درد پشت سر (نورالژی اکسیپیتا)

نورالژی اکسیپیتال شرایطی است که در آن اعصاب پس سری، اعصابی که از پوست سر عبور می کنند، آسیب دیده یا ملتهب می شوند. همین امر باعث سردردهایی می شود که مانند سوراخ شدن شدید، ضربان دار یا درد شبیه به شوک در بالای گردن، پشت سر یا پشت گوش است.

علل نورالژی اکسیپیتا

نورالژی اکسیپیتال می تواند نتیجه ی افزایش فشار روی اعصاب یا سفتی عضلانی در گردن باشد. همچنین می تواند ناشی از آسیب سر یا گردن باشد. نورالژی اکسیپیتال می تواند اولیه یا ثانویه باشد. یک بیماری ثانویه با یک بیماری زمینه ای همراه است. اگرچه هر یک از موارد زیر ممکن است علت نورالژی اکسیپیتال باشد، بسیاری از موارد را می توان به تنش مزمن گردن یا منشأ ناشناخته نسبت داد.

1. استئوآرتریت ستون فقرات گردنی فوقانی
2. ضربه به اعصاب اکسیپیتال بزرگ یا کوچکتر
3. فشار روی اعصاب اکسیپیتال بزرگ یا کوچکتر یا ریشه های عصبی C2 و C3 ناشی از تغییرات دژنراتیو ستون فقرات گردنی
4. بیماری دیسک گردن
5. تومورهای موثر بر ریشه های عصبی C2 و C3
6. نقرس
7. دیابت
8. التهاب عروق خونی
9. عفونت

علائم

علائم نورالژی اکسیپیتال شامل درد مداوم، سوزش و ضربان است، همراه با لرزش یا تیر کشیدن متناوب که به طور کلی از پایه سر شروع می شود و در یک یا هر دو طرف سر به پوست سر می رود. بیماران اغلب در پشت چشم در سمت آسیب دیده سر، درد دارند. علاوه بر این، حرکتی به سبک برس زدن مو ممکن است باعث درد شود. درد اغلب شبیه میگرن توصیف می شود و برخی از بیماران ممکن است علائم مشترک میگرن و سردردهای خوشه ای را نیز تجربه کنند.

چه زمانی و چگونه به دنبال مراقبت پزشکی باشیم؟

تشخیص نورالژی اکسیپیتال به دلیل شباهت آن با میگرن و سایر اختلالات سردرد می تواند بسیار دشوار باشد. بنابراین، زمانی که احساس درد غیرمعمول و تیز در گردن یا پوست سر می کنید و درد همراه با حالت تهوع یا حساسیت به نور نیست، مهم است که به دنبال مراقبت های پزشکی باشید. با رسیدگی به مشکل با پزشک خود شروع کنید. ممکن است شما را به یک متخصص ارجاع دهند.

تشخیص

تشخیص نورالژی اکسیپیتال مشکل است، زیرا یک آزمایش مشخص وجود ندارد که تشخیص مثبت یا منفی را نشان دهد. به طور معمول، معاینه فیزیکی و معاینه عصبی برای بررسی ناهنجاری ها انجام می شود. اگر معاینات فیزیکی و عصبی بی‌نتیجه باشند، پزشک ممکن است عکس های بیشتری را برای رد هر گونه علت احتمالی درد تجویز کند. پزشک ممکن است آزمایش تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) که می تواند تصاویر سه بعدی از ساختارهای خاص بدن را نشان دهد و می تواند هرگونه ضربه را نشان دهد، برای شما تجویز کند. اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT یا CAT scan) شکل و اندازه ساختارهای بدن را نشان می دهد. برخی از پزشکان ممکن است از بلوک های عصبی پس سری برای تایید تشخیص خود استفاده کنند.

هدف درمان نورالژی اکسیپیتال کاهش درد است. با این حال، این یک درمان نیست. این درمان ها می توانند به دو صورت درمان های جراحی یا غیرجراحی باشند.

درمان های غیر جراحی

1. گرما: بیماران معمولاً وقتی پدها یا وسایل گرمایشی را در محل درد قرار می دهند، احساس آرامش می کنند.
2. فیزیوتراپی یا ماساژ درمانی
3. داروی خوراکی
4. داروهای ضد التهابی
5. شل کننده های عضلانی
6. داروهای ضد تشنج
7. بلوک های عصبی از راه پوست: از این تزریق ها می توان هم برای تشخیص و هم برای درمان نورالژی پس سری استفاده کرد.
8. تزریق سم بوتولینوم (بوتاکس): تزریق بوتاکس می تواند برای کاهش التهاب عصب استفاده شود.

عمل جراحی

تحریک عصب پس سری: در این روش الکترودها در زیر پوست در نزدیکی اعصاب پس سری قرار می دهند. این روش مانند تحریک نخاع عمل می کند و از همان دستگاه استفاده می کند.

تحریک طناب نخاعی: در این روش الکترودهای محرک بین نخاع و مهره ها قرار می دهند. این دستگاه شوک های الکتریکی تولید می کند تا پیام های درد را از نخاع به مغز مسدود کند.

گانگلیونکتومی C2,3: در این روش گانگلیون ریشه پشتی حسی گردن دوم و سوم مورد جراحی قرار می گیرند. آکار و همکاران (۲۰۰۸) اثرات کوتاه مدت و بلند مدت این روش را بررسی کردند. این مطالعه نشان داد که ۹۵٪ از بیماران تسکین فوری داشتند.رذ

کلام آخر

نورالژی اکسیپیتال شرایطی است که در آن اعصاب پس سری، اعصابی که از پوست سر عبور می کنند، آسیب دیده یا ملتهب می شوند و سردردهایی می شود که مانند سوراخ شدن شدید، ضربان دار یا درد شبیه به شوک در بالای گردن، پشت سر یا پشت گوش است.