی را تأیید نکرد، پزشک احتمالاً آزمایش‌های بیشتری را برای تعیین علت علائم شما تجویز می‌کند.

علائم کم خونی کدامند؟

کم خونی دارای یک سری علائم بوده که می توانم آن را بدون آزمایش دادن و از روی حالات بدن متوجه شد. در زیر به برخی از آن ها اشاره کرده ایم. خستگی: خستگی یکی از شایع ترین علائم کم خونی است. خستگی ناشی از کم خونی معمولاً شدید است و با استراحت بهبود نمی یابد. ضعف: ضعف نیز یکی از شایع ترین علائم کم خونی است. ضعف ناشی از کم خونی معمولاً در تمام بدن احساس می شود و می تواند انجام فعالیت های روزمره را دشوار کند. تنگی نفس: تنگی نفس یکی دیگر از علائم شایع کم خونی است. تنگی نفس ناشی از کم خونی معمولاً با فعالیت بدنی یا در ارتفاعات بالا رخ می دهد. سرگیجه: سرگیجه نیز یکی از علائم شایع کم خونی است. سرگیجه ناشی از کم خونی معمولاً هنگام ایستادن یا تغییر موقعیت رخ می دهد. سردرد: سردرد نیز یکی از علائم شایع کم خونی است. سردرد ناشی از کم خونی معمولاً خفیف تا متوسط است و می تواند مداوم یا متناوب باشد. ضربان قلب نامنظم: ضربان قلب نامنظم نیز یکی از علائم شایع کم خونی است. ضربان قلب نامنظم ناشی از کم خونی معمولاً خفیف است و معمولاً در هنگام استراحت رخ می دهد. رنگ پریدگی پوست: رنگ پریدگی پوست نیز یکی از علائم شایع کم خونی است. رنگ پریدگی پوست ناشی از کم خونی معمولاً در صورت، لب ها، ناخن ها و چشم ها مشاهده می شود. ناخن های شکننده: ناخن های شکننده نیز یکی از علائم شایع کم خونی است. ناخن های شکننده ناشی از کم خونی معمولاً نازک و شکننده می شوند و ممکن است به راحتی بشکنند. ریزش مو: ریزش مو نیز یکی از علائم شایع کم خونی است. ریزش مو ناشی از کم خونی معمولاً خفیف است و معمولاً در قسمت بالای سر رخ می دهد. گرفتگی عضلات: گرفتگی عضلات نیز یکی از علائم شایع کم خونی است. گرفتگی عضلات ناشی از کم خونی معمولاً در پاها، کمر و ران رخ می دهد. اختلال در خواب: اختلال در خواب نیز یکی از علائم شایع کم خونی است. اختلال در خواب ناشی از کم خونی معمولاً شامل بی خوابی، خواب آلودگی در طول روز یا خوابیدن بیش از حد است.

درد استخوان ناشی از کم خونی چیست؟

درد استخوان یکی از علائم شایع کم خونی است. این درد معمولاً در پاها، کمر و ران احساس می شود. درد استخوان ناشی از کم خونی به دلیل کمبود اکسیژن در بافت های بدن است. گلبول های قرمز اکسیژن را به بافت های بدن می رسانند. زمانی که سطح گلبول های قرمز پایین است، بافت ها به اندازه کافی اکسیژن دریافت نمی کنند و این می تواند باعث درد شود. درد استخوان ناشی از کم خونی معمولاً خفیف تا متوسط است. این درد می تواند مداوم یا متناوب بوده و درد استخوان ناشی از کم خونی معمولاً با درمان کم خونی بهبود می یابد. علاوه بر درد استخوان، کم خونی می تواند باعث علائم دیگری مانند خستگی، ضعف، تنگی نفس، سرگیجه و سردرد شود. اگر درد استخوان دارید، مهم است که با پزشک خود مشورت کنید تا علت درد را تشخیص دهد. درد استخوان می تواند ناشی از دلایل دیگری نیز باشد، مانند آرتروز، آسیب دیدگی یا عفونت.

چگونه کم خونی را درمان کنیم؟

کم خونی چیست؟ و چگونه آن را درمان کنیم؟ درمان کم خونی به نوع کم خونی بستگی دارد. برخی از انواع کم خونی با مصرف مکمل های آهن یا ویتامین B12 درمان می شوند. سایر انواع کم خونی ممکن است نیاز به درمان پزشکی بیشتری داشته باشند. اگر کم خونی دارید، پزشک ممکن است موارد زیر را توصیه کند:

• مصرف مکمل های آهن یا ویتامین B12
• تغییر رژیم غذایی برای افزایش مصرف آهن یا ویتامین B12
• درمان پزشکی برای بیماری زمینه ای که باعث کم خونی شده است.

علائم کم خونی در کودکان کدامند؟

علائم ذکر شده در زیر نشان دهنده کم خونی کودک شما بوده و بهتر است با دیدن این علائم با پزشک خود مشورت کنید. تیم حرفه ای لیما طب نیز انواع آزمایش و چکاپ کودکان در منزل را انجام داده و می توانید از آن ها کمک بگیرید.

• مشکلات یادگیری
• اختلالات رفتاری
• افزایش خطر ابتلا به عفونت

تشخیص کم خونی از چشم به چه صورت است؟

برای تشخیص کم خونی از طریق چشم شما می توانید به راحی به قسمت داخلی پلک پایین خود نگاه کرده چرا که این قسمت از جمله بافت هایی است که به خوبی علائم رنگ پریدگی را نشان می دهد. قسمت داخلی پلک پایین معمولا برای افراد نرمال که ک خونی ندارند به رنگ قرمز بوده و برای افرادی که دچار کم خونی هستند قرمز کم رنگ و یا صورتی کم رنگ است. اگر دچار کم خونی شدید باشید، به رنگ زرد نیز دیده می شود.

فریتین چیست؟

فریتین پروتئینی است که نقش بسیار مهمی در ذخیره ‌سازی آهن در بدن دارد. این پروتئین آهن اضافی را که از طریق رژیم غذایی جذب می ‌شود در خود ذخیره کرده و در مواقع نیاز، آن را به سلول‌ های بدن آزاد می‌ کند. به عبارت دیگر فریتین مانند یک انبار آهن در بدن عمل می ‌کند.

آهن یک عنصر ضروری برای بسیاری از فرآیند های حیاتی بدن است. این عنصر برای ساخت هموگلوبین پروتئینی که وظیفه حمل اکسیژن در خون را بر عهده دارد مورد نیاز است. همچنین آهن در تولید انرژی سلولی و عملکرد سیستم ایمنی نقش دارد. بنابراین حفظ سطح مناسب آهن در بدن برای سلامتی بسیار مهم است.

آزمایش فریتین میزان این پروتئین را در خون اندازه‌ گیری کرده و به پزشکان در ارزیابی ذخایر اهن در بدن  کمک می کند. کاهش سطح فریتین معمولا نشان‌ دهنده کمبود آهن است که می‌ تواند منجر به کم‌ خونی شود. از سوی دیگر افزایش سطح فریتین می ‌تواند نشانه ‌ای از بیماری‌ های التهابی، عفونت ‌ها یا برخی از انواع سرطان باشد.

به طور کلی فریتین یک نشانگر مهم از وضعیت آهن بدن است و اندازه ‌گیری آن در تشخیص و درمان بسیاری از بیماری‌ ها از جمله کم ‌خونی مفید است. برای اطمینان از تفسیر صحیح نتایج آزمایش فریتین بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.

آزمایش خون فریتین چیست؟

چکاپ خون فریتین سطح فریتین را در خون را اندازه گیری می کند. فریتین پروتئینی است که آهن را در سلول ها ذخیره می کند. برای ساخت گلبول های قرمز سالم به آهن نیاز است. گلبول‌های قرمز خون، اکسیژن را از ریه‌ها به بقیه بدن می‌رسانند. آهن همچنین برای ماهیچه ها، مغز استخوان و اندام های سالم از جمله رشد مغز در کودکان مهم است. آهن بسیار کم یا زیاد در بدن در صورت عدم درمان می تواند مشکلات جدی برای سلامتی ایجاد کند. آزمایش خون فریتین می تواند نشان دهد که چقدر آهن در بدن ذخیره شده است.

نام های دیگر: فریتین سرم، سطح فریتین سرم، سرم فریتین

چرا به آزمایش خون فریتین نیاز دارم؟

اگر علائم سطح آهن خیلی کم یا خیلی زیاد است، ممکن است به این آزمایش نیاز داشته باشید. علائم سطح آهن بسیار پایین عبارتند از:

1. تنگی نفس
2. ضعف یا خستگی
3. سرگیجه
4. آریتمی (مشکلی در سرعت یا ریتم ضربان قلب شما)

علائم سطح آهن خیلی زیاد می تواند متفاوت باشد و با گذشت زمان بدتر شود. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

1. ضعف یا خستگی
2. درد مفاصل، معمولاً در زانو یا دست
3. از دست دادن علاقه به رابطه جنسی یا اختلال نعوظ (ED)
4. درد شکم (شکم).
5. تغییر رنگ پوست که ممکن است خاکستری، فلزی یا برنزی به نظر برسد
6. همچنین اگر نتایج سایر آزمایشات خون نشان دهد که سطح هماتوکریت یا هموگلوبین شما پایین است، ممکن است به این آزمایش نیاز داشته باشید.

در طول آزمایش خون فریتین چه اتفاقی می افتد؟

یک پزشک با استفاده از یک سوزن کوچک از رگ بازوی شما نمونه خون می گیرد. پس از وارد کردن سوزن، مقدار کمی خون در یک لوله آزمایش یا ویال جمع آوری می شود. وقتی سوزن داخل یا خارج می شود ممکن است کمی احساس سوزش کنید. این معمولا کمتر از پنج دقیقه طول می کشد.

اقدامات لازم قبل از انجام فریتین

ممکن است پزشک از شما بخواهد که ۱۲ ساعت قبل از آزمایش ناشتا باشید(نخورید و ننوشید). آزمایش معمولاً در صبح انجام می شود.

نتایج فریتین چه معنی ای می دهد؟

سطح فریتین پایین تر از حد طبیعی ممکن است به این معنی باشد که شما دچار کم خونی فقر آهن یا وضعیت دیگری مرتبط با سطح پایین آهن هستید. کم خونی فقر آهن یک نوع رایج کم خونی است که در آن بدن شما گلبول های قرمز کافی نمی سازد. بدون درمان می تواند منجر به مشکلات قلبی، عفونت، کندی رشد و رشد مغز در کودکان و سایر مشکلات سلامتی شود. سطح فریتین بالاتر از حد طبیعی می تواند به معنای وجود آهن بیش از حد در بدن باشد. شرایطی که باعث افزایش سطح آهن می شود عبارتند از:

1. بیماری کبد
2. اختلال مصرف الکل
3. هموکروماتوز
4. پرکاری تیروئید

اگر نتایج فریتین شما طبیعی نیست، همیشه به این معنی نیست که شما یک بیماری دارید که نیاز به درمان دارد. برخی داروها می توانند سطح فریتین شما را کاهش یا افزایش دهند.

میزان نرمال فریتین چقدر است؟

فریتین پروتئینی است که وظیفه ذخیره آهن در بدن را بر عهده دارد. همانطور که گفته شد اندازه ‌گیری سطح فریتین در خون، به پزشکان کمک می ‌کند تا میزان ذخایر آهن را ارزیابی کنند. این آزمایش به ویژه برای تشخیص کم‌ خونی فقر آهن بسیار مهم است.

میزان نرمال فریتین در خون برای افراد مختلف ممکن است کمی متفاوت باشد و به عوامل مختلفی مانند سن، جنسیت و شرایط سلامتی بستگی دارد. به طور کلی، محدوده نرمال فریتین در آزمایش خون به صورت نانوگرم در میلی ‌لیتر بیان می ‌شود.

عوامل موثر بر میزان فریتین

علاوه بر جنسیت و سن عوامل دیگری نیز می ‌توانند بر میزان فریتین در خون تاثیر بگذارند، از جمله:

• رژیم غذایی غنی از آهن می ‌تواند سطح فریتین را افزایش دهد، در حالی که رژیم غذایی فقیر از آهن می ‌تواند منجر به کاهش آن شود.
• در دوران بارداری نیاز به آهن افزایش می ‌یابد و ممکن است سطح فریتین کاهش یابد.
• برخی بیماری‌ ها مانند بیماری‌ های التهابی، عفونت ‌ها و سرطان ‌ها می ‌توانند باعث افزایش کاذب سطح فریتین شوند.
• برخی داروها نیز می ‌توانند بر سطح فریتین تاثیر بگذارند.

میزان نرمال ferritin در زنان

آزمایش ferritin برای تشخیص کم‌ خونی فقر آهن در زنان بسیار مهم است. میزان نرمال فریتین در خون برای بانوان به عوامل مختلفی مانند سن، شرایط سلامتی و حتی دوران قاعدگی بستگی دارد. به طور کلی محدوده نرمال فریتین در زنان، بین ۱۰ تا ۲۰۰ نانوگرم در میلی‌ لیتر در نظر گرفته می‌ شود. اما این محدوده می‌ تواند بسته به آزمایشگاه و روش اندازه‌ گیری کمی متفاوت باشد.

خونریزی قاعدگی منظم می‌ تواند منجر به کاهش سطح آهن و در نتیجه کاهش فریتین در زنان شود. همچنین در دوران بارداری نیاز به آهن به دلیل رشد جنین افزایش می‌ یابد. بنابراین سطح فریتین در زنان باردار ممکن است کمتر از حد معمول باشد.

مصرف غذاهای غنی از آهن مانند گوشت قرمز، سبزیجات برگ سبز و حبوبات می‌ تواند به افزایش سطح فریتین کمک کند. برخی بیماری‌ ها مانند بیماری‌ های التهابی، عفونت‌ ها و برخی از انواع سرطان‌ ها می‌ توانند باعث افزایش کاذب سطح فریتین شوند.

میزان نرمال فریتین در مردان

فرتین موجود در خون پروتئینی است که از اهمیت بالایی برخوردار بوده و به پزشکان در امدازه گیری سطح اهن خون کمک بسیاری می کند. آزمایش فریتین خون نیز برای تشخیص کم خونی فقر اهن بوده و در مردان و زنان میزان نرمالی دارد. میزان نرمال فریتین در خون برای مردان به عوامل مختلفی مانند سن، شرایط سلامتی و رژیم غذایی بستگی دارد.

به طور کلی محدوده نرمال فریتین در مردان بین ۲۰ تا ۴۰۰ نانوگرم در میلی‌ لیتر در نظر گرفته می‌ شود. اما این محدوده می‌ تواند بسته به آزمایشگاه و روش اندازه‌ گیری کمی متفاوت باشد.

بالا بودن فریتین خون نشانه چیست؟

فریتین پروتئینی است که در بدن وظیفه ذخیره آهن را بر عهده دارد. زمانی که سطح فریتین خون بالاتر از حد نرمال باشد، می‌ تواند نشانه‌ ای از مشکلات مختلفی باشد. در زیر به برخی از علل و نشانه های افزایش فریتن خون پرداخته ایم.

• شایع‌ ترین علت افزایش فریتین، وجود آهن اضافی در بدن است. این وضعیت می‌ تواند به دلایل ژنتیکی یا دریافت بیش از حد آهن از طریق رژیم غذایی یا تزریقات رخ دهد.
• بسیاری از بیماری‌ های التهابی مانند آرتریت روماتوئید، لوپوس و برخی از انواع سرطان‌ ها می‌ توانند باعث افزایش سطح فریتین شوند.
• بیماری‌ های کبدی مانند هپاتیت و سیروز می‌ توانند بر روی متابولیسم آهن تاثیر بگذارند و باعث افزایش فریتین شوند.
• برخی عفونت‌ های مزمن نیز می‌ توانند باعث افزایش سطح فریتین شوند.
• برخی از انواع سرطان به ویژه سرطان‌ های خون، می‌ توانند با افزایش تولید فریتین همراه باشند.

عوارض بالا بودن فریتین در بدن

فریتین پروتئینی که وظیفه ذخیره آهن در بدن را بر عهده دارد زمانی که سطح فریتین خون بالاتر از حد نرمال باشد می‌ تواند نشانه‌ ای از مشکلات مختلفی باشد و در صورت عدم درمان به موقع عوارضی را به همراه داشته باشد. در زیر به برخی از عوارض اصلی بالا بودن فریتین پرداخته ایم.

• یکی از مهم‌ ترین عوارض افزایش فریتین، آسیب به کبد است. آهن اضافی در کبد تجمع و می‌ تواند منجر به سیروز کبدی، نارسایی کبد و حتی سرطان کبد شود.
• آهن اضافی می‌ تواند به قلب نیز آسیب برساند. این آسیب می‌ تواند منجر به آریتمی، نارسایی قلبی و افزایش خطر ابتلا به بیماری‌ های قلبی عروقی شود.
• بسیاری از افراد مبتلا به فریتین بالا از درد مفاصل و التهاب مفاصل شکایت دارند. این مشکل به دلیل رسوب آهن در مفاصل ایجاد می‌ شود.
• آهن اضافی می‌ تواند بر عملکرد غدد درون‌ ریز مانند غده تیروئید و غدد جنسی تاثیر گذاشته و باعث اختلال در عملکرد آن ها شود.
• برخی مطالعات نشان می‌ دهند که افزایش سطح فریتین با افزایش خطر ابتلا به برخی از انواع سرطان، به ویژه سرطان کبد، ارتباط دارد.
• تجمع آهن در پوست می‌ تواند باعث تیره شدن آن شود.
• در مردان، افزایش فریتین می‌ تواند باعث کاهش میل جنسی و اختلال در نعوظ شود.

برای تشخیص علت افزایش فریتین، پزشک علاوه بر آزمایش خون، ممکن است آزمایش‌ های دیگری مانند MRI، بیوپسی کبد و آزمایش‌ های ژنتیکی را تجویز کند. درمان افزایش فریتین به علت اصلی آن بستگی دارد. در صورتی که علت، اضافه بار آهن باشد ممکن است پزشک خون‌ گیری‌ های منظم یا داروهایی برای کاهش جذب آهن را تجویز کند. در صورت وجود بیماری‌ های زمینه‌ ای درمان آن بیماری نیز ضروری است.

علائم بالا بودن فریتین خون

همانطور که گفته شد فریتین پروتئینی است که وظیفه ذخیره آهن در بدن را بر عهده دارد. زمانی که سطح فریتین خون بالاتر از حد نرمال باشد، می‌ تواند نشانه‌ ای از مشکلات مختلفی باشد. اگرچه در مراحل اولیه افزایش فریتین ممکن است هیچ علامتی نداشته باشد، اما در موارد شدیدتر می‌ تواند علائم مختلفی را به همراه داشته باشد. در زیر به برخی از علائم بالا بودن فریتین خون پرداخته ایم.

• یکی از شایع‌ ترین علائم افزایش فریتین، احساس خستگی مداوم و بی‌حالی است. حتی پس از استراحت کافی، فرد احساس خستگی می‌کند.
• افراد مبتلا به فریتین بالا ممکن است احساس ضعف عضلانی و کاهش توانایی انجام فعالیت‌ های روزمره را داشته باشند.
• درد و التهاب مفاصل از دیگر علائم شایع افزایش فریتین است. این درد ممکن است در مفاصل بزرگ مانند زانو ها و ران‌ ها یا مفاصل کوچک مانند مچ دست و انگشتان احساس شود.
• در برخی موارد افزایش فریتین می‌ تواند باعث تغییر رنگ پوست و تیره شدن آن شود. این تغییر رنگ معمولا در نواحی در معرض نور خورشید مانند صورت و دست‌ ها بیشتر دیده می‌ شود.
• آهن اضافی می‌ تواند به قلب آسیب برساند و باعث ایجاد مشکلاتی مانند آریتمی، نارسایی قلبی و افزایش خطر ابتلا به بیماری‌ های قلبی عروقی شود.
• کبد یکی از اندام‌ هایی است که بیشترین آسیب را از افزایش آهن می‌ بیند. سیروز کبدی، نارسایی کبد و حتی سرطان کبد از عوارض طولانی مدت افزایش فریتین هستند.
• آهن اضافی می‌ تواند بر عملکرد غدد درون‌ ریز مانند غده تیروئید و غدد جنسی تاثیر گذاشته و باعث اختلال در عملکرد آن ها شود.

اگر شما هر یک از علائم گفته شده را تجربه می‌ کنید به خصوص اگر همراه با خستگی مزمن و ضعف عضلانی باشد، باید به پزشک مراجعه کنید. پزشک با انجام آزمایش‌ های لازم، سطح فریتین خون شما را اندازه‌ گیری کرده و علت افزایش آن را مشخص می‌ کند.

آیا کمبود فریتین خطرناک است؟

آهن عنصری حیاتی برای تولید گلبول‌ های قرمز خون و انتقال اکسیژن به سلول‌ ها است. بنابراین کمبود فریتین به معنای کمبود آهن در بدن بوده و می‌ تواند عواقب جدی برای سلامتی به همراه داشته باشد. مهم ترین عارضه کمبود فریتین کم‌ خونی فقر آهن است. در این حالت بدن به اندازه کافی گلبول قرمز تولید نمی‌ کند و در نتیجه اکسیژن کافی به سلول‌ ها نمی‌ رسد.

کم‌ خونی می‌ تواند باعث احساس خستگی مزمن، ضعف عضلانی، سرگیجه، تنگی نفس و رنگ پریدگی پوست شود. آهن برای عملکرد صحیح سیستم ایمنی بدن ضروری است. کمبود آهن می‌ تواند سیستم ایمنی را تضعیف کرده و بدن را در برابر عفونت‌ ها آسیب‌ پذیرتر کند.

همچنین کمبود آهن می‌ تواند بر عملکرد مغز تاثیر گذاشته و باعث اختلالات شناختی مانند کاهش تمرکز، مشکل در یادگیری و افسردگی شود. در موارد شدید، کمبود آهن می‌ تواند به مشکلات قلبی مانند نارسایی قلبی منجر شود. در کودکان کمبود آهن می‌ تواند باعث اختلال در رشد و نمو شود.

آزمایش فریتین خون چه کاربردی دارد؟

آزمایش فریتین خون برای کمک به بررسی سطح آهن استفاده می شود. این آزمایش همچنین برای موارد زیر استفاده شود:

1. هموکروماتوز، داشتن آهن بیش از حد در بدن
2. کم خونی فقر آهن، داشتن گلبول های قرمز بسیار کم به دلیل کمبود آهن
3. بیماری های کبدی
4. سندرم پای بی قرار، احساس سوزن سوزن شدن یا سوزش در پاها که ممکن است ناشی از کمبود آهن باشد.
5. بیماری Still بزرگسالان (همچنین به نام بیماری استیل با شروع بزرگسالان یا AOSD)، یک بیماری غیر معمول است که باعث درد مفاصل، تب و بثورات، اغلب با سطح فریتین بالا می‌شود. شرایط مزمن (طولانی) را که ممکن است بر سطح آهن تأثیر بگذارد، مانند سرطان، بیماری کلیوی و بیماری های خودایمنی نظارت کنید. اگر برای مشکلات آهن تحت درمان هستید، ممکن است از این آزمایش برای بررسی میزان کارآمدی درمان استفاده شود.

چرا به آزمایش فریتین خون نیاز داریم؟

اگر علائم سطح آهن خیلی کم یا خیلی زیاد است، ممکن است به این آزمایش نیاز داشته باشید.

محدوده مقدار نرمال عبارت است از:

در اقایان: ۱۲ تا ۳۰۰ نانوگرم در میلی لیتر (ng/mL)

در خانم ها: ۱۲ تا ۱۵۰ نانوگرم در میلی لیتر.

محدوده طبیعی برای فریتین در سرم خون:

۲۰ تا ۲۵۰ نانوگرم در میلی لیتر برای مردان بالغ است. ۱۰

تا ۱۲۰ نانوگرم در میلی لیتر برای زنان بالغ، ۱۸ تا ۳۹ سال، ۱۲ تا ۲۶۳ نانوگرم در میلی لیتر برای زنان ۴۰ سال و بالاتر.

علائم سطح بسیار پایین آهن عبارتند از:

1. تنگی نفس
2. ضعف یا خستگی
3. سرگیجه
4. آریتمی

علائم سطح خیلی زیاد آهن می تواند متفاوت باشد و با گذشت زمان بدتر شود. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

1. ضعف یا خستگی
2. درد مفاصل، معمولاً در زانو یا دست
3. کاهش میل جنسی یا اختلال نعوظ (ED)
4. درد شکم
5. تغییر رنگ پوست به خاکستری، فلزی یا برنزی

نجوه انجام آزمایش فریتین خون

برای انجام این ازمایش به خون نیاز است که بعد از جداسازی سرم ازمایش فریتین روی نمونه سرم انجام می شود.  ممکن است پزشک از شما بخواهد که ۱۲ ساعت قبل از آزمایش ناشتا باشید به همین دلیل آزمایش معمولاً در صبح انجام می شود. این آزمایش مانند آزمایش چکاپ کامل به ناشتایی نیاز دارد.

تفسیر نتایج فریتین خون

سطح فریتین پایین تر از حد طبیعی ممکن است به این معنی باشد که شما دچار کم خونی فقر آهن یا وضعیت دیگری مرتبط با سطح پایین آهن هستید. کم خونی فقر آهن یک نوع رایج کم خونی است که در آن بدن گلبول های قرمز کافی نمی سازد و اگر درمان صورت نگیرد منجر به مشکلات قلبی، عفونت، کندی رشد و رشد مغز در کودکان و سایر مشکلات سلامتی شود. سطح فریتین بالاتر از حد طبیعی می تواند به معنای وجود آهن بیش از حد در بدن باشد. عواملی که باعث افزایش بیش از حد سطح آهن می شود عبارتند از:

1. بیماری کبد
2. اختلال مصرف الکل
3. هموکروماتوز
4. پرکاری تیروئید

هدف از آزمایش انعقاد

اختلالات انعقادی می تواند باعث خونریزی یا لخته شدن خون شود. اگر پزشک شما مشکوک به اختلال لخته شدن خون باشد، ممکن است یک یا چند آزمایش انعقادی را توصیه کند. این آزمایش ها پروتئین های مختلف و نحوه عملکرد آنها را اندازه گیری می کنند. این آزمایشات اکثرا برای قبل از عمل های جراحی انجام میپذیرد و همچنین  افرادی که  به صوت مداوم دارو های ضد انعقاد مانند وارفارین یا آسپرین مصرف میکنند و یا دارای مشکلات قلبی  مشکلات کبدی  هموفیلی و یا کمبوویتامبن کا میباشند مورد بررسی است .

شرایطی که می تواند باعث مشکلات انعقادی شود عبارتند از:

1. بیماری کبدی
2. ترومبوفیلی، یعنی همان لخته شدن بیش از حد خون
3. هموفیلی، که ناتوانی در لخته شدن به طور طبیعی است
4. تست‌های انعقادی در نظارت بر افرادی که داروهایی مصرف می‌کنند که بر توانایی لخته شدن اثر می‌گذارند مفید است.
5. تست های انعقادی نیز گاهی قبل از جراحی توصیه می شود.

انواع آزمایشات انعقادی

انواع مختلفی از تست های انعقادی وجود دارد. بخش های زیر شامل توضیحات چند مورد از آنها می باشد.

 

شمارش کامل خون (CBC)

پزشک شما ممکن است یک شمارش کامل خون (CBC) را به عنوان بخشی از روال انجام آزمایشات روتین برای  شما تجویز کند. اگر کم خونی یا کمبود تعداد پلاکت خون داشته باشید که باعث اختلال در توانایی لخته شدن خون شما ایجاد کند، نتایج آزمایش می تواند به پزشک شما هشدار دهدتا هر چه سریع تر در خصوص تجویز دارو و یا تزریق خون برای شما اقدام کند.

 

سنجش فاکتور V

این آزمایش فاکتور V را اندازه گیری می کند، ماده ای که در لخته شدن خون نقش دارد. سطح پایین غیر طبیعی ممکن است نشان دهنده بیماری کبد، فیبرینولیز اولیه (تجزیه لخته ها)، یا انعقاد داخل عروقی منتشر (DIC) باشد.

 

سطح فیبرینوژن

فیبرینوژن پروتئینی است که توسط کبد ساخته می شود. این آزمایش میزان فیبرینوژن در خون شما را اندازه گیری می کند. نتایج غیرطبیعی ممکن است نشانه ای از خونریزی یا خونریزی زیاد، فیبرینولیز یا جدا شدن جفت در هنگام بارداری  که جدا شدن جفت از دیواره رحم نیز نامیده میشود است.

نام های دیگر این تست شامل تست فاکتور I و هیپوفیبرینوژنمی است.

 

پروترومبین یا تست PT (PT یا PT-INR)

پروترومبین پروتئین دیگری است که کبد شما تولید می کند. آزمایش پروترومبین (PT)زمان لخته شدن خون شما را اندازه گیری میکند . به طور معمول حدود ۲۵ تا ۳۰ ثانیه طول می کشدتا خون شما لخته شود  اگر داروهای رقیق کننده خون مصرف کنید مانند وارفارین یا آسپرین ممکن است بیشتر طول بکشد پس لطفا در هنگام مراجعه به آزمایشگاه و یا مراجعه نمونه گیر های لیما طب حتما آن ها را در جریان مصرف دارو های خود قرار دهید . سایر دلایل نتایج غیرطبیعی شامل هموفیلی، بیماری کبد و سوء جذب است.

پروترومبین چیست ؟

نتایج به تعداد ثانیه هایی که طول می کشد تا خون لخته شود داده می شود. گاهی اوقات تست PT از محاسبه ای به نام نسبت نرمال شده بین المللی (INR) برای مقایسه نتایج آزمایشگاه های مختلف استفاده می کند.

پزشک شما معمولاً آزمایش PT را همراه با آزمایش لخته شدن دیگری به نام زمان ترومبوپلاستین جزئی فعال یا همان آزمایش ptt معروف  تجویز می کند.

شمارش پلاکت

پلاکت ها سلول هایی در خون هستند که به لخته شدن خون شما کمک می کنند. اگر تحت شیمی درمانی هستید، داروهای خاصی مصرف می کنید یا تزریق خون زیادی انجام داده اید، ممکن است تعداد شما به طور غیر طبیعی کم باشد. سایر علل کاهش تعداد پلاکت ها بیماری سلیاک، کمبود ویتامین K و لوسمی است.

ترومبوسیتوپنی

کم خونی، ترومبوسیتمی اولیه یا لوسمی میلوژن مزمن (CML) ممکن است باعث افزایش غیرطبیعی تعداد پلاکت ها شود.

ترومبین

ترومبین میزان عملکرد فیبرینوژن را اندازه گیری می کند. نتایج غیرطبیعی ممکن است به دلیل اختلالات فیبرینوژن ارثی، بیماری کبد، برخی سرطان ها و داروهایی باشد که بر لخته شدن خون تأثیر می گذارند.

Blooding time

این آزمایش تجزیه و تحلیل می کند که رگ های خونی کوچک در پوست با چه سرعتی بسته می شوند و خونریزی را متوقف می کنند. این آزمایش متفاوت از سایر آزمایشات خون انجام می شود.

 

با سوزن یک سوراخ روی لاله گوش شما ایجاد میشود و هر ۳۰ثانیه با دستمال خون خارج شده پاک میشود تا زمان اینکه دستمال تمیز بماند و خونریزی شما بند آید و تعداد دفعات یا زمان بسته شدن مطابق فرمولی محاسبه و نتیجه آزمایش شما میشود  .

خونریزی معمولا بین یک تا نه دقیقه طول می کشد. این آزمایش بی خطر در نظر گرفته می شود و عوارض جانبی یا خطرات کمی دارد.

نحوه انجام آزمایشات انعقادی

آزمایش‌های انعقادی مانند اکثر آزمایش‌های خون انجام می‌شود. ممکن است لازم باشد قبل از انجام آزمایش مصرف برخی داروها را قطع کنید. هیچ آمادگی دیگری لازم نیست.

اگر خونریزی بیش از حد را تجربه کردید، این روش به دقت بررسی می شود.

نمونه برای آزمایش و تجزیه و تحلیل توسط تیم مجرب لیما طب به آزمایشگاه ارسال می شود.

ظرفیت اتصال کل آهن (TIBC)

ظرفیت اتصال کل آهن (TIBC) یک آزمایش خون برای بررسی اینکه آیا مقدار آهن در خون شما چقدر است. آهن از طریق خون متصل به پروتئینی به نام ترانسفرین حرکت می کند. این آزمایش به پزشک شما کمک می‌کند تا بداند این پروتئین چقدر می‌تواند آهن را در خون شما حمل کند. آهن در تمام سلول های بدن یافت می شود. آزمایش ظرفیت اتصال کل آهن (TIBC) نوعی آزمایش خون است که میزان زیاد یا کم این ماده معدنی را در جریان خون اندازه‌گیری می‌کند. شما آهن مورد نیاز خود را از طریق رژیم غذایی دریافت می کنید. آهن در مواد غذایی متعددی وجود دارد، از جمله:

1. سبزیجات سبز تیره و برگ دار مانند اسفناج
2. لوبیا
3. تخم مرغ
4. گوشت طیور
5. غذای دریایی
6. غلات کامل

همانطور که گفته شد، هنگامی که آهن وارد بدن می شود، توسط پروتئینی به نام ترانسفرین که توسط کبد تولید می شود، در سراسر جریان خون شما حمل می شود. تست TIBC ارزیابی می کند که ترانسفرین چقدر آهن را از طریق خون شما حمل می کند. هنگامی که آهن در خون شما قرار می گیرد، به تشکیل هموگلوبین کمک می کند. هموگلوبین یک پروتئین مهم در گلبول های قرمز (RBC) است که به حمل اکسیژن در سراسر بدن کمک می کند تا بتواند عملکرد طبیعی خود را انجام دهد. آهن یک ماده معدنی ضروری در نظر گرفته می شود زیرا هموگلوبین بدون آن ساخته نمی شود.

ظرفیت کل اتصال آهن

آهن یک ماده مغذی ضروری است که در کنار سایر عملکردها، برای تولید گلبول های قرمز سالم (RBC) ضروری است. اهن بخش مهمی از هموگلوبین، پروتئین موجود در گلبول های قرمز است که اکسیژن را در ریه ها متصل می کند و با گردش خون به سایر قسمت های بدن، اکسیژن آزاد می کند. بدن نمی تواند آهن تولید کند و باید آن را از غذاهایی که می خوریم یا از مکمل ها جذب کند.

به طور معمول، آهن توسط ترانسفرین که توسط کبد تولید می شود به سراسر بدن منتقل می شود. در افراد سالم، بیشتر آهن در هموگلوبین موجود در RBC گنجانده می شود. باقیمانده به صورت فریتین یا هموسیدرین در بافت‌ها ذخیره می‌شود و مقادیر کمی اضافی برای اهداف دیگر (مثلاً برای تولید پروتئین‌های دیگر مانند میوگلوبین و برخی آنزیم‌ها) استفاده می‌شود.

تست ترانسفرین، TIBC، UIBC و اشباع ترانسفرین به همراه سایر آزمایشات آهن با اندازه گیری چندین ماده در خون به ارزیابی میزان آهن در بدن کمک می کند. این آزمایشات اغلب به طور همزمان سفارش می شوند و نتایج با هم تفسیر می شوند تا به تشخیص و یا نظارت بر کمبود آهن یا اضافه بار آهن کمک کنند.

آزمایش آهن سرم – مقدار کل آهن موجود در قسمت مایع خون را که تقریباً تمام آن به ترانسفرین متصل است، اندازه گیری می کند.

آزمایش ترانسفرین – به طور مستقیم سطح ترانسفرین را در خون اندازه گیری می کند. سطح آن به عملکرد کبد و وضعیت تغذیه فرد بستگی دارد. ترانسفرین پروتئینی است که ممکن است در طی هر فرآیند التهابی کاهش یابد و به عنوان یک واکنش دهنده فاز حاد منفی نامیده می شود.

TIBC (ظرفیت اتصال کل آهن) – مقدار کل آهنی را که می تواند توسط پروتئین های موجود در خون متصل شود را اندازه گیری می کند. از آنجایی که ترانسفرین پروتئین اولیه اتصال به آهن است، آزمایش TIBC اندازه گیری غیرمستقیم خوبی برای در دسترس بودن ترانسفرین است – مقدار ترانسفرینی که برای اتصال به آهن در دسترس است.

UIBC (ظرفیت اتصال غیر اشباع آهن) – این آزمایش ظرفیت ذخیره ترانسفرین را تعیین می کند، یعنی بخشی از ترانسفرین که هنوز با آهن اشباع نشده است.

اشباع ترانسفرین – تقسیم غلظت آهن بر TIBC تخمینی از تعداد محل های اتصال آهن ترانسفرین اشغال می کند. به این حالت اشباع ترانسفرین می گویند. در شرایط عادی، ترانسفرین به طور معمول یک سوم اشباع از آهن است. این بدان معناست که حدود دو سوم ظرفیت آن در ذخیره نگهداری می شود.

فریتین – سطح فریتین را اندازه گیری می کند، پروتئینی که تقریباً همه سلول ها در پاسخ به افزایش آهن ساخته اند. سطح فریتین منعکس کننده کل آهن بدن است. در صورت کمبود آهن کم و در صورت وجود آهن اضافی در بدن بالا خواهد بود. زمانی که سطح آهن برای رفع نیازهای بدن کافی نباشد، سطح آهن خون کاهش می یابد و ذخایر آهن کاهش می یابد. این ممکن است به این دلیل رخ دهد:

1. در دوران بارداری یا کودکی یا به دلیل شرایطی که باعث از دست دادن خون مزمن می شود (مثلاً زخم معده، سرطان روده بزرگ) نیاز به آهن افزایش می یابد.
2. آهن کافی مصرف نمی شود (غذاها یا مکمل ها).
3. بدن قادر به جذب آهن از غذاهایی که در شرایطی مانند بیماری سلیاک مصرف می شود، نیست.

سطوح ناکافی آهن در گردش و ذخیره شده ممکن است در نهایت منجر به کم خونی فقر آهن (کاهش هموگلوبین و هماتوکریت، گلبول های قرمز کوچکتر و کم رنگ تر) شود. در مرحله اولیه کمبود آهن، معمولاً هیچ اثر فیزیکی مشاهده نمی شود و مقدار آهن ذخیره شده ممکن است به میزان قابل توجهی قبل از بروز هر گونه علائم یا علائم کمبود آهن کاهش یابد. اگر فردی سالم باشد و کم خونی در یک دوره زمانی طولانی ایجاد شود، علائم ممکن است قبل از کاهش هموگلوبین خون به زیر حد طبیعی ظاهر نشود. با این حال، با پیشرفت کمبود آهن، علائم در نهایت ظاهر می شوند. شایع ترین علائم کم خونی شامل خستگی، ضعف، سرگیجه، سردرد و رنگ پریدگی پوست است.

برعکس، آهن بیش از حد می تواند برای بدن سمی باشد. ذخیره آهن و سطح فریتین زمانی افزایش می یابد که آهن بیشتری نسبت به نیاز بدن جذب شود. جذب بیش از حد آهن در طول زمان می تواند منجر به تجمع تدریجی ترکیبات آهن در اندام ها شود و در نهایت ممکن است باعث اختلال در عملکرد و از کار افتادن آنها شود. نمونه ای از این بیماری هموکروماتوز است، یک بیماری ژنتیکی نادر که در آن بدن آهن بیش از حد جذب می کند و حتی در یک رژیم غذایی معمولی می سازد. علاوه بر این، زمانی که فرد به طور مکرر تحت تزریق خون قرار می گیرد، اضافه بار آهن ممکن است رخ دهد.

آزمایش خون TIBC برای چه مواردی استفاده می شود؟

آزمایش ظرفیت اتصال آهن کامل (TIBC) توانایی خون را برای چسبیدن به آهن و انتقال آن در سراسر بدن اندازه گیری می کند. مشابه آزمایش ترانسفرین است. اگر به کم خونی فقر آهن (کمبود آهن در خون) مبتلا هستید، سطح آهن شما پایین اما TIBC شما بالا خواهد بود.

نحوه انجام آزمایش و اقدامات لازم قبل از انجام ازمایش

برای این تست به نمونه خون نیاز است که بایستی ۸ ساعت قبل از انجام ازمایش ناشتا باشید. از طرفی نیز بایستی توجه داشت که برخی از داروها روی نتایج این ازمایش تاثیر منفی دارند، عبارتند از:

1. هورمون آدرنوکورتیکوتروپیک (ACTH)
2. قرص های ضد بارداری
3. کلرامفنیکل
4. فلوراید

چرا بایستی آزمایش خون TIBC بدهیم؟

1. اگر دارای علائم کم خونی هستید.
2. اگر دارای علائم کم خونی ناشی از فقر آهن هستید.

محدوده مقدار نرمال ازمایش (TIBC):

• آهن: ۶۰ تا ۱۷۰ میکروگرم در دسی لیتر (mcg/dL) یا ۷۴/۱۰ تا ۴۳/۳۰ میکرومول در لیتر (Micromol/L)
• : TIBC 240 تا ۴۵۰ میکروگرم در دسی لیتر یا ۹۶/۴۲ تا ۵۵/۸۰ میکرومول در لیتر
• اشباع ترانسفرین: ۲۰ تا ۵۰ درصد

نتایج غیرعادی ازمایش (TIBC) به چه معناست؟

زمانی که ذخایر آهن بدن کم باشد، TIBC معمولاً بالاتر از حد طبیعی است. این می تواند با:

1. نارسایی کمبود آهن
2. بارداری

TIBC کمتر از حد معمول ممکن است به این معنی باشد:

1. کم خونی ناشی از تخریب سریع گلبول های قرمز (کم خونی همولیتیک)
2. سطح پروتئین کمتر از حد طبیعی در خون (هیپوپروتئینمی)
3. التهاب
4. بیماری های کبدی مانند سیروز
5. سوء تغذیه
6. کاهش گلبول های قرمز از روده که ویتامین B12 را به خوبی جذب نمی کند (کم خونی خطرناک)
7. کم خونی داسی شکل

سایر خطرات مرتبط با خونگیری بسیار نادر هستند، اما ممکن است شامل موارد زیر باشد:

1. خونریزی بیش از حد
2. غش یا احساس سبکی سر
3. سوراخ های متعدد برای تعیین محل رگ ها
4. هماتوم (جمع شدن خون در زیر پوست)
5. عفونت (هر زمان که پوست شکسته شود یک خطر خفیف)

چگونه TIBC پایین را درمان می کنیم؟

یک متخصص پزشکی با استفاده از ترکیبی از آزمایش‌ها، که ممکن است شامل شمارش کامل خون، آزمایش آهن سرم، آزمایش ترانسفرین و آزمایش TIBC باشد، اشباع آهن پایین را تشخیص می‌دهد. درمان اشباع کم آهن معمولاً شامل رژیم غذایی غنی از آهن، مکمل های آهن و آهن دارویی است.

چرا بدن نمی تواند آهن را جذب کند؟

شرایطی مانند بیماری سلیاک، کولیت اولسراتیو یا بیماری کرون می توانند جذب آهن را برای روده های شما سخت تر کنند. جراحی هایی مانند بای پس معده که بخشی از روده شما را برمی دارد و داروهایی که برای کاهش اسید معده استفاده می شوند نیز می توانند بر توانایی بدن برای جذب آهن تأثیر بگذارند.

چگونه می توانم ظرفیت اتصال آهن خود را به طور طبیعی افزایش دهم؟

خوردن بیشتر غذاهای غنی از آهن، مانند گوشت بدون چربی، آجیل، لوبیا، عدس، سبزیجات با برگ تیره، و غلات صبحانه غنی شده. مصرف انواع منابع آهن هِم و غیرهِم. از جمله غذاهای غنی از ویتامین C در وعده های غذایی مانند مرکبات، فلفل، گوجه فرنگی و کلم بروکلی. در کل تغذیه سالم تاثیر زیادی در این موضوع دارد. که نقش مهمی در سلامت جسم دارند.

چرا کمبود آهن باعث TIBC می شود؟

در شرایط کمبود آهن، مقدار نسبی ترانسفرین در مقایسه با میزان آهن افزایش می‌یابد و بنابراین مقادیر TIBC بالا می‌رود. برعکس در حالت‌های پر بار آهن در بدن اتفاق می‌افتد. مقدار ترانسفرین آزاد در خون کاهش می یابد و در نتیجه مقادیر TIBC کم می شود.

TIBC و کم خونی بیماری مزمن چیست؟

ظرفیت اتصال کل آهن (TIBC) در کمبود آهن زیاد است که منعکس کننده تولید ترانسفرین بیشتر برای افزایش اتصال آهن است. TIBC در کم خونی التهاب مزمن کم یا طبیعی است.

توصیه های روزانه آهن

منبع معتبر مؤسسه ملی بهداشت (NIH) توصیه می کند که افراد سالم مقادیر زیر آهن را از طریق رژیم غذایی خود دریافت کنند:

نوزادان و کودکان

• ۶ ماهگی یا کمتر: ۰.۲۷ میلی گرم در روز (میلی گرم در روز)
• ۷ ماهگی تا ۱ ساله: ۱۱ میلی گرم در روز
• سنین ۱ تا ۳ سال: ۷ میلی گرم در روز
• سنین ۴ تا ۸ سال: ۱۰ میلی گرم در روز
• سنین ۹ تا ۱۲ سال: ۸ میلی گرم در روز

مردان (نوجوانان و بزرگسالان)

• سن ۱۳ سالگی: ۸ میلی گرم در روز
• سنین ۱۴ تا ۱۸ سال: ۱۱ میلی گرم در روز
• سنین ۱۹ سال یا بیشتر: ۸ میلی گرم در روز

زنان (نوجوانان و بزرگسالان)

• سن ۱۳ سالگی: ۸ میلی گرم در روز
• سنین ۱۴ تا ۱۸ سال: ۱۵ میلی گرم در روز
• سنین ۱۹ تا ۵۰ سال: ۱۸ میلی گرم در روز
• در سنین ۵۱ سال یا بیشتر: ۸ میلی گرم در روز

در دوران بارداری: ۲۷ میلی گرم در روز

• در سنین ۱۴ تا ۱۸ سال، در صورت شیردهی: ۱۰ میلی گرم در روز
• در سنین ۱۹ تا ۵۰ سال، در صورت شیردهی: ۹ میلی گرم در روز

برخی از افراد، مانند کسانی که کمبود آهن در آنها تشخیص داده شده است، ممکن است به مقادیر متفاوتی از آهن توصیه شده در بالا نیاز داشته باشند. با پزشک خود مشورت کنید تا بفهمید هر روز به چه مقدار نیاز دارید.

مطالب مرتبط:VDRL چیست؟

چرا آزمایش ظرفیت اتصال کل آهن انجام می شود؟

پزشکان معمولاً آزمایشات TIBC را برای بررسی شرایط پزشکی که باعث سطوح غیر طبیعی آهن می شوند، تجویز می کنند.

دلایل کاهش سطح آهن

در صورت مشاهده علائم کم خونی، پزشک ممکن است آزمایش TIBC را انجام دهد. کم خونی با تعداد کم RBC یا هموگلوبین مشخص می شود. کمبود آهن، شایع ترین نوع کمبود تغذیه ای در جهان، معمولاً علت کم خونی است. با این حال، کمبود آهن ممکن است در اثر شرایطی مانند بارداری نیز ایجاد شود. علائم سطح پایین آهن عبارتند از:

1. احساس خستگی و ضعف
2. رنگ پریدگی
3. افزایش عفونت ها
4. احساس سرما
5. تورم زبان
6. مشکل در تمرکز در مدرسه یا محل کار
7. تاخیر در رشد ذهنی در کودکان

 

دلایل افزایش سطح آهن

اگر پزشک مشکوک به وجود آهن بیش از حد در خون باشد، ممکن است آزمایش TIBC تجویز شود. سطوح بالای آهن معمولاً نشان دهنده یک بیماری زمینه ای است. در موارد نادر، سطوح بالای آهن ممکن است به دلیل مصرف بیش از حد ویتامین ها یا مکمل های آهن باشد. علائم سطح بالای آهن عبارتند از:

1. احساس خستگی و ضعف
2. درد مفاصل
3. تغییر رنگ پوست به برنز یا خاکستری
4. درد شکم
5. کاهش وزن ناگهانی
6. کاهش میل جنسی
7. ریزش مو
8. ریتم نامنظم قلب

نحوه آماده شدن برای آزمایش ظرفیت اتصال کل آهن

برای اطمینان از دقیق ترین نتایج، ناشتا لازم است. این بدان معناست که حداقل ۸ ساعت قبل از آزمایش TIBC نباید چیزی بخورید یا بنوشید. برخی از داروها همچنین می توانند بر نتایج آزمایش TIBC تأثیر بگذارند، بنابراین مهم است که پزشک خود را در مورد داروهای تجویزی یا بدون نسخه ای که مصرف می کنید مطلع کنید. ممکن است پزشک به شما بگوید که مصرف برخی داروها را قبل از انجام آزمایش متوقف کنید. با این حال، شما نباید بدون مشورت با پزشک خود، مصرف هیچ دارویی را قطع کنید.

برخی از داروهایی که می توانند بر نتایج آزمایش تأثیر بگذارند عبارتند از:

1. هورمون آدرنوکورتیکوتروپیک (ACTH)
2. قرص های ضد بارداری
3. کلرامفنیکل، یک آنتی بیوتیک
4. فلوراید

چگونه آزمایش ظرفیت اتصال کل آهن انجام می شود؟

ممکن است آزمایش TIBC به همراه آزمایش آهن سرم تجویز شود که میزان آهن موجود در خون شما را اندازه گیری می کند. این آزمایش‌ها با هم می‌توانند به پزشک شما کمک کنند تا تعیین کند آیا مقدار غیرطبیعی آهن در خون شما وجود دارد یا خیر. این آزمایش نمونه خون لازم است. خون معمولاً از ورید دست یا خم آرنج گرفته می شود.

مطالب مرتبط: تست تری گلیسیرید چیست؟

خطرات آزمایش ظرفیت اتصال کل آهن

آزمایش خون خطرات کمی دارد. برخی از افراد کبودی خفیفی دارند یا در اطراف ناحیه ای که سوزن وارد شده است احساس درد می کنند. با این حال، این معمولا در عرض چند روز از بین می رود. عوارض ناشی از آزمایش خون نادر است، اما ممکن است رخ دهد. چنین عوارضی عبارتند از:

1. خون ریزی بیش از حد
2. غش یا سرگیجه
3. هماتوم یا خونی که در زیر پوست جمع می شود
4. عفونت در محل سوراخ

نتایج آزمایش به چه معناست؟

مقادیر نرمال برای تست TIBC می تواند در آزمایشگاه ها متفاوت باشد. با این حال، اکثر آزمایشگاه ها محدوده طبیعی را برای بزرگسالان ۲۵۰ تا ۴۵۰ میکروگرم در دسی لیتر (mcg/dL) تعریف می کنند. مقدار TIBC بالای ۴۵۰ میکروگرم در دسی لیتر معمولاً به این معنی است که سطح آهن در خون شما پایین است. این ممکن است ناشی از:

1. کمبود آهن در رژیم غذایی
2. افزایش از دست دادن خون در دوران قاعدگی
3. بارداری

مقدار TIBC کمتر از ۲۵۰ میکروگرم در دسی لیتر معمولاً به این معنی است که سطح بالایی از آهن در خون شما وجود دارد. این ممکن است ناشی از:

1. کم خونی همولیتیک، وضعیتی که باعث مرگ زودرس گلبول های قرمز می شود.
2. کم خونی سلول داسی شکل، یک بیماری ارثی که باعث تغییر شکل گلبول های قرمز می شود.
3. هموکروماتوز، یک بیماری ژنتیکی که باعث تجمع آهن در بدن می شود.
4. مسمومیت با آهن یا سرب
5. انتقال خون مکرر
6. آسیب کبدی
7. بریدگی قسمتی از بدن

مطالب مرتبط:تست Chol  چیست؟

پزشک شما توضیح خواهد داد که نتایج فردی شما چه معنایی برای سلامتی شما دارد و مراحل بعدی باید چه باشد. اگر مشخص شد که شما یک بیماری زمینه ای دارید، برای شما مهم است که به دنبال درمان باشید. اگر هر یک از بیماری های زمینه ای درمان نشده رها شود، شما در معرض عوارض جدی هستید، مانند:

1. بیماری کبد
2. یک حمله قلبی
3. نارسایی قلبی
4. دیابت
5. مشکلات استخوانی
6. مسائل متابولیک
7. اختلالات هورمونی

[gravityform id="7" title="true"]