نورالژی اکسیپیتال شرایطی است که در آن اعصاب پس سری، اعصابی که از پوست سر عبور می کنند، آسیب دیده یا ملتهب می شوند. همین امر باعث سردردهایی می شود که مانند سوراخ شدن شدید، ضربان دار یا درد شبیه به شوک در بالای گردن، پشت سر یا پشت گوش است.
نورالژی اکسیپیتال چیست؟
فهرست عناوین صفحه:
نورالژی اکسیپیتال نوعی سردرد مزمن است که با درد شدید و تیز در پشت سر و بالای گردن خود را نشان می دهد. این درد اغلب به صورت ضربان دار احساس شده و می تواند تا پشت چشم ها و شقیقه ها نیز پیشروی کند. علت اصلی این نوع سردرد التهاب یا آسیب به اعصاب پس سری است که از بالای نخاع به سمت پوست سر کشیده می شوند. این اعصاب مسئول انتقال حس از پوست سر به مغز هستند.
عوامل مختلفی می توانند باعث نورالژی اکسیپیتال شوند از جمله آسیب های گردن، مشکلات ستون فقرات، عفونت ها، دیابت و حتی تنش عضلانی. برخی از افراد مبتلا به این نوع سردرد، درد را با لمس ملایم پوست سر یا حرکت دادن گردن تشدید می کنند. تشخیص نورالژی اکسیپیتال توسط پزشک متخصص و با انجام معاینات فیزیکی و آزمایشات تصویر برداری صورت می گیرد.
درمان نورالژی اکسیپیتال بسته به علت اصلی و شدت درد متفاوت است. در برخی موارد داوهای ضد درد، شل کننده های عضلانی و تزریق کورتیکواستروئید ها می توانند به تسکین درد کمک کنند. فیزیوتراپی نیز برای بهبود تحرک گردن و کاهش تنش عضلانی مفید است. در موارد شدید ممکن است به درمان های تهاجمی تر مانند بلوک عصبی یا جراحی نیاز باشد.
اکسیپیتال کجاست؟
اکسیپیتال یا پس سری بخشی از جمجمه است که به قسمت پشتی سر مربوط می شود. این ناحیه از استخوان محکمی تشکیل شده است که از مغز محافظت می کند و به عنوان نقطه اتصال برای عضلات مختلف گردن و سر عمل می کند.
اکسیپیتال در واقع پایین ترین قسمت پشت جمجمه است و به مهره اول ستون فقرات گردنی متصل می شود. این اتصال سبب می شود تا بتوانیم سرمان را حرکت دهیم. برجستگی استخوانی که در پایین پشت سر احساس می کنید، قسمت قابل لمس اکسیپیتال است.
از لحاظ آناتومی، اکسیپیتال دارای چندین نقطه برجسته است که به پزشکان کمک می کند تا ناحیه را بهتر شناسایی کنند و در صورت نیاز به آن دسترسی پیدا کنند. این نقاط شامل برجستگی خارجی پس سری، برجستگی داخلی پس سری و سوراخ بزرگ پس سری است که از آن نخاع عبور می کند.
درد در ناحیه اکسیپیتال می تواند دلایل مختلفی داشته باشد، از جمله تنش عضلانی، آسیب دیدگی، سردرد های تنشی و مشکلات ستون فقرات. اگر درد شما شدید یا مزمن است بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا علت دقیق آن مشخص شود و درمان مناسب تجویز گردد.
آیا نورالژی اکسیپیتال خطرناک است؟
نورالژی اکسیپیتال علی رغم درد شدیدی که ایجاد می کند معمولا یک بیماری خطرناک محسوب نمی شود و تهدید کننده زندگی نیست. این بیماری بیشتر باعث ناراحتی و کاهش کیفیت زندگی می شود تا اینکه خطری جدی برای سلامتی باشد.
علت اصلی این ادعا این است که نورالژی اکسیپیتال معمولا به دلیل التهاب یا آسیب به اعصاب پس سری ایجاد می شود که این آسیب ها به ندرت منجر به عوارض جدی تر می شوند. با این حال درد شدید و مزمن ناشی از این بیماری می تواند بر روی سلامت روان فرد تاثیر منفی گذاشته و باعث ایجاد افسردگی، اضطراب و اختلالات خواب شود. عواملی که بر خطرناک بودن نورالژی اکسیپیتال تاثیر می گذارند عبارتند از:
- اگر نورالژی اکسیپیتال ناشی از یک بیماری زمینه ای جدی مانند تومور یا عفونت باشد ممکن است خطرناک تر باشد.
- درد شدید و مزمن می تواند بر روی کیفیت زندگی فرد تاثیر بسیار منفی گذاشته و حتی به اختلال در عملکرد های روزمره منجر شود.
- اگر نورالژی اکسیپیتال به درمان های معمول پاسخ ندهد، ممکن است نیاز به درمان های تهاجمی تر باشد که با خودشان خطراتی را به همراه دارند.
علل نورالژی اکسیپیتا
نورالژی اکسیپیتال می تواند نتیجه ی افزایش فشار روی اعصاب یا سفتی عضلانی در گردن باشد. همچنین می تواند ناشی از آسیب سر یا گردن باشد. نورالژی اکسیپیتال می تواند اولیه یا ثانویه باشد. یک بیماری ثانویه با یک بیماری زمینه ای همراه است. اگرچه هر یک از موارد زیر ممکن است علت نورالژی اکسیپیتال باشد، بسیاری از موارد را می توان به تنش مزمن گردن یا منشأ ناشناخته نسبت داد.
- استئوآرتریت ستون فقرات گردنی فوقانی
- ضربه به اعصاب اکسیپیتال بزرگ یا کوچکتر
- فشار روی اعصاب اکسیپیتال بزرگ یا کوچکتر یا ریشه های عصبی C2 و C3 ناشی از تغییرات دژنراتیو ستون فقرات گردنی
- بیماری دیسک گردن
- تومورهای موثر بر ریشه های عصبی C2 و C3
- نقرس
- دیابت
- التهاب عروق خونی
- عفونت
علائم نورالژی اکسیپیتال چیست؟
علائم نورالژی اکسیپیتال شامل درد مداوم، سوزش و ضربان است، همراه با لرزش یا تیر کشیدن متناوب که به طور کلی از پایه سر شروع می شود و در یک یا هر دو طرف سر ایجاد می شود. بیماران اغلب در پشت چشم در سمت آسیب دیده سر، درد دارند. علاوه بر این، حرکتی به سبک برس زدن مو ممکن است باعث درد شود. درد اغلب شبیه میگرن توصیف می شود و برخی از بیماران ممکن است علائم مشترک میگرن و سردرد های خوشه ای را نیز تجربه کنند.
- درد شدید و تیز معمولا در یک یا هر دو طرف پشت سر احساس می شود و ممکن است به صورت ضربان دار باشد.
- لمس کردن پوست سر به ویژه در ناحیه ای که درد بیشتر است می تواند باعث تشدید درد شود.
- فعالیت هایی مانند خم کردن سر یا چرخاندن گردن ممکن است درد را بدتر کنند.
- در برخی موارد افراد مبتلا به نورالژی اکسیپیتال ممکن است احساس سوزن سوزن شدن یا بی حسی در پوست سر داشته باشند.
- بسیاری از افراد مبتلا به نورالژی اکسیپیتال، به طور همزمان از سردرد های تنشی نیز رنج می برند.
علائم دیگری که ممکن است همراه با نورالژی اکسیپیتال دیده شوند عبارتند از:
- درد در پشت چشم ها
- حساسیت به نور و صدا
- مشکل در تمرکز
- خستگی مفرط
- اختلالات خواب
چه زمانی و چگونه به دنبال مراقبت پزشکی باشیم؟
اگر در ناحیه پشت سر یا بالای گردن خود درد شدیدی را تجربه می کنید که با فعالیت های روزمره تداخل دارد، حتما به پزشک مراجعه کنید. تشخیص زودهنگام و درمان مناسب نورالژی اکسیپیتال می تواند به کاهش درد و بهبود کیفیت زندگی کمک کند.
تشخیص نورالژی اکسیپیتال به دلیل شباهت آن با میگرن و سایر اختلالات سردرد می تواند بسیار دشوار باشد. بنابراین، زمانی که احساس درد غیرمعمول و تیز در گردن یا پوست سر می کنید و درد همراه با حالت تهوع یا حساسیت به نور نیست، مهم است که به دنبال مراقبت های پزشکی باشید. با رسیدگی به مشکل با پزشک خود شروع کنید. ممکن است شما را به یک متخصص ارجاع دهند.
تشخیص
تشخیص نورالژی اکسیپیتال مشکل است، زیرا یک آزمایش مشخص وجود ندارد که تشخیص مثبت یا منفی را نشان دهد. به طور معمول، معاینه فیزیکی و معاینه عصبی برای بررسی ناهنجاری ها انجام می شود. اگر معاینات فیزیکی و عصبی بینتیجه باشند، پزشک ممکن است عکس های بیشتری را برای رد هر گونه علت احتمالی درد تجویز کند.
پزشک ممکن است آزمایش تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) که می تواند تصاویر سه بعدی از ساختارهای خاص بدن را نشان دهد و می تواند هرگونه ضربه را نشان دهد، برای شما تجویز کند. اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT یا CAT scan) شکل و اندازه ساختارهای بدن را نشان می دهد. برخی از پزشکان ممکن است از بلوک های عصبی پس سری برای تایید تشخیص خود استفاده کنند.
هدف درمان نورالژی اکسیپیتال کاهش درد است. با این حال، این یک درمان نیست. این درمان ها می توانند به دو صورت درمان های جراحی یا غیرجراحی باشند.
درمان نورالژی اکسیپیتال
نورالژی اکسیپیتال به عنوان یک نوع سردرد مزمن می تواند بسیار آزار دهنده باشد. خوشبختانه گزینه های درمانی مختلفی برای مدیریت و کاهش درد ناشی از این عارضه وجود دارد. انتخاب روش درمان مناسب به عوامل مختلفی از جمله شدت درد، علت زمینه ای و پاسخ بیمار به درمان های اولیه بستگی دارد.
درمان های راحت تر و آسان تر به عنوان اولین مرحله درمان برای نورالژی اکسیپیتال در نظر گرفته می شوند. این درمان ها شامل دارو های ضد درد بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن، شل کننده های عضلانی، فیزیوتراپی و ماساژ درمانی هستند. فیزیوتراپی می تواند با تقویت عضلات گردن و بهبود دامنه حرکتی، به کاهش فشار روی اعصاب آسیب دیده کمک کند.
درمان های تزریقی نیز می توانند برای تسکین درد موثر باشند. تزریق کورتیزون به همراه یک بی حس کننده موضعی در اطراف اعصاب آسیب دیده، می تواند التهاب را کاهش داده و درد را کمتر کند. بلوک عصبی نیز ممکن است برای بی حس کردن موقت اعصاب استفاده شود.
داروهای تجویزی برای درمان نورالژی اکسیپیتال شامل داروهای ضد تشنج مانند گاباپنتین و داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای مانند آمی تریپتیلین است. این داروها به تنظیم فعالیت های عصبی کمک کرده و درد را کاهش می دهند.
در مواردی که درمان های گفته شده موثر نباشند ممکن است به درمان های تهاجمی تر مانند جراحی نیاز باشد. جراحی معمولا برای آزاد سازی اعصاب فشرده شده یا برداشتن بافت های ملتهب انجام می شود.
درمان های غیر جراحی
- گرما: بیماران معمولاً وقتی پدها یا وسایل گرمایشی را در محل درد قرار می دهند، احساس آرامش می کنند.
- فیزیوتراپی یا ماساژ درمانی
- داروی خوراکی
- داروهای ضد التهابی
- شل کننده های عضلانی
- داروهای ضد تشنج
- بلوک های عصبی از راه پوست: از این تزریق ها می توان هم برای تشخیص و هم برای درمان نورالژی پس سری استفاده کرد.
- تزریق سم بوتولینوم (بوتاکس): تزریق بوتاکس می تواند برای کاهش التهاب عصب استفاده شود.
عمل جراحی
تحریک عصب پس سری: در این روش الکترودها در زیر پوست در نزدیکی اعصاب پس سری قرار می دهند. این روش مانند تحریک نخاع عمل می کند و از همان دستگاه استفاده می کند.
تحریک طناب نخاعی: در این روش الکترودهای محرک بین نخاع و مهره ها قرار می دهند. این دستگاه شوک های الکتریکی تولید می کند تا پیام های درد را از نخاع به مغز مسدود کند.
گانگلیونکتومی C2,3: در این روش گانگلیون ریشه پشتی حسی گردن دوم و سوم مورد جراحی قرار می گیرند. آکار و همکاران (۲۰۰۸) اثرات کوتاه مدت و بلند مدت این روش را بررسی کردند. این مطالعه نشان داد که ۹۵٪ از بیماران تسکین فوری داشتند.رذ
کلام آخر
نورالژی اکسیپیتال شرایطی است که در آن اعصاب پس سری، اعصابی که از پوست سر عبور می کنند، آسیب دیده یا ملتهب می شوند و سردردهایی می شود که مانند سوراخ شدن شدید، ضربان دار یا درد شبیه به شوک در بالای گردن، پشت سر یا پشت گوش است.
[gravityform id="7" title="true"]