توکسوپلاسموز چیست؟

توکسوپلاسموز عفونتی است که توسط انگل توکسوپلاسما گوندی ایجاد می شود. تشخیص را می توان با آزمایش سرولوژیک یا آزمایش مولکولی انجام داد. آزمایش سرولوژیک آنتی‌بادی‌هایی را در خون شناسایی می‌کند که در پاسخ به عفونت تولید می‌شوند و بسته به نوع آنتی‌بادی‌های موجود (IgG یا IgM)، می‌توان عفونت فعلی یا گذشته را تعیین کرد. آزمایشات مولکولی مانند PCR مواد ژنتیکی (DNA) انگل را در خون تشخیص می دهد و عفونت حاد را نشان می دهد. با لیما طب همراه باشید.

مطلب مرتبط: انجام تست رایگان PCR

1. خوردن غذاهای آلوده به ویژه خوردن گوشت خام یا نیم پز مانند گوشت خوک، بره و گوزن
2. خوردن میوه ها و سبزیجات شسته نشده که در خاک آلوده رشد می کنند.
3. تماس با خاک آلوده
4. نوشیدن آب آلوده
5. نوشیدن شیر غیر پاستوریزه
6. رسیدگی به بستر آلوده گربه
7. بازی در جعبه های شنی آلوده
8. انتقال از مادر به فرزند
9. انتقال در طی پیوند عضو یا انتقال خون

میزبان اصلی T. gondii گربه های وحشی و اهلی هستند. هنگامی که گربه ها با خوردن پرندگان آلوده، جوندگان یا گوشت خام آلوده مبتلا می شوند، T. gondii تکثیر می شود و تخم هایی را تشکیل می دهد که در پوشش های محافظ (اووسیست ها) قرار گرفته اند. در طول عفونت فعال، میلیون ها تخم میکروسکوپی ممکن است برای چند هفته در مدفوع گربه رها شود. تخمک ها در عرض چند روز عفونی می شوند و می توانند برای چندین ماه زنده بمانند.

در تمام میزبان‌های دیگر، از جمله انسان، T. gondii تنها بخش محدودی از چرخه زندگی خود را طی می‌کند و سپس کیست‌های غیرفعال را در عضلات، مغز و چشم‌ها تشکیل می‌دهد. سیستم ایمنی میزبان این کیست ها را خفته نگه می دارد و از بدن در برابر عفونت بیشتر محافظت می کند. مرحله خفته می تواند در طول زندگی میزبان ادامه یابد، مگر اینکه سیستم ایمنی بدن به خطر بیفتد.

عفونت اولیه یا فعال شده مجدد توکسوپلاسما گوندی می تواند علائم و عوارض قابل توجهی در افراد با سیستم ایمنی ضعیف ایجاد کند، مانند افرادی که HIV/AIDS دارند، تحت شیمی درمانی هستند، اخیرا پیوند عضو داشته اند یا داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مصرف می کنند. این می تواند بر روی سیستم عصبی و چشم ها تأثیر بگذارد و باعث سردرد، تشنج، گیجی، تب، آنسفالیت، از دست دادن هماهنگی و تاری دید شود.

هنگامی که یک زن در دوران بارداری مبتلا می شود، ۳۰ تا ۴۰ درصد احتمال دارد که عفونت به جنین او منتقل شود. اگر این عفونت مادرزادی در اوایل بارداری اتفاق بیفتد، می تواند باعث سقط جنین یا مرده زایی شود یا می تواند منجر به عوارض شدید در نوزاد شود، از جمله عقب ماندگی ذهنی، تشنج، نابینایی و بزرگ شدن کبد یا طحال. بسیاری از نوزادان آلوده، به ویژه آنهایی که در اواخر بارداری در معرض آن قرار می گیرند، در بدو تولد طبیعی به نظر می رسند، اما ممکن است علائمی مانند عفونت شدید چشم، کاهش شنوایی و ناتوانی های یادگیری را سال ها بعد بروز دهند.

آزمایش توکسوپلاسموز یا توکسوپلاسما یک آزمایش خون است که تعیین می کند آیا آنتی بادی های سرم علیه انگل توکسوپلاسما گوندی وجود دارد یا خیر. تعداد و نوع آنتی بادی هایی که دارید نشان می دهد که آیا عفونت شما اخیرا بوده است یا مدتی پیش رخ داده است. پزشک شما ممکن است بیش از یک آزمایش خون را در طی چند هفته انجام دهد. برای بیشتر بزرگسالان، توکسوپلاسموز بی ضرر است و بدون نیاز به درمان از بین می رود. با این حال، اگر یک فرد باردار به عفونت مبتلا شود، ممکن است به جنین او منتقل شود.

خوردن گوشت خام یا نیم پز حیوان آلوده شما را در معرض خطر عفونت T. gondii قرار می دهد. همچنین ممکن است پس از دست زدن به گربه یا مدفوع آلوده به عفونت مبتلا شوید، که ممکن است هنگام تمیز کردن جعبه بستر رخ دهد. پس از ابتلا به عفونت، تا زمانی که زنده هستید، آنتی بادی های T. gondii را خواهید داشت. این نکته به طور کلی به این معنی است که شما نمی توانید دوباره به عفونت مبتلا شوید.

مطلب مرتبط: چکاپ های قبل از بارداری در منزل

چرا به آزمایش توکسوپلاسموز نیاز داریم؟

پزشک شما ممکن است بخواهد آزمایش توکسوپلاسموز را در شرایط زیر انجام دهد:

1. شما باردار هستید و آنها می خواهند بدانند که آیا آنتی بادی gondii دارید یا خیر.
2. شما باردار هستید و آنها می خواهند تعیین کنند که آیا نوزاد متولد نشده شما مبتلا به توکسوپلاسموز است یا خیر.
3. عفونت gondii می تواند باعث آسیب مغزی و کوری در نوزاد در حال رشد شود. پزشک شما می‌تواند نمونه‌ای از مایع آمنیوتیک را که مایعی است که در رحم کودک شما را احاطه کرده است، آزمایش کند تا ببیند آیا عفونت دارد یا خیر.
4. پزشک ممکن است بخواهد در صورت داشتن سیستم ایمنی ضعیف به دلیل بیماری مانند اچ آی وی، شما را آزمایش کند.

نحوه انجام ازمایش و اقدامات لازم

نمونه خون لازم است و برای این آزمایش هیچ آمادگی خاصی لازم نیست. با این حال، باید به پزشک خود اطلاع دهید که آیا با یک گربه در تماس بوده اید یا یک جعبه بستر را تمیز می کنید. همچنین اگر مشکل لخته شدن یا خونریزی دارید یا رقیق کننده خون مصرف می کنید، باید به پزشک خود اطلاع دهید.

تست کردن نوزادتان

اگر باردار هستید و در حال حاضر عفونت توکسوپلاسموز دارید، این احتمال وجود دارد که کودک شما به این عفونت مبتلا شود، بنابراین پزشک شما باید آزمایش‌های بیشتری را انجام دهد. احتمال ابتلای نوزاد به آن تقریباً وجود دارد:

• ۲۵ درصد در سه ماهه اول
• ۵۴ درصد در سه ماهه دوم
• ۶۵ درصد در سه ماهه سوم

آمنیوسنتز

پزشک شما می تواند آمنیوسنتز را بعد از ۱۵ هفته اول بارداری انجام دهد. آنها از یک سوزن بسیار ظریف برای برداشتن مقدار کمی مایع از کیسه آمنیوتیک، کیسه ای که کودک شما را احاطه کرده است، استفاده می کنند. سپس یک آزمایشگاه مایع را برای علائم توکسوپلاسموز آزمایش می کند.

سونوگرافی

اگرچه سونوگرافی نمی‌تواند به پزشک در تشخیص توکسوپلاسموز کمک کند، اما می‌تواند نشانه‌هایی را نشان دهد که کودک شما ممکن است عفونت داشته باشد، مانند تجمع مایع در مغز. آمنیوسنتز خطر خفیف سقط جنین را به همراه دارد. این آزمایش گاهی اوقات همچنین می تواند باعث شود:

1. گرفتگی شکم
2. تحریک در محل تزریق
3. نشت مایع در محل وارد کردن سوزن

تفسیر نتایج (G,M)Toxo

سطح آنتی بادی شما را می توان بر حسب واحد بین المللی در هر میلی لیتر (IU/ml) اندازه گیری کرد. محدوده مرجع بسته به آزمایشگاه متفاوت است و بستگی به این دارد که کدام روش یا روش تحقیقی استفاده شده است. به عنوان مثال، برای تست Quest Diagnostics، نتیجه بیشتر از ۸.۷۹ IU/mL برای توکسوپلاسموز مثبت در نظر گرفته می شود. نتیجه بین ۷.۲ تا ۸.۷۹ IU/mL مبهم و نتیجه کمتر از ۷.۲ IU/mL منفی در نظر گرفته می شود. برای آزمایش، نتیجه بزرگتر یا مساوی ۱۲ IU/mL مثبت در نظر گرفته می شود. نتیجه بین ۱۰ تا ۱۱ IU/mL مبهم و نتیجه کمتر یا مساوی ۹ IU/mL منفی در نظر گرفته می شود. نتایج آزمایش معمولاً ظرف ۳ روز آماده می شود.

طبق مقررات مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، یک آزمایشگاه متخصص در تشخیص توکسوپلاسموز باید نمونه خون را برای تایید نتایج آزمایش آنتی بادی تجزیه و تحلیل کند. آنتی بادی های توکسوپلاسموز در عرض ۲ هفته پس از عفونت تشکیل می شوند. آنها ۱ یا ۲ ماه پس از عفونت به بالاترین سطح خود می رسند.

مطالب مرتبط:

تفسیر نتایج ازمایش خون

تفسیر ازمایش قند خون

اگر توکسوپلاسموز تشخیص داده شود چه اتفاقی می افتد؟

اگر توکسوپلاسموز حاد دارید، پزشک ممکن است یکی از درمان های زیر را توصیه کند:

پیریمتامین (داراپیم)

1. پیریمتامین (داراپریم) یک درمان مالاریا است که معمولاً برای توکسوپلاسموز نیز استفاده می شود.
2. از آنجایی که پیریمتامین می تواند باعث کمبود اسید فولیک شود، ممکن است پزشک از شما بخواهد که اسید فولیک اضافی نیز مصرف کنید. پیریمتامین همچنین می تواند سطح ویتامین B12 شما را کاهش دهد.

سولفادیازین

سولفادیازین یک آنتی بیوتیک است که در ترکیب با پیریمتامین برای درمان توکسوپلاسموز استفاده می شود.

درمان برای افراد باردار و نوزادان

اگر به عفونت توکسوپلاسموز مبتلا هستید، اما کودک شما مبتلا نیست، پزشک می تواند آنتی بیوتیک اسپیرامایسین را تجویز کند.

این دارو در اروپا برای استفاده برای توکسوپلاسموز تایید شده است، اما ایالات متحده هنوز آن را آزمایشی می داند. استفاده از این دارو احتمال ابتلای کودک به عفونت توکسوپلاسموز را کاهش می دهد، اما در رشد و تکامل طبیعی اختلال ایجاد نمی کند.

اگر کودک شما عفونت داشته باشد، پزشک ممکن است پیریمتامین و سولفادیازین را تجویز کند، اما فقط در صورتی که وضعیت شدید باشد. زیرا هر دوی این داروها می توانند عوارض جانبی مضری برای شما و جنین شما داشته باشند.

کلام اخر

آزمایش خون توکسوپلاسما به دنبال آنتی بادی در خون برای انگلی به نام توکسوپلاسما گوندی می شود. خون از ورید (رگ گیری) معمولاً از داخل آرنج یا پشت دست گرفته می شود. یک سوزن به داخل ورید وارد می شود و خون در یک ویال یا سرنگ که هوا محفوظ است جمع آوری می شود.