سلامت عمومی

بهترین دارو برای آنفولانزا جدید ۱۴۰۲

دارو برای آنفولانزا جدید

چهار نوع نوع ویروس آنفولانزای فصلی وجود دارد که آنفولانزای A و آنفولانزای B شایع‌ترین علت اپیدمی‌های فصلی در ایالات متحده و همچنین در سطح جهانی تقریباً در هر فصل زمستان هستند. این عفونت‌های ویروسی می‌توانند از طریق قطرات ریز که هنگام صحبت، سرفه یا عطسه افراد ایجاد می‌شوند، پخش شوند.
بر اساس منبع معتبر سازمان جهانی بهداشت (WHO)، آنفولانزا سالانه باعث ۳ تا ۵ میلیون مورد بیماری شدید و ۲۵۰۰۰۰ تا ۵۰۰۰۰۰ مرگ در سراسر جهان می شود. با این حال، گزینه های زیادی برای جلوگیری از ابتلا به ویروس آنفولانزا و کاهش شدت علائم موجود است.

واکسن ها
واکسن ها

واکسن های آنفولانزا که اغلب به عنوان واکسن آنفولانزا شناخته می شوند، به محافظت در برابر عفونت توسط ویروس های آنفولانزا کمک می کنند. بسیاری از واکسن های آنفولانزای منبع قابل اعتماد موجود وجود دارد. افراد باید با پزشک مشورت کنند تا بدانند کدام واکسن برای آنها مناسب است.
با توجه به منبع مورد اعتماد مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، تمام افرادی که ۶ ماه به بالا هستند باید هر سال واکسن آنفولانزا دریافت کنند تا از آنفولانزا همراه با عوارض جدی آن جلوگیری شود. واکسن های مختلف آنفولانزا که در دسترس هستند عبارتند از:

واکسن آنفولانزای چهار ظرفیتی

 

متخصصان این واکسن را با استفاده از ویروس های تخم مرغ می سازند. همانطور که از نام آن پیداست، این واکسن می تواند در برابر ۴ ویروس مختلف آنفولانزا از جمله دو ویروس آنفولانزای A و دو ویروس آنفلوانزای B محافظت کند. به عنوان مثال می توان به Afluria Quadrivalent، Fluarix Quadrivalent، FluLaval Quadrivalent و Fluzone Quadrivalent اشاره کرد.

واکسن آنفولانزای مبتنی بر سلول چهار ظرفیتی

این واکسن به جای استفاده از تخم مرغ، از ویروس های کشت سلولی استفاده می کند. این واکسن برای افراد ۶ ماه به بالا تایید شده است. نمونه ای از این واکسن Flucelvax Quadrivalent است.

واکسن آنفولانزای چهار ظرفیتی نوترکیب

یکی دیگر از گزینه های بدون تخم مرغ، این واکسن منبع مطمئن برای افراد بالای ۱۸ سال تایید شده است و از رویکرد نوترکیب منبع معتبر استفاده می کند. این بدان معنی است که از بخش خاصی از ویروس آنفولانزا، مانند آنتی ژن، برای ایجاد پاسخ ایمنی استفاده می کند. نمونه ای از این واکسن Flublok Quadrivalent است.

واکسن آنفولانزای چهار ظرفیتی

این واکسن شامل MF59Trusted Source، امولسیون روغن در آب است که به کاهش میزان ویروس لازم برای تولید واکسن کمک می کند. Fluad Quadrivalent برای افراد ۶۵ سال به بالا تاییدیه دارد و نمونه ای از این نوع واکسن است.

واکسن آنفولانزای چهار ظرفیتی با دوز بالا

این نوع واکسن حاوی ۴ برابر منبع مطمئن آنتی ژن در مقایسه با دوز استاندارد است. این واکسن فقط برای افراد ۶۵ سال به بالا تایید شده است. دوز بالاتر آنتی ژن در واکسن به افراد مسن پاسخ ایمنی بهتری می دهد منبع مورد اعتماد و بنابراین محافظت بهتر در برابر آنفولانزا. نام تجاری این واکسن Fluzone High-Dose Quadrivalent می باشد.

مطالب مرتبط: آزمایش خون برای چکاپ روده

واکسن آنفلوانزای چهار ظرفیتی ضعیف شده زنده

برخی از افراد ممکن است به این نوع واکسن اسپری بینی گفته می شود. به جای تزریق، فرد این واکسن را از طریق بینی دریافت می کند. از یک ویروس زنده ضعیف شده یا ضعیف شده ویروس آنفولانزا استفاده می کند. این واکسن برای افراد سالم غیرباردار ۲ تا ۴۹ ساله تایید شده است. نام تجاری این واکسن FluMist Quadrivalent است.

تزریق آنفلوانزای چهار ظرفیتی

به جای سوزن، این نوع واکسن از یک جریان باریک و فشار بالا از مایع برای نفوذ به پوست استفاده می کند. EvidenceTrusted Source نشان می دهد که روش جت انژکتور سطح محافظتی مشابه واکسن های سنتی آنفولانزا را فراهم می کند. نام تجاری این واکسن AFLURIA Quadrivalent می باشد.

مطالب مرتبط: آزمایش سرطان خون چگونه است؟!

اگرچه این واکسن‌ها در محافظت در برابر آنفولانزا مؤثر هستند، اما می‌توانند عوارض جانبی منبع مطمئنی مانند تورم یا قرمزی در ناحیه واکسن، درد عضلانی، تب و سردرد ایجاد کنند. واکسن های زنده آنفلوانزا نیز ممکن است باعث آبریزش بینی و خس خس سینه شوند. مانند هر دارویی، احتمال واکنش آلرژیک تهدید کننده زندگی به این واکسن ها بسیار زیاد است.

داروهای ضد ویروسی

این داروها معمولاً زمانی بهترین عملکرد را دارند که فرد آنها را در عرض ۲ روز پس از بیمار شدن با علائم آنفولانزا شروع کند. آنها می توانند به کاهش علائم آنفولانزا و تسریع زمان بهبودی کمک کنند. داروهای ضد ویروسی که در درمان آنفولانزا مفید هستند عبارتند از:

Oseltamivir فسفات (Tamiflu)

Oseltamivir یک مهارکننده نورآمینیداز است که در برابر هر دو ویروس آنفولانزای A و B موثر است. آنزیم نورآمینیداز ویروسی را که برای تولید مثل آنفولانزا ضروری است، مسدود می کند. این دارو در اشکال خوراکی مانند کپسول یا سوسپانسیون پودر موجود است. عوارض جانبی ممکن است شامل تهوع، استفراغ، اسهال و گرفتگی شکم باشد.

زانامیویر (Relenza)

زانامیویر نوع دیگری از مهارکننده نورآمینیداز است. این به صورت پودر استنشاقی موجود است که فرد با استفاده از یک استنشاق مخصوص که همراه دارو است، آن را تنفس می کند. عوارض جانبی می تواند شامل برونکواسپاسم، سرگیجه و سینوزیت باشد.

پرامیویر (راپیواب)

پرامیویر همچنین یک مهارکننده نورآمینیداز است. این دارو به صورت محلول مایع بی رنگ در داخل ویال ها موجود است. فرد آن را به صورت داخل وریدی، به طور معمول از طریق ورید بازو در طی یک دوره زمانی دریافت می کند. عوارض جانبی ممکن است شامل اسهال، واکنش های پوستی و رویدادهای عصبی روانی باشد.

بالوکساویر ماربوکسیل (Xofluza)

برخلاف سایر داروهای ضد ویروس آنفولانزا، بالوکساویر ماربوکسیل یک مهارکننده آندونوکلئاز وابسته به کلاه است. این بدان معنی است که با تداخل در رونویسی RNA ویروسی، از تکثیر ویروس در بدن جلوگیری می کند. این فرآیندی است که ویروس ها از آن برای تکثیر استفاده می کنند و مسدود کردن این فرآیند تکثیر ویروس را متوقف می کند. این دارو در اشکال خوراکی مانند کپسول یا سوسپانسیون پودر موجود است. عوارض جانبی می تواند شامل برونشیت، اسهال، حالت تهوع و سردرد باشد.

داروهای ضد درد
داروهای ضد درد

مسکن ها که به عنوان مسکن نیز شناخته می شوند، می توانند به کاهش درد و علائم تب ناشی از آنفولانزا کمک کنند. نمونه‌های رایج مسکن‌های غیر مخدر بدون نسخه شامل استامینوفن که به نام پاراستامول نیز شناخته می‌شود، و داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs)، مانند ایبوپروفن و آسپرین است. در میان آنها استامینوفن یکی از رایج ترین داروهای مسکن و تب بر است. دوزی که پزشکان برای بزرگسالان توصیه می کنند معمولاً بین ۶۵۰ تا ۱۰۰۰ میلی گرم (میلی گرم) منبع مورد اعتماد هر ۴ تا ۶ ساعت، با حداکثر دوز ۴ گرم در روز متغیر است.
دوزی که پزشکان برای NSAID ها توصیه می کنند به داروی خاص بستگی دارد و برچسب محصول باید دستورالعمل ها و دستورالعمل هایی را ارائه دهد. مسکن‌های غیرپیوئیدی برای استفاده هم در بزرگسالان و هم در کودکان زمانی که فرد به درستی آنها را مصرف کند، نسبتاً بی‌خطر هستند. عوارض جانبی احتمالی می تواند شامل حالت تهوع، یبوست و واکنش های حساسیت مفرط باشد. از آنجا که مقادیر بیش از حد این داروها می تواند مضر باشد، توصیه می شود افراد به دوزهای توصیه شده پایبند باشند.
علاوه بر این، در صورت مصرف محصولات دیگر برای تسکین علائم آنفولانزا، فرد باید مواد تشکیل دهنده را بررسی کند تا مطمئن شود که مقدار مطمئنی از آن را مصرف می کند. به عنوان مثال، سایر محصولات آنفولانزا ممکن است حاوی تیلنول یا NSAIDs باشند، به همین دلیل است که افراد باید تمام محصولاتی را که مصرف می‌کنند بررسی کنند تا در حداکثر دوز روزانه که پزشکان توصیه می‌کنند باقی بمانند.

ضد سرفه

داروهای ضد سرفه، که برخی افراد ممکن است از آنها به عنوان سرکوب کننده سرفه یاد کنند، ترکیباتی هستند که می توانند به کاهش سرفه کمک کنند. سرفه یکی از علائم رایج آنفولانزا است که می تواند گلو را تحریک کرده و خواب را مختل کند. دکسترومتورفان یک عنصر رایج در بسیاری از محصولات ضد سرفه است. در حالی که محققان هنوز مطمئن نیستند که دقیقا چگونه کار می کند، ممکن است با سرکوب گیرنده های سرفه سیستم عصبی مرکزی از سرفه جلوگیری کند.

مطالب مرتبط: مادریت در تست پاپ اسمیر

دوز بسته به فرمول محصول متفاوت خواهد بود. به عنوان مثال، برای یک محلول مایع، بزرگسالان و کودکان بالای ۱۲ سال می توانند دوز ۱۰ میلی لیتری (ml) را هر ۶ تا ۸ ساعت مصرف کنند و نباید از ۴ دوز در یک دوره ۲۴ ساعته تجاوز کنند. شایع ترین عوارض جانبی داروهای ضد سرفه ممکن است شامل حالت تهوع، ناراحتی دستگاه گوارش، خواب آلودگی و سرگیجه باشد.

ضد احتقان ها

ضد احتقان ها ترکیباتی هستند که می توانند به تسکین گرفتگی یا گرفتگی بینی کمک کنند. آنها در فرمولاسیون های زیادی مانند اسپری بینی، قرص ها و مایعات موجود هستند. آنها معمولاً با کاهش جریان خون به سینوس ها عمل می کنند که تورم را کاهش می دهد و مجاری بینی را باز می کند.

توصیه های دوز بین فرمولاسیون ها متفاوت خواهد بود. به عنوان مثال، بزرگسالان و کودکان بالای ۱۲ سال می توانند دو قرص ۳۰ میلی گرمی را هر ۴۶ ساعت مصرف کنند و نباید از هشت قرص در یک دوره ۲۴ ساعته بیشتر شود. عوارض جانبی می تواند شامل عصبی بودن، سرگیجه و بی خوابی باشد.

درمان چند قسمتی

درمان چند سیستمی شامل ترکیب دوگانه، سه‌گانه یا چهارگانه از ضداحتقان‌ها، مسکن‌ها، آنتی هیستامین‌ها و خلط‌آورها در یک دارو است. این می تواند برای گرفتن و پیگیری یک محصول واحد مفید باشد.

کلام آخر
آنفولانزا یک عفونت تنفسی شایع است که می تواند افراد را در هر سنی تحت تاثیر قرار دهد. چندین گزینه درمانی برای پیشگیری از این بیماری یا کمک به تسکین علائم موجود است. برای کاهش خطر ابتلا به آنفولانزای فصلی، بسیار توصیه می شود که افراد واکسن آنفولانزای خود را دریافت کنند. داروهایی مانند ضد ویروس ها، مسکن ها، ضد سرفه ها، خلط آورها و ضد احتقان ها می توانند به کاهش علائم و تسریع بهبودی کمک کنند.

فرم درخواست خدمات

"*" indicates required fields

نام و نام‌ خانوادگی*

author-avatar

دکتر عبدالحسین ناصری

وی از اساتید برجسته دانشگاه علوم پزشکی ایران بوده و ده ها پروژه پژوهشی دانشگاهی در دانشگاه علوم پزشکی ایران با راهنمایی و نظارت ایشان صورت پذیرفته، دکتر ناصری از سال 1370 بعنوان هیئت علمی در دانشگاه مشغول به خدمت بوده و همچنین از سال 1373 تاکنون مدیریت آزمایشگاه بیمارستان های متعددی را عهده دار بودند، ایشان از سال 1396 تاکنون مدیرت آزمایشگاه بیمارستان های حضرت فاطمه (س) و شهید مطهری تهران را بر عهده دارند. از سری نگارش های دکتر میتوان به کتب "دقیق ترین روش تشخیص استافیلوکوکوس اورئوس" ، "بررسی چشمه ها و آب های گرم معدنی ایران" و ... اشاره کرد، لازم به ذکر است که نگارش "طرح جامع گردشگری سلامت کل کشور" نیز جز دستاورد های ایشان بوده است. Wikipedia.org isid.research.ac.ir irimc.org majlis.ir

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *