اگزما چیست؟

اگزما نام گروهی از بیماری های پوستی است که باعث خشکی و تحریک پوست می شود. وقتی به اگزما فکر می کنید، ممکن است خارش پوست، قرمزی، خشکی، پوسته پوسته شدن یا ضخیم شدن پوست به ذهنتان خطور کند. در حالی که این موضوع برای افرادی که رنگ پوست متوسط تا تیره‌تری دارند صادق است. افرادی که پوست قهوه ای و سیاه دارند نیز معمولاً برجستگی های کوچکی روی تنه، بازوها و پاهای خود دارند.
اگزما بعنوان یک بیماری پوستی در کودکان شایع است، اما بزرگسالان نیز ممکن است به آن مبتلا شوند. در واقع، طبق گفته انجمن ملی اگزما، ۱۰ درصد از جمعیت در طول زندگی خود به این بیماری مبتلا خواهند شد. اگزما گاهی اوقات درماتیت آتوپیک نامیده می شود که شایع ترین شکل آن است. “آتوپیک” به آلرژی اشاره دارد. افراد مبتلا به اگزما اغلب دارای آلرژی یا آسم همراه با خارش، قرمزی یا پرپیگمانت پوست هستند. اگزما در چند شکل دیگر نیز وجود دارد. هر نوع اگزما مجموعه ای از علائم و محرک های خاص خود را دارد.
بطور کلی علائم رایج برای انواع اگزما عبارتند از:
۱. پوست خشک و پوسته پوسته شده
۲. قرمزی پوست
۳. هایپرپیگمانتاسیون
۴. خارش که ممکن است شدید باشد.
۷ نوع مختلف اگزما وجود دارد:
۱. درماتیت آتوپیک
درماتیت آتوپیک شایع ترین شکل اگزما است. معمولاً در دوران کودکی شروع می شود و اغلب خفیف تر می شود یا در بزرگسالی از بین می رود. محققین درماتیت آتوپیک را سه گانه آتوپیک می نامند. «سه گانه» به معنای سه است. دو بیماری دیگر در سه گانه آسم و تب یونجه هستند. بسیاری از افراد مبتلا به درماتیت آتوپیک هر سه بیماری را دارند.

مطالب مرتبط: آزمایش زگیل ناحیه تناسلی زنان

علائم درماتیت آتوپیک:
۱. بثورات اغلب در چین های آرنج یا زانو ایجاد می شود.
۲. پوست در مناطقی که جوش ظاهر می شود ممکن است روشن تر یا تیره تر شود یا ضخیم تر شود.
۳. اگر آنها را خراش دهید ممکن است برجستگی های کوچکی ظاهر شوند و مایع نشت کند.
۴. نوزادان اغلب دچار بثورات پوستی و گونه های خود می شوند.
۵. اگر پوستتان را بخراشید ممکن است عفونی شود.
درماتیت آتوپیک احتمالاً توسط ترکیبی از عوامل ایجاد می شود، مانند:
۱. ژن ها
۲. پوست خشک
۳. ضعف سیستم ایمنی
۴. محرک های محیطی
۲. درماتیت تماسی
اگر پوست قرمز، تحریک شده، ناحیه پوسته پوسته ضخیم دارید که به دلیل واکنش به موادی است که در تماس ان بوده اید و ممکن است به درماتیت تماسی مبتلا شده باشید. دو نوع درماتیت تماسی وجود دارد:
۱. درماتیت تماسی آلرژیک یک واکنش سیستم ایمنی بدن به یک ماده محرک مانند لاتکس یا فلز است.
۲. درماتیت تماسی تحریک کننده زمانی شروع می شود که یک ماده شیمیایی یا ماده دیگر پوست شما را تحریک کند.
علائم درماتیت تماسی:
۱. پوست شما خارش می کند، قرمز می شود، رنگدانه صورتی، سرخابی دارد و پوست ظاهری شبیه سوختگی و گزیدگی دارد.
۲. برجستگی های خارش دار به نام کهیر ممکن است روی پوست شما ظاهر شود.
۳. تاول های پر از مایع ممکن است تشکیل شود که گاهی اوقات مایع از انها ترشح می شود و پوسته پوسته می شوند.
۴. با گذشت زمان، پوست ممکن است ضخیم شده و پوسته پوسته یا چرمی شکل شود.

علل درماتیت تماسی:

درماتیت تماسی زمانی اتفاق می افتد که شما ماده ای را لمس می کنید که پوست شما را تحریک می کند یا باعث واکنش آلرژیک می شود. شایع ترین علل عبارتند از:
۱. مواد شوینده
۲. سفید کننده
۳. جواهر سازی
۴. لاتکس
۵. نیکل
۶. رنگ کردن
۷. پیچک سمی و سایر گیاهان سمی
۸. محصولات مراقبت از پوست، از جمله آرایش
۹. صابون ها و عطرها
۱۰. حلال ها
۱۱. دود تنباکو
۳. اگزمای دیسیدروتیک
اگزمای دیسیدروتیک باعث ایجاد تاول های کوچک روی دست ها و پاهای شما می شود. در زنان شایع تر از مردان است.
علائم اگزمای دیسیدروتیک:
۱. تاول های پر از مایع روی انگشتان دست، انگشتان پا، کف دست و کف پا ایجاد می شود.
۲. این تاول ها ممکن است خارش یا درد داشته باشند.
۳. پوست شما می تواند پوسته پوسته شود، ترک بخورد و پوسته پوسته شود.
علل اگزمای دیسیدروتیک می تواند ناشی از موارد زیر باشد:
۱. آلرژی
۲. رطوبت دست و پا
۳. قرار گرفتن در معرض موادی مانند نیکل، کبالت یا نمک کروم
۴. فشار
۵. سیگار کشیدن
۴. اگزمای دست
اگزمایی که فقط دست های شما را درگیر می کند اگزمای دست نامیده می شود. اگر در شغلی مانند آرایشگری یا نظافت، جایی که به طور منظم از مواد شیمیایی که پوست را تحریک می کنند استفاده می کنید، ممکن است به این نوع مبتلا شوید.
علائم اگزمای دست:
۱. دستان شما قرمز، پرپیگمانته، خارش و خشک می شوند.
۲. روی دستان شما ممکن است ترک یا تاول ایجاد شود.
علل اگزمای دست:
اگزمای دست در اثر قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی ایجاد می شود. افرادی که در مشاغلی کار می کنند که آنها را در معرض عوامل تحریک کننده قرار می دهد، بیشتر احتمال دارد این فرم را دریافت کنند. این مشاغل عبارتند از:
۱. تمیز کردن
۲. آرایشگری
۳. مراقبت های بهداشتی
۴. لباسشویی یا خشک شویی
۵. نورودرماتیت
نورودرماتیت مشابه درماتیت آتوپیک است. باعث می شود لکه های ضخیم و پوسته پوسته روی پوست شما ظاهر شود.

علائم نورودرماتیت:

مطالب مرتبط: تست پاپ اسمیر برای دختر باکره

۱. لکه های ضخیم و پوسته پوسته روی بازوها، پاها، پشت گردن، پوست سر، کف پاها، پشت دست ها یا اندام تناسلی شما ایجاد می شود.
۲. لکه ها می توانند بسیار خارش دار باشند، به خصوص زمانی که آرام هستید یا خواب هستید.
۳. لکه ها در صورت خراشیدن ممکن است خونریزی کرده و عفونی شوند.
علل نورودرماتیت:
نورودرماتیت معمولا در افرادی که انواع دیگر اگزما یا پسوریازیس دارند شروع می شود. پزشکان دقیقاً نمی دانند چه چیزی باعث آن می شود، اما استرس می تواند یک محرک باشد.
۶. اگزمای نومولار:
این نوع اگزما باعث ایجاد لکه های گرد و سکه ای شکل روی پوست شما می شود. کلمه nummular در لاتین به معنای سکه است. اگزمای نومولار با سایر اگزما بسیار متفاوت به نظر می رسد و می تواند خارش زیادی داشته باشد.
۷.درماتیت استاز:
۱. قسمت پایین پاهای شما ممکن است متورم شود، به خصوص در طول روز
۲. ممکن است پاهای شما درد کند یا احساس سنگینی کنید.
۳. احتمالاً رگ‌های واریسی نیز خواهید داشت که رگ‌های ضخیم و آسیب‌دیده طناب‌دار در پاهای شما هستند.
۴. پوست روی آن وریدهای واریسی خشک و خارش دار خواهد بود.
۵. ممکن است در ساق پاها و بالای پاها زخم های باز ایجاد کنید.

علل درماتیت استاز:

درماتیت استاز در افرادی که مشکلات جریان خون در ساق پاهای خود دارند اتفاق می افتد. اگر دریچه هایی که به طور معمول خون را از طریق پاهای شما به سمت قلب به سمت بالا هدایت می کنند، دچار اختلال شوند، خون می تواند در پاهای شما جمع شود. پاهای شما می تواند متورم شود و رگ های واریسی ایجاد شود.
لازم به ذکر است اگر علایم مانند خارش، قرمزی، هایپرپیگمانتاسیون، خشکی و پوسته پوسته شدن دارید که برطرف نمی شود یا در زندگی شما اختلال ایجاد کرده است، به پزشک مراجعه کنید. یک متخصص پوست می تواند اگزما را تشخیص داده و درمان کند.
برای کمک به پزشک خود برای درک وضعیت شما در مورد نکات زیر با پزشک خود صحبت کنید:
۱. آنچه می خورید و می نوشید.
۲. از محصولات پوستی، مواد شیمیایی، صابون ها، آرایش و شوینده ها استفاده می کنید.
۳. فعالیت هایی انجام می دهید، مانند پیاده روی بیرون در جنگل یا شنا در استخر کلردار
۴. مدت زمانی که در حمام یا دوش سپری می کنید و دمای آب
۵. ایا استرس دارید یا نه
یک متخصص آلرژی همچنین می تواند آزمایش پچ انجام دهد. این آزمایش مقادیر کمی از مواد تحریک کننده را روی تکه هایی که روی پوست شما اعمال می شود قرار می دهد. لکه ها به مدت ۲۰ تا ۳۰ دقیقه روی پوست شما می مانند تا ببینند آیا واکنشی دارید یا خیر. این آزمایش می تواند به پزشک شما کمک کند تا مشخص کند کدام مواد باعث ایجاد اگزما می شوند، بنابراین می توانید از آنها اجتناب کنید.

مطالب مرتبط: HPV و سرطان دهانه رحم

اقدامات لازم برای پیشگیری و کنترل اگزما:

۱. آنتی هیستامین هایی مانند دیفن هیدرامین (بنادریل) می توانند خارش شما را کنترل کنند.
۲. کرم یا پماد کورتیکواستروئید می تواند خارش را کاهش دهد. برای واکنش شدیدتر می توانید از استروئیدهای خوراکی مانند پردنیزون (رایوس) برای کنترل تورم استفاده کنید.
۳. مهارکننده های کلسینورین، مانند تاکرولیموس (پروتوپیک) و پیمکرولیموس (الیدل)، پاسخ ایمنی را که باعث خارش پوست می شود، کاهش می دهند.
۴. آنتی بیوتیک ها عفونت های پوستی را درمان می کنند.
۵. نور درمانی پوست شما را در معرض نور ماوراء بنفش قرار می دهد تا بثورات شما بهبود یابد.
۶. کمپرس خنک که قبل از مالیدن روی کرم کورتیکواستروئیدی اعمال می‌شود، می‌تواند به فرورفتن دارو در پوست شما کمک کند.
۷. لوسیون یا حمام با بلغور جو دوسر کلوئیدی می تواند خارش را تسکین دهد.
۸. اگر یک واکنش آلرژیک منجر به تشدید اگزما شود، باید از ماده ای که باعث آن می شود اجتناب کنید.
اقدامات لازم برای کاهش شیوع اگزما:
۱. کمپرس های خنک را روی پوست خود قرار دهید، یا یک حمام کلوئیدی بلغور جو دوسر یا جوش شیرین برای تسکین خارش بگیرید.
۲. پوست خود را روزانه با یک کرم یا پماد غنی بر پایه روغن مرطوب کنید تا یک سد محافظ در برابر عناصر تشکیل دهد. کرم را بلافاصله پس از بیرون آمدن از حمام یا حمام بمالید تا مرطوب شود.
۳. پس از حمام کردن، به آرامی پوست خود را با یک حوله نرم بکشید. هرگز مالش ندهید.
۴. از خاراندن بپرهیزید. ممکن است باعث عفونت شود.
۵. از شوینده ها، پاک کننده ها، آرایش و سایر محصولات مراقبت از پوست بدون عطر استفاده کنید.
۶. هر زمان که با مواد شیمیایی کار می کنید، دستکش و لباس محافظ بپوشید.
۷. لباس های گشاد از الیاف نرم مانند پنبه بپوشید.
کلام اخر:
درماتیت آتوپیک (اگزما) وضعیتی است که باعث خشکی، خارش و التهاب پوست می شود. در کودکان خردسال شایع است اما در هر سنی ممکن است رخ دهد. درماتیت آتوپیک یک بیماری مزمن است و گاهی اوقات عود می کند. این بیماری ممکن است تحریک کننده باشد اما مسری نیست.