هپاتیت D یک عفونت ویروسی که باعث التهاب و آسیب به سلول های کبد می شود و به نام (HDV) معروف است . این ویروس با حمله به کبد باعث التهاب و تورم سلول های کبد میشود این ویروس و التهاب وارده میتواند باید اسیب به اندام های داخلی بدن شود . ویروس هپاتیت D غیرعادی است زیرا تنها زمانی می تواند شما را آلوده کند که شما نیز عفونت ویروس هپاتیت B داشته باشید.
به این ترتیب، هپاتیت D یک عفونت مضاعف است که در اثر ابتدا به هپاتیت بی در شما ظاهر میشود . شما می توانید با دریافت واکسن هپاتیت B از خود در برابر هپاتیت D محافظت کنید. هپاتیت D به همان روشی که هپاتیت B گسترش می یابد، از طریق تماس با خون فرد آلوده یا سایر مایعات بدن منتشر می شود. ویروس هپاتیت D در بدن می تواند باعث عفونت حاد و مزمن شود. برای اطلاعات بیشتر با لیما طب همراه باشید.
بیماری هپاتیت d چیست؟
فهرست عناوین صفحه:
هپاتیت به معنای التهاب کبد است و دلایل مختلفی از جمله عفونت ویروسی، مصرف الکل یا برخی دارو ها می تواند آن را ایجاد کند. گرچه انواع مختلفی از هپاتیت وجود دارد، اما همه آن ها می توانند به کبد آسیب جدی وارد کنند. هپاتیت ویروسی که توسط ویروس هایی مانند A ،B ،C، D و E ایجاد می شود، شایع ترین نوع است. این ویروس ها از فردی به فرد دیگر منتقل می شوند و در صورت عدم درمان به موقع، عوارض جدی مانند سیروز کبدی، نارسایی کبد و حتی سرطان کبد را به دنبال دارند.
هپاتیت B و C از خطرناک ترین انواع هپاتیت هستند و می توانند به صورت مزمن در بدن باقی بمانند. این دو نوع هپاتیت اغلب بدون علامت هستند و تا زمانی که آسیب قابل توجهی به کبد وارد شود، تشخیص داده نمی شوند. هپاتیت D نیز که تنها در افرادی که به هپاتیت B مبتلا هستند رخ می دهد، بسیار خطرناک است و می تواند روند تخریب کبد را سریع کند. هپاتیت A و E معمولاً به صورت حاد بروز می کنند و با درمان مناسب بهبود می یابند، اما در برخی موارد نیز می توانند عوارض جدی ایجاد کنند.
هپاتیت حاد D
هپاتیت حاد D یک عفونت کوتاه مدت است. علائم هپاتیت حاد D مانند علائم هر نوع هپاتیت است و اغلب شدیدتر از سایر هپاتیت ها باشد. گاهی اوقات بدن شما می تواند با عفونت مبارزه کند و ویروس از بین می رود.
هپاتیت مزمن D
هپاتیت مزمن D یک عفونت طولانی مدت است. هپاتیت مزمن D زمانی رخ می دهد که بدن شما قادر به مبارزه با ویروس نباشد و ویروس از بین نرود . افرادی که هپاتیت B و D مزمن به صورت همزمان دارند بیشتر و سریعتر از افرادی که به تنهایی هپاتیت B مزمن دارند دچار عوارض این بیماری می شوند.
علت بیماری هپاتیت دی چیست؟
هپاتیت D یک بیماری کبدی عفونی است که به تنهایی نمی تواند ایجاد شود. این ویروس برای تکثیر و ایجاد بیماری، به وجود ویروس هپاتیت B در بدن نیاز دارد. به عبارت دیگر، هپاتیت D یک همزیست ویروسی است که برای بقاء خود به ویروس هپاتیت B وابسته است.
ویروس هپاتیت D به دلیل اندازه کوچک خود نمی تواند به تنهایی پوشش محافظتی برای خود ایجاد کند. بنابراین برای تکثیر و انتشار، از پوشش ویروسی هپاتیت B استفاده می کند. به این ترتیب، ویروس هپاتیت D در داخل ذرات ویروسی هپاتیت B قرار گرفته و از این طریق در بدن منتشر می شود.
علت اصلی ابتلا به هپاتیت D، تماس با خون یا سایر مایعات بدن فرد آلوده است. این تماس می تواند از طریق تزریق با سوزن آلوده، رابطه جنسی محافظت نشده، انتقال از مادر به نوزاد در دوران بارداری یا زایمان و یا استفاده مشترک از وسایل شخصی آلوده مانند تیغ اصلاح یا مسواک رخ دهد.
پس از ورود ویروس هپاتیت D به بدن، این ویروس به کبد حمله کرده و باعث التهاب و آسیب به سلول های کبدی می شود. این آسیب می تواند منجر به بیماری های کبدی و حتی سرطان شود.
راه انتقال هپاتیت دی چیست؟
هپاتیت D، یک بیماری کبدی عفونی است که تنها در افرادی که به هپاتیت B مبتلا هستند، رخ می دهد. این ویروس برای تکثیر و آسیب زدن به سلول های کبدی، به وجود هپاتیت B نیاز دارد. به همین دلیل، هپاتیت D به عنوان یک عفونت همراه با هپاتیت B شناخته می شود.
این بیماری می تواند به صورت حاد یا مزمن بروز کند. در حالت حاد، علائم ممکن است شدید باشند و شامل زردی پوست و چشم ها، خستگی مفرط، درد شکم، تهوع و استفراغ باشد. اما در بسیاری از موارد، عفونت هپاتیت D بدون علامت است. هپاتیت D مزمن بسیار خطرناک تر است و می تواند به سیروز کبدی، نارسایی کبد و حتی سرطان کبد منجر شود.
این بیماری اغلب بدون علائم قابل توجهی پیشرفت می کند و تا زمانی که آسیب کبدی قابل توجهی رخ دهد، تشخیص داده نمی شود. اما این ویروس چگونه انتقال می یابد؟ در زیر برخی از راه های انتقال هپاتیت دی پرداخته ایم.
- از طریق تزریق با سرنگ آلوده، استفاده مشترک از وسایل تیز و برنده آلوده و انتقال خون آلوده.
- تماس جنسی با فرد مبتلا
- از مادر مبتلا به نوزاد در زمان زایمان
- داشتن رابطه جنسی محافظت نشده با چندین شریک جنسی
- استفاده از مواد مخدر تزریقی
- دریافت خون یا فرآورده های خونی آلوده
- داشتن سابقه ابتلا به بیماری های مقاربتی
- سفر به مناطقی با شیوع بالای هپاتیت B و D
چگونه عفونت هپاتیت D و هپاتیت B با هم ایجاد می شود؟
عفونت های هپاتیت D و هپاتیت B ممکن است با هم به عنوان یک عفونت همزمان یا یک سوپر عفونت رخ دهند و از خون و یا مایعات بدن فردی که همزمان دارای هر دو ویروس عفونت بی و دی است . افراد تنها زمانی می توانند به هپاتیت D مبتلا شوند که هپاتیت B نیز داشته باشند.
عفونت همزمان
عفونت همزمان زمانی اتفاق میافتد که همزمان به هر دو عفونت هپاتیت D و هپاتیت B مبتلا میشوید. عفونت های همزمان معمولا باعث عفونت های حاد یا کوتاه مدت هپاتیت D و B می شوند. عفونت همزمان ممکن است باعث هپاتیت حاد شدید تری در بدن شما شود. در بیشتر موارد، افراد قادر به بهبودی و مبارزه با عفونت های حاد هپاتیت D و B هستند و ویروس ها از بین می روند. با این حال، در کمتر از ۵ درصد افراد مبتلا به عفونت همزمان، هر دو عفونت مزمن می شوند و از بین نمی روند.
سوپر عفونت
اگر شما قبلاً هپاتیت B مزمن داشته باشید و سپس به هپاتیت D مبتلا شده باشید، سوپر عفونت رخ می دهد. هنگامی که به سوپر عفونت مبتلا می شوید، ممکن است علائم هپاتیت حاد شدید داشته باشید. تا ۹۰ درصد از افراد مبتلا به سوپر عفونت قادر به مبارزه با ویروس هپاتیت D نیستند و به هپاتیت D مزمن مبتلا می شوند.
هپاتیت D چقدر شایع است؟
هپاتیت دی در:
- آمریکای جنوبی
- غرب آفریقا
- روسیه
- جزایر اقیانوس آرام
- آسیای مرکزی
- نواحی مدیترانه
بسیار شایع تر است .
چه کسانی بیشتر در معرض ابتلا به هپاتیت D هستند؟
عفونت هپاتیت D فقط در افرادی رخ می دهد که هپاتیت B دارند. اگر افراد مبتلا به هپاتیت B باشند، احتمال ابتلا به هپاتیت D بیشتر است. همچنین مصرف کنندگان مواد مخدر تزریقی و یا افرادی که با فرد دارای هپاتیت D دارد زندگی کرده یا با او رابطه جنسی داشتهاند در ارتباط اند و یا مسافرت به مناطقی از مناطقی از جهان که هپاتیت D در آن شایع تر است دارند در خطر ابتلا به هپاتیت دی بیشتری هستند .
هپاتیت حاد D چه عوارضی دارد؟
در موارد نادر، هپاتیت حاد D می تواند منجر به نارسایی حاد کبدی شود، وضعیتی که در آن کبد به طور ناگهانی از کار می افتد. اگرچه نارسایی حاد کبدی غیر معمول است، اما عفونت های هپاتیت D و B همزمان بیشتر از عفونت هپاتیت B به تنهایی منجر به نارسایی حاد کبدی می شوند.
عوارض هپاتیت D مزمن چیست؟
هپاتیت مزمن D ممکن است منجر به سیروز کبدی ، نارسایی کبد و سرطان کبد شود. افرادی که هپاتیت B و D همزمان مزمن دارند بیشتر از افرادی که به تنهایی هپاتیت B مزمن دارند، به این عوارض مبتلا می شوند.
درمان بیماری هپاتیت دلتا
هپاتیت D، یک بیماری کبدی جدی است که تنها در افرادی رخ می دهد که قبلاً به هپاتیت B مبتلا شده اند. با وجود اهمیت این بیماری، هنوز درمان قطعی برای آن پیدا نشده است. با این حال، روش های درمانی مختلفی وجود دارند که می توانند به کاهش علائم، جلوگیری از پیشرفت بیماری و در نهایت بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک کنند.
یکی از روش های اصلی درمان هپاتیت D، استفاده از دارو های ضد ویروسی است. این دارو ها با تداخل در چرخه تکثیر ویروس در بدن، از آسیب بیشتر به کبد جلوگیری می کنند. پگ اینترفرون یکی از دارو های رایجی است که برای درمان هپاتیت D تجویز می شود. این دارو با تقویت سیستم ایمنی بدن به مقابله با ویروس کمک می کند. البته، استفاده از اینترفرون با عوارضی مانند خستگی، افسردگی و مشکلات گوارشی همراه است که باید توسط پزشک مورد توجه قرار گیرد.
علاوه بر دارو های ضد ویروسی، مراقبت های دیگر نیز نقش مهمی در درمان هپاتیت D دارند. تغذیه مناسب، اجتناب از مصرف الکل و سایر مواد مضر، و انجام منظم ورزش از جمله این مراقبت ها هستند. همچنین، پیگیری منظم توسط پزشک و انجام آزمایش های خون برای ارزیابی وضعیت بیماری و پاسخ به درمان بسیار ضروری است.
در برخی موارد، ممکن است پیوند کبد به عنوان آخرین راه حل برای درمان هپاتیت D در نظر گرفته شود. پیوند کبد زمانی انجام می شود که بیماری به مرحله پیشرفته رسیده باشد و سایر روش های درمانی موثر واقع نشوند. با این حال، پیوند کبد یک عمل جراحی پیچیده و پرخطر است و نیاز به مراقبت های ویژه بعد از عمل دارد.
در نهایت، پیشگیری بهترین راه مقابله با هپاتیت D است. واکسیناسیون علیه هپاتیت B بهترین راه برای جلوگیری از ابتلا به این بیماری و در نتیجه هپاتیت D است. همچنین، رعایت بهداشت فردی، استفاده از سوزن و سرنگ یکبار مصرف و اجتناب از تماس با خون افراد آلوده از دیگر راه های پیشگیری از هپاتیت B و D هستند.
سیروز کبدی چیست ؟
سیروزکبدی وضعیتی است که در آن کبد به آرامی تجزیه می شود و نمی تواند به طور طبیعی کار کند. بافت اسکار در کبد جایگزین بافت سالم کبد می شود و تا حدی جریان خون را از طریق کبد مسدود می کند. در مراحل اولیه سیروز، کبد به کار خود ادامه می دهد. با بدتر شدن سیروز کبدی ، کبد شروع به از کار افتادن می کند.
نارسایی کبد
نارسایی کبد که مرحله پایانی بیماری کبدی نامیده می شود، طی ماه ها یا سال ها پیشرفت می کند. در مرحله پایانی بیماری کبد، کبد دیگر نمی تواند وظایف مهمی را انجام دهد یا جایگزین سلول های آسیب دیده شود و باعث نیاز به پیوند کبد میشود .
سرطان کبد
ابتلا به هپاتیت مزمن B و هپاتیت مزمن D احتمال ابتلا به سرطان کبد را بسیارافزایش می دهد. پزشک ممکن است آزمایش خون و سونوگرافی یا سایر انواع آزمایش تصویربرداری را برای بررسی سرطان کبد پیشنهاد دهد. یافتن سرطان در مراحل اولیه شانس درمان سرطان را افزایش می دهد.
چه چیزی باعث هپاتیت D می شود؟
ویروس هپاتیت HDV باعث بروز بیماری هپاتیت D می شود. ویروس هپاتیت D از طریق تماس با خون فرد آلوده یا سایر مایعات بدن منتشر می شود. موارد زیر میتواند باعث ابتلای شما به این ویروس شود :
- به اشتراک گذاشتن سوزن های دارویی یا سایر مواد دارویی با فرد مبتلا
- داشتن رابطه جنسی محافظت نشده با فرد آلوده
- نیدل شدن با سوزن که روی یک فرد آلوده استفاده شده است
- ویروس هپاتیت D به ندرت در طول تولد از مادر به کودک سرایت می کند.
- مایع منی
- ترشحات واژن
- ادرار
- مردان همجنسگرا
علائم هپاتیت D چیست؟
هپاتیت D، یک بیماری کبدی عفونی است که معمولاً با هپاتیت B همراه است. این بیماری می تواند علائم مختلفی را ایجاد کند که شدت آن ها بسته به فرد و مرحله بیماری متفاوت است. در برخی موارد، افراد مبتلا به هپاتیت D هیچ علائمی را تجربه نمی کنند. در زیر به برخی از علائم شایع هپاتیت دلتا پرداخته ایم.
- یکی از بارزترین علائم هپاتیت زردی پوست و سفیدی چشم است که به دلیل تجمع بیلی روبین در خون رخ می دهد.
- احساس خستگی مفرط و بی حالی مداوم یکی دیگر از علائم شایع هپاتیت D است.
- کاهش اشتها و کاهش وزن ناخواسته از دیگر علائم این بیماری هستند.
- درد در ناحیه بالای سمت راست شکم که محل قرارگیری کبد است، می تواند در برخی افراد مبتلا به هپاتیت D دیده شود.
- تهوع و استفراغ معمولاً در مراحل اولیه بیماری و در اثر التهاب کبد ایجاد می شوند.
- تیره شدن رنگ ادرار و روشن شدن رنگ مدفوع به دلیل وجود بیلی روبین در ادرار و عدم وجود آن در مدفوع رخ می دهند.
- التهاب مفاصل و عضلات می تواند از دیگر علائم هپاتیت D باشد.
- تب خفیف تا متوسط ممکن است در برخی افراد مبتلا به هپاتیت D دیده شود.
- ظهور کهیر روی پوست می تواند یکی دیگر از علائم این بیماری باشد.
علائم بیماری هپاتیت D مزمن
در صورتی که هپاتیت D به صورت مزمن باشد، ممکن است علائم زیر مشاهده شود.
- احساس خستگی مداوم و طولانی مدت
- کاهش قدرت عضلات
- به دلیل آسیب به کبد، ممکن است اختلالاتی در تولید هورمون ها ایجاد شود.
- خارش شدید پوست به دلیل تجمع اسید های صفراوی در خون
- تجمع مایع در حفره شکمی که باعث بزرگ شدن شکم می شود.
- ظاهر شدن رگ های کوچک و قرمز رنگ روی پوست، به ویژه در ناحیه شکم
- زخم های کوچک و دردناک در دهان
- قرمزی کف دست ها که به دلیل افزایش جریان خون در این ناحیه ایجاد می شود.
موارد زیر باعث ابتلای شما به هپاتیت D نمیشود :
- سرفه کردن یا عطسه کردن فرد مبتلا در کنار شما
- نوشیدن آب یا خوردن غذا در کنار فرد مبتلا
- در آغوش گرفتن یک فرد مبتلا
- دست دادن یا دست گرفتن با فرد مبتلا
- به اشتراک گذاشتن قاشق، چنگال و سایر ظروف غذا خوردن
- نشستن در کنار فرد مبتلا
چگونه پزشکان هپاتیت D را تشخیص می دهند؟
پزشکان هپاتیت D را بر اساس سابقه پزشکی، معاینه فیزیکی و آزمایش خون تشخیص می دهند. اگر هپاتیت D دارید، پزشک ممکن است آزمایشاتی را برای بررسی کبد شما انجام دهد و برای شما چکاپ کبد و پنل عفونی تجویز کند . همچنین تغییر رنگ پوست و تورم در ساق پا، پا یا مچ پا وحساسیت یا تورم در شکم شما میتواند به تشخیص بهتر هپاتیت کمک کند.
پزشکان از چه آزمایشاتی برای تشخیص هپاتیت D استفاده می کنند؟
پزشکان از آزمایش خون( HBS Ag HBS Ab )پنل هپاتیت و چکاپ کبد (SGOT SGPT ALK ALP ) برای تشخیص هپاتیت D استفاده می کنند. ممکن است پزشک آزمایشاتی را برای بررسی آسیب کبدی، بررسی میزان آسیب کبدی یا رد سایر علل بیماری کبدی تجویز کند. آزمایش خون الاستوگرافی، یک سونوگرافی ویژه که سفتی کبد شما را اندازه گیری می کند. بیوپسی کبد، که در آن پزشک از یک سوزن برای برداشتن قطعه کوچکی از بافت کبد استفاده می کند. یک پاتولوژیست بافت را زیر میکروسکوپ بررسی می کند تا علائم آسیب یا بیماری را جستجو کند. پزشکان معمولاً تنها در صورتی از بیوپسی کبد استفاده می کنند که سایر آزمایش ها اطلاعات کافی در مورد آسیب یا بیماری کبد ارائه ندهند. با پزشک خود در مورد اینکه کدام آزمایش برای شما بهتر است صحبت کنید.
چگونه می توانم از خود در برابر عفونت هپاتیت D محافظت کنم؟
اگر هپاتیت B ندارید، می توانید با انجام اقداماتی برای جلوگیری از عفونت هپاتیت B، مانند دریافت واکسن هپاتیت B، از عفونت و ابتلا به هپاتیت D جلوگیری کنید. اگر به هپاتیت B مبتلا نشوید، نمی توانید به هپاتیت D مبتلا شوید. اگر از قبل به هپاتیت B مبتلا هستید، می توانید اقداماتی را برای جلوگیری از عفونت هپاتیت D انجام دهید
چگونه می توانم از سرایت هپاتیت D به دیگران جلوگیری کنم؟
اگر مبتلا به هپاتیت D هستید، برای جلوگیری از گسترش عفونت شرکای جنسی شما باید آزمایش هپاتیت B را انجام دهند و اگر آلوده نیستند، واکسن هپاتیت B را دریافت کنند. پیشگیری از هپاتیت B از هپاتیت D نیز جلوگیری می کند شما می توانید با اطلاع دادن به پزشک، دندانپزشک و سایر مبنی بر اینکه مبتلا به هپاتیت D هستید، دیگران را از آلوده شدن محافظت کنید. از اهدای خون یا فرآورده های خونی، مایع منی، و یا اهدای عضو اندام ها یا بافت خودداری کنید.
آیا واکسن هپاتیت D موجود است؟
برای هپاتیت D در حال حاضر واکسنی در دسترس نیست. واکسن هپاتیت B می تواند با پیشگیری از هپاتیت B از هپاتیت D جلوگیری کند.
سخن آخر
در این مقاله به بررسی بیماری هپاتیت d و یا همان هپاتیت دلتا پرداخته و در رابطه با علائم آن توضیحات کاملی ارائه دادیم. توجه داشته باشید که علائم نوع مزمن این بیماری متفاوت بوده و قرمزی کف دست ها و زخم های کوچک روی سطح پوست می توانند نشان دهنده هپاتیت نوع دی باشند. بهترین راه دور ماندن از این بیماری پیشگیری های لازم در موقعیت های مختلف است.
فرم درخواست خدمات
"*" indicates required fields