عناوین این صفحه:
افسردگی یکی از رایج ترین اختلالات روانی است که با اضطراب همراه است. افسردگی می تواند خفیف و کوتاه مدت یا شدید و طولانی مدت باشد. برخی از افراد تنها یکبار تحت تأثیر افسردگی قرار می گیرند، در حالی که برخی دیگر ممکن است چندین بار آن را تجربه کنند. افسردگی می تواند منجر به خودکشی شود، اما زمانی که فرد از لحاظ روحی تحت حمایت قرار بگیرد، قابل پیشگیری است.
چه چیزی باعث افسردگی می شود؟
افسردگی می تواند به عنوان واکنش به چیزی مانند سوء استفاده، خشونت در مدرسه، مرگ یکی از نزدیکان یا مشکلات خانوادگی رخ دهد. ممکن است فردی پس از استرس طولانی مدت دچار افسردگی شود.
افسردگی در کودکان و نوجوانان
افسردگی می تواند در کودکان و نوجوانان به صورت دوره های طولانی با ناراحتی یا تحریک پذیری ظاهر شود. این بیماری در میان کودکان بزرگتر و نوجوانان بسیار رایج است، اما اغلب ناشناخته می ماند. برخی از کودکان ممکن است بگویند که احساس «ناراحتی» یا «غمگینی» دارند. دیگران ممکن است بگویند که می خواهند به خود صدمه بزنند یا حتی خود را بکشند. کودکان و نوجوانانی که افسردگی را تجربه می کنند بیشتر در معرض خطر آسیب به خود هستند، بنابراین چنین پاسخ هایی باید همیشه جدی گرفته شود.
فقط به این دلیل که کودک غمگین به نظر می رسد، لزوماً به این معنی نیست که او افسردگی دارد. اما اگر غم و اندوه دائمی شود یا در فعالیت های اجتماعی عادی، علایق، کارهای مدرسه یا زندگی خانوادگی تداخل پیدا کند، ممکن است به این معنی باشد که آنها به حمایت یک متخصص بهداشت روان نیاز دارند. به یاد داشته باشید، فقط یک پزشک یا یک متخصص سلامت روان می‌تواند افسردگی را تشخیص دهد، بنابراین اگر نگران فرزندتان هستید، با پزشک خود مشاورت کنید.
مطالب مرتبط:چکاپ دوران حاملگی
علائم افسردگی
اگرچه افسردگی ممکن است تنها یکبار در طول زندگی شما رخ دهد، افراد معمولاً چندین دوره دارند. در طول این دوره‌ها، علائم بیشتر در طول روز و تقریباً هر روز رخ می‌دهد و ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- احساس غم، اشک، پوچی یا ناامیدی
- طغیان خشم، تحریک پذیری یا ناامیدی حتی در مورد مسائل کوچک
- از دست دادن علاقه یا لذت در بیشتر فعالیت های عادی مانند رابطه جنسی، سرگرمی ها یا ورزش
- اختلالات خواب مانند بی خوابی یا خواب زیاد
- خستگی و کمبود انرژی
- کاهش اشتها و کاهش وزن یا افزایش اشتها و افزایش وزن
- اضطراب و بی قراری
- عدم تمرکز درصحبت کردن و عدم تعادل در حرکات بدن
- احساس بی ارزشی یا گناه، یاداوری شکست های گذشته و سرزنش خود
- گوشه گیری، اختلال در تصمیم گیری و به خاطر سپردن مشکلات گذشته
- درگیری ذهن در مورد مرگ، افکار خودکشی، اقدام به خودکشی
- مشکلات فیزیکی مانند کمردرد یا سردرد
برای بسیاری از افراد مبتلا به افسردگی علائم معمولاً آنقدر شدید است که باعث ایجاد مشکلات زیادی در فعالیت های روزمره مانند کار، مدرسه، فعالیت های اجتماعی یا روابط با دیگران می شود. برخی از افراد ممکن است به طور کلی بدون دلیل احساس بدبختی یا ناراحتی کنند.
علائم افسردگی در کودکان و نوجوانان
علائم و نشانه های رایج افسردگی در کودکان و نوجوانان مشابه بزرگسالان است، اما ممکن است تفاوت هایی نیز وجود داشته باشد. در کودکان، علائم افسردگی ممکن است شامل غمگینی، تحریک پذیری، وابستگی شدید، نگرانی و درد، امتناع از رفتن به مدرسه یا کمبود وزن باشد.
در نوجوانان، علائم ممکن است شامل غمگینی، تحریک پذیری، احساس منفی و بی ارزشی، عصبانیت، عملکرد ضعیف یا حضور ضعیف در مدرسه، احساس سوء تفاهم و حساسیت شدید، استفاده از مواد مخدر یا الکل تفریحی، پرخوری یا پرخوابی، آسیب رساندن به خود و اجتناب از تعامل اجتماعی باشد.
علائم افسردگی در بزرگسالان
افسردگی یک بخش طبیعی از افزایش سن نیست و هرگز نباید آن را سهل انگاری کرد. متأسفانه، افسردگی اغلب در افراد مسن تشخیص داده نمی‌شود و درمان نمی‌شود، و آنها ممکن است تمایلی به درخواست کمک نداشته باشند. علائم افسردگی ممکن است در افراد مسن متفاوت یا کمتر آشکار باشد، مانند:
- مشکلات حافظه یا تغییرات شخصیتی
- درد فیزیکی
- خستگی، از دست دادن اشتها، مشکلات خواب یا از دست دادن علاقه به رابطه جنسی
- اغلب تمایل دارند در خانه بمانند.
- افکار یا احساسات خودکشی، به ویژه در مردان مسن
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر احساس افسردگی می کنید، در اسرع وقت به پزشک یا متخصص سلامت روان خود مراجعه کنید. اگر تمایلی به درمان ندارید، با یک دوست یا شخصی که به آن اعتماد دارید، صحبت کنید.
راه های حمایتی برای کودکان افسرده
در اینجا مواردی وجود دارد که می توانید برای حمایت از فرزندتان انجام دهید، اگر فکر می کنید ممکن است افسرده باشد:
ببینید چه اتفاقی در حال رخ دادن است: از آنها بپرسید که چه احساسی دارند و بدون قضاوت یا توصیه گوش دهید. از افرادی که به آنها اعتماد دارید و فرزندتان را می شناسند، مانند یک معلم یا دوست صمیمی، بخواهید تا متوجه شوند که آیا متوجه چیزی شده اند که ممکن است آنها را نگران کند یا در واکنش آنها به چیزها تغییر کند.
با آنها وقت بگذرانید: سعی کنید با صحبت کردن یا انجام فعالیت های متناسب با سن آنها محیطی گرم، صمیمی و ارام ایجاد کنید که آنها از آن لذت ببرند. به زندگی آنها علاقه نشان دهید، مثلاً از انها بپرسید امروز مدرسه چطور بوده یا چه چیزی را در دوستانشان بیشتر دوست دارند.
عادت های مثبت را تشویق کنید: فرزندتان را تشویق کنید تا کارهایی را انجام دهد که معمولاً از آنها لذت می برد، به عادت های منظم غذا خوردن و خوابیدن پایبند باشد و فعال بماند. ورزش بهترین روش برای تقویت خلق و خوی آنهاست. موسیقی می‌تواند تأثیر زیادی بر خلق و خوی انها داشته باشد، بنابراین سعی کنید آهنگ‌هایی را با هم گوش دهید که به آنها احساس مثبتی نسبت به زندگی بدهد.
اجازه دهید با شما صحبت کنند: بگذارید با شما صحبت کنند. با دقت به آنچه در مورد احساسشان می گویند، گوش کنید. هرگز فرزندتان را برای صحبت کردن تحت فشار قرار ندهید. او را در انجام برخی از فعالیت ها مانند نقاشی، کاردستی یا نوشتن افکار و تجربیاتش تشویق کنید.
از آنها را از محیط های استرس زا دور کنید: سعی کنید کودک خود را از موقعیت هایی که ممکن است استرس بیش از حد، بدرفتاری یا خشونت را تجربه کند، دور نگه دارید. رفتارها و واکنش های سالم را جایگزین استرس های زندگی خود قرار دهید.
علل افسردگی
دقیقاً مشخص نیست که چه چیزی باعث افسردگی می شود. عوامل مختلفی ممکن است در ایجاد افسردگی نقش داشته باشند. این عوامل عبارتند از:
- تفاوت های بیولوژیکی: به نظر می رسد افراد مبتلا به افسردگی تغییرات فیزیکی در مغز خود دارند. اهمیت این تغییرات هنوز نامشخص است، اما ممکن است در نهایت به شناسایی دقیق علل کمک کند.
- اختلال در انتقال دهنده های عصبی در مغز: انتقال دهنده های عصبی مواد شیمیایی طبیعی مغز هستند که احتمالاً در افسردگی نقش دارند. تحقیقات اخیر نشان می دهد که تغییرات در عملکرد و تأثیر این انتقال دهنده های عصبی و نحوه تعامل آنها با سیستم عصبی که در حفظ ثبات خلق و خوی نقش دارند، ممکن است نقش مهمی در افسردگی و درمان آن داشته باشد.
- تغییر در هورمون ها: اختلالات هورمونی ممکن است در ایجاد یا تحریک افسردگی نقش داشته باشد. تغییرات هورمونی می تواند با بارداری و در طول هفته ها یا ماه ها پس از زایمان و مشکلات تیروئید، یائسگی یا شرایط دیگر ایجاد شود.
- ژنتیک: افسردگی در افرادی که خویشاوندان خونی آنها نیز به این عارضه مبتلا هستند، بیشتر است. محققان در تلاش برای یافتن ژن هایی هستند که ممکن است در ایجاد افسردگی نقش داشته باشد.
مطالب مرتبط:زمایش HDL
عوامل پر خطر در بروز افسردگی
افسردگی اغلب در سن ۲۰ یا ۳۰ سالگی شروع می شود، اما ممکن است در هر سنی نیز رخ دهد. زنان بیشتر از مردان به افسردگی مبتلا می شوند، اما این ممکن است تا حدی به این دلیل باشد که زنان بیشتر به دنبال درمان هستند. عواملی که خطر ابتلا به افسردگی را افزایش می دهند، عبارتند از:
- برخی از ویژگی های شخصیتی مانند عزت نفس پایین و بیش از حد وابسته بودن، انتقاد از خود یا بدبین بودن
- رویدادهای آسیب زا یا استرس زا، مانند آزار جسمی یا جنسی، مرگ یا از دست دادن یکی از عزیزان، یک رابطه دشوار و مشکلات مالی
- سابقه فامیلی برخی از بیماری های روحی مانند افسردگی، اختلال دوقطبی، اعتیاد به الکل یا خودکشی
- لزبین، همجنس‌گرا، دوجنس‌گرا یا ترنس‌جندر بودن، یا داشتن تغییراتی در رشد اندام‌های تناسلی که به وضوح مرد یا زن نیستند (اینترسکس) در یک موقعیت غیرحمایت‌کننده
- سابقه سایر اختلالات سلامت روان، مانند اختلال اضطراب، اختلالات خوردن یا اختلال استرس پس از سانحه
- سوء مصرف الکل یا مواد مخدر تفریحی
- بیماری جدی یا مزمن، از جمله سرطان، سکته مغزی، درد مزمن یا بیماری قلبی
- مصرف برخی داروها، مانند برخی از داروهای فشار خون بالا یا قرص های خواب (قبل از قطع هر دارویی با پزشک خود مشورت کنید).
عوارض افسردگی
افسردگی یک اختلال جدی است که می تواند تلفات وحشتناکی را بر شما و خانواده شما وارد کند. اگر افسردگی درمان نشود، اغلب بدتر می‌شود و منجر به مشکلات عاطفی، رفتاری و جسمی می‌شود که می تواند بر هر بخش از زندگی شما تأثیر می‌گذارد. عوارض افسردگی عبارتند از:
- اضافه وزن یا چاقی که می تواند منجر به بیماری قلبی و دیابت شود.
- درد یا بیماری جسمی
- سوء مصرف الکل یا مواد مخدر
- اضطراب، اختلال هراس یا فوبیای اجتماعی
- درگیری های خانوادگی، مشکلات در روابط اجتماعی
- احساسات خودکشی، اقدام به خودکشی یا خودکشی
- خودزنی مانند بریدن
- مرگ زودرس ناشی از بیماری
مطالب مرتبط:چکاپ دوران حاملگی
راه های پیشگیری از افسردگی
هیچ راه مطمئنی برای پیشگیری از افسردگی وجود ندارد. با این حال، این استراتژی ها ممکن است کمک کند:
- استرس، انعطاف پذیری و عزت نفس خود را افزایش دهید.
- با خانواده و دوستان خود تماس بگیرید، بخصوص در مواقع بحران با انها در مورد مشکلات خود صحبت کنید تا شرایط پیش امده برای شما قابل تحمل شود.
- برای کمک به جلوگیری از بدتر شدن افسردگی تحت مشاوره یا درمان قرار بگیرید.
فرم درخواست خدمات
"*" indicates required fields