هپاتیت C چیست؟

هپاتیت C یک عفونت ویروسی است که باعث التهاب و آسیب کبد می شود. التهاب تورمی است که زمانی رخ می دهد که بافت های بدن زخمی یا عفونی شوند. التهاب می تواند به اندام ها آسیب برساند.

ویروس‌های پیوند خارجی به سلول‌های طبیعی بدن شما حمله می‌کنند. بسیاری از ویروس ها باعث ایجاد عفونت هایی می شوند که می توانند از فردی به فرد دیگر منتقل شوند. ویروس هپاتیت C از طریق تماس با خون فرد آلوده پخش می شود.

هپاتیت C می تواند باعث عفونت حاد یا مزمن شود.

واکسن هپاتیت C داریم؟

اگرچه هیچ واکسنی برای هپاتیت C در دسترس نیست، می توانید اقداماتی را برای محافظت از خود در برابر هپاتیت C انجام دهید. اگر هپاتیت C دارید، در مورد درمان با پزشک خود صحبت کنید. درمان هپاتیت C اکثر مواقع با دارو صورت میگیرد.

هپاتیت C حاد

هپاتیت C حاد یک عفونت کوتاه مدت است. علائم ممکن است تا ۶ ماه ادامه داشته باشد. گاهی اوقات بدن شما می تواند با عفونت مبارزه کند و ویروس از بین می رود.

هپاتیت C مزمن

هپاتیت C مزمن یک عفونت طولانی مدت است. هپاتیت C مزمن زمانی رخ می دهد که بدن شما قادر به مقابله با ویروس نباشد. حدود ۷۵ تا ۸۵ درصد افراد مبتلا به هپاتیت C حاد به هپاتیت C مزمن مبتلا می شوند.

تشخیص و درمان زودهنگام هپاتیت C مزمن می تواند از آسیب به کبد شما جلوگیری کند. بدون درمان، هپاتیت C مزمن می تواند باعث بیماری های  مزمن کبدی، سیروز کبدی ، نارسایی کبد یا سرطان کبد شود.

چه کسانی بیشتر در معرض ابتلا به هپاتیت C هستند؟

افرادی که بیشتر به هپاتیت C مبتلا می شوند کسانی هستند که :

1. تزریق مواد مخدر
2. دیالیز کلیه
3. نیدل شدن با سوزن آلوده
4. خالکوبی یا سوراخ کردن بدن با سوزن آلوده
5. این ویروس در زندان شایع میشود
6. از مادری مبتلا به هپاتیت C به دنیا آمدند
7. آلوده به HIV
8. تعدد شرکای جنسی
9. همجنسگرایی مردان

عوارض هپاتیت C چیست؟

بدون درمان، هپاتیت C ممکن است منجر به سیروز کبدی ، نارسایی کبد و سرطان کبد شود. تشخیص و درمان به موقع هپاتیت C می تواند از بروز این عوارض جلوگیری کند.

سیروزکبدی

سیروز وضعیتی است که در آن کبد به آرامی تجزیه می شود و قادر به عملکرد طبیعی نیست. بافت اسکار جایگزین بافت سالم کبد می شود و تا حدی جریان خون را از طریق کبد مسدود می کند. در مراحل اولیه سیروز، کبد به کار خود ادامه می دهد. با این حال، با بدتر شدن سیروز، کبد شروع به از کار افتادن می کند.

نارسایی کبد

نارسایی کبدی که بیماری کبدی مرحله نهایی نیز نامیده می شود، طی ماه ها، سال ها یا حتی دهه ها پیشرفت می کند. در مرحله پایانی بیماری کبد، کبد دیگر نمی تواند وظایف مهمی را انجام دهد یا جایگزین سلول های آسیب دیده شود.

سرطان کبد

ابتلا به هپاتیت C مزمن احتمال ابتلا به سرطان کبد را افزایش می دهد. اگر هپاتیت C مزمن قبل از دریافت درمان هپاتیت C باعث آسیب شدید کبدی یا سیروز کبدی شود، حتی پس از درمان نیز احتمال ابتلا به سرطان کبد افزایش می یابد. آزمایش خون استفاده از پکیج کبد  و سونوگرافی یا نوع دیگری از آزمایش تصویربرداری را برای بررسی سرطان کبد پیشنهاد میشود . یافتن سرطان در مراحل اولیه شانس درمان سرطان را افزایش می دهد.

علائم هپاتیت ث چیست؟

اکثر افراد آلوده به هپاتیت C هیچ علائمی ندارند. برخی از افراد مبتلا به عفونت حاد هپاتیت C ممکن است طی ۱ تا ۳ ماه پس از قرار گرفتن در معرض ویروس علائمی داشته باشند. این علائم ممکن است شامل:

1. ادرار زرد تیره
2. احساس خستگی
3. تب
4. مدفوع خاکستری یا خاکستری رنگ
5. درد مفاصل
6. از دست دادن اشتها
7. حالت تهوع
8. درد شکم
9. استفراغ
10. زردی قسمت سفید چشم و پوست که زردی نامیده می شود

اگر به هپاتیت C مزمن مبتلا هستید، به احتمال زیاد تا زمانی که عوارضی ایجاد شود، هیچ علامتی نخواهید داشت، که ممکن است چندین دهه پس از ابتلا به این بیماری باشد. به همین دلیل، غربالگری هپاتیت C مهم است، حتی اگر هیچ علامتی نداشته باشید.

چه چیزی باعث هپاتیت C می شود؟

ویروس هپاتیت C باعث هپاتیت C می شود. ویروس هپاتیت C از طریق تماس با خون فرد آلوده پخش می شود. مانند :

1. به اشتراک گذاشتن سوزن های دارویی توسط فرد مبتلا به هپاتیت ث
2. خالکوبی یا سوراخ کردن با ابزار یا جوهرهایی که استریل نگه داشته نشده اند
3. تماس با خون یا زخم های باز یک فرد آلوده به هپاتیت ث
4. استفاده از تیغ، مسواک یا ناخن گیر فرد مبتلا به هپاتیت ث
5. به دنیا آمدن از مادر مبتلا به هپاتیت C
6. داشتن رابطه جنسی محافظت نشده با فرد آلوده

هپاتیت ث از طریق موارد زیر انتقال پیدا نمیکند:

1. سرفه یا عطسه شدن توسط فرد مبتلا
2. نوشیدن آب یا خوردن غذا
3. در آغوش گرفتن یک فرد مبتلا
4. دست دادن یا دست گرفتن با فرد مبتلا
5. به اشتراک گذاشتن قاشق، چنگال و سایر ظروف غذا خوردن
6. نشستن در کنار فرد مبتلا
7. نوزاد نمی تواند هپاتیت C را از شیر مادر بگیرد.

آزمایش خون برای هپاتیت C شامل موارد زیر است:

آزمایش غربالگری HBS AG , HBS AB برای آنتی بادی های ویروس هپاتیت C. یک آزمایش غربالگری خون نشان می دهد که آیا آنتی بادی برای ویروس هپاتیت C ایجاد کرده اید یا خیر. یک آزمایش آنتی بادی مثبت به این معنی است که شما در مقطعی در معرض ویروس هپاتیت C قرار گرفته اید. با این حال، اگر بدن شما به تنهایی با عفونت مبارزه کند یا اگر شما درمانی دریافت کرده باشید که عفونت را درمان می کند، ممکن است ویروس دیگر در خون شما وجود نداشته باشد.

آزمایش RNA هپاتیت C. اگر آزمایش آنتی بادی شما مثبت باشد، پزشک از آزمایش RNA هپاتیت C برای تشخیص RNA – نوعی ماده ژنتیکی – از ویروس هپاتیت C استفاده می کند. آزمایش RNA هپاتیت C می تواند نشان دهد که آیا هنوز ویروس هپاتیت C را دارید و چه مقدار ویروس در خون شما وجود دارد یا خیر. این اطلاعات می تواند به پزشک شما در درمان عفونت کمک کند. برای اینکه ببیند آیا به درمان پاسخ می‌دهید، پزشک ممکن است این آزمایش را در زمانی که تحت درمان هستید تجویز کند تا متوجه شود که آیا میزان ویروس در خون شما در حال تغییر است یا خیر.