کرونا

کروناویروس ها خانواده ای از ویروس ها هستند که می توانند باعث بیماری هایی مانند سرماخوردگی، سندرم حاد تنفسی شدید (SARS) و سندرم تنفسی خاورمیانه (MERS) شوند. در سال ۲۰۱۹، یک ویروس کرونای جدید به عنوان عامل شیوع بیماری که منشا آن چین است، شناسایی شد.

این ویروس به عنوان سندرم حاد تنفسی ویروس کرونا ۲ (SARS-CoV-2) شناخته می شود. بیماری ناشی از آن بیماری کروناویروس ۲۰۱۹ (COVID-19) نام دارد. در مارس ۲۰۲۰، سازمان بهداشت جهانی (WHO) شیوع COVID-19 را یک بیماری همه گیر اعلام کرد.

علائم کرونا

علائم و نشانه های بیماری کروناویروس ۲۰۱۹ (COVID-19) ممکن است ۲ تا ۱۴ روز پس از مواجهه ظاهر شوند. این زمان پس از مواجهه و قبل از بروز علائم، دوره کمون نامیده می شود. شما هنوز هم می توانید کووید-۱۹ را قبل از بروز علائم (انتقال بدون علامت) گسترش دهید. علائم و نشانه های رایج می تواند شامل موارد زیر باشد:

1. تب
2. سرفه
3. خستگی
4. از دست دادن چشایی یا بویایی
5. تنگی نفس یا مشکل در تنفس
6. دردهای عضلانی
7. لرز
8. گلو درد
9. آبریزش بینی
10. سردرد
11. درد قفسه سینه
12. چشم صورتی (کانژونکتیویت)
13. حالت تهوع
14. استفراغ
15. اسهال
16. کهیر

برخی از افراد بیش از چهار هفته پس از تشخیص علائم COVID-19 را تجربه می کنند. برخی از کودکان چندین هفته پس از ابتلا به کووید-۱۹، سندرم التهابی چند سیستمی را تجربه می‌کنند، سندرمی که می‌تواند بر برخی از اندام‌ها و بافت‌ها تأثیر بگذارد. به ندرت، برخی از بزرگسالان نیز این سندرم را تجربه می کنند.

افرادی که سن بالاتری دارند بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری جدی ناشی از COVID-19 هستند و این خطر با افزایش سن افزایش می یابد. افرادی که بیماری خاصی دارند نیز ممکن است در معرض خطر بیشتری باشند. برخی از شرایط پزشکی که ممکن است خطر ابتلا به بیماری جدی ناشی از COVID-19 را افزایش دهند، عبارتند از:

1. بیماری های جدی قلبی، مانند نارسایی قلبی، بیماری عروق کرونر یا کاردیومیوپاتی
2. سرطان
3. بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD)
4. دیابت نوع ۱ یا نوع ۲
5. اضافه وزن، چاقی یا چاقی شدید
6. فشار خون بالا
7. سیگار کشیدن
8. بیماری مزمن کلیوی
9. بیماری سلول داسی شکل یا تالاسمی
10. تضعیف سیستم ایمنی ناشی از پیوند عضو جامد یا پیوند مغز استخوان
11. بارداری
12. آسم
13. بیماری های مزمن ریه مانند فیبروز کیستیک یا فشار خون ریوی
14. بیماری کبد
15. زوال عقل
16. سندرم داون
17. ضعف سیستم ایمنی ناشی از پیوند مغز استخوان، HIV یا برخی داروها
18. سکته مغزی
19. اختلالات مصرف مواد

درمان کرونا

اکثر افرادی که به COVID-19 مبتلا می شوند فقط بیماری خفیف دارند و می توانند در خانه بهبود یابند. علائم ممکن است چند روز طول بکشد. افرادی که این ویروس را دارند ممکن است در عرض یک هفته احساس بهتری داشته باشند. درمان شامل موارد زیر است:

1. استراحت
2. مصرف مایعات
3. مصرف مسکن ها

اما بزرگسالان بالای ۶۵ سال و افراد در هر سنی که دارای بیماری مزمن هستند باید به محض شروع علائم با پزشک خود تماس بگیرند.شما میتوانید از خدمات آزمایشات و چکاب پزشکی در منزل استفاده نماییید.

علائم هشدار دهنده کرونا عبارتند از:

1. مشکل در تنفس
2. درد یا فشار مداوم قفسه سینه
3. عدم تمرکز
4. خواب الودگی
5. رنگ پریدگی پوست

اقدامات لازم جهت جلوگیری از انتشار ویروس:

• اگر علائم کووید-۱۹ دارید، پس از شروع علائم، در اسرع وقت آزمایش دهید. تا رسیدن نتیجه در خانه بمانید.
• اگر مبتلا به کووید-۱۹ هستید، می توانید از انتشار ویروس کووید-۱۹ جلوگیری کنید.
• از محل کار، مدرسه و مناطق عمومی در خانه بمانید.
• وسایل حمل و نقل عمومی، خدمات اشتراکی سواری یا تاکسی خودداری کنید.
• تا جایی که می توانید در یک اتاق و دور از خانواده، دیگران و حیوانات خانگی بمانید.
• اگر نمی توانید پنجره ها را باز کنید، از فیلتر هوا استفاده کنید. و فن های را در حمام و آشپزخانه خود روشن کنید.
• تا جایی که می توانید از فضای مشترک در خانه خودداری کنید. هنگام استفاده از فضاهای مشترک، حرکات خود را محدود کنید. اطمینان حاصل کنید که آشپزخانه و سایر فضاهای مشترک شما جریان هوای خوبی دارند.
• سطوحی که اغلب لمس می شوند را مانند دستگیره درها، کلیدهای برق، لوازم الکترونیکی و پیشخوان هر روز تمیز کنید.
• از به اشتراک گذاشتن وسایل شخصی مانند ظروف، حوله، ملافه و وسایل الکترونیکی مانند تلفن خودداری کنید.
• از ماسک کنید و ماسک صورت را هر روز عوض کنید.
• هنگام سرفه یا عطسه دهان و بینی خود را با دستمال یا آرنج بپوشانید.
• دست های خود را اغلب با آب و صابون به مدت حداقل ۲۰ ثانیه بشویید.

محافظت از خود در حین مراقبت از فرد مبتلا به COVID-19

• مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده (CDC) و سازمان بهداشت جهانی (WHO) برای محافظت از خود در حین مراقبت از فرد مبتلا به COVID-19 توصیه می کنند.
• دست های خود را تمیز و دور از صورت خود نگه دارید. دست های خود را مرتباً با آب و صابون حداقل به مدت ۲۰ ثانیه بشویید. انجام این کار به ویژه پس از تماس نزدیک یا هم اتاقی با فرد بیمار بسیار مهم است. اگر آب و صابون در نزدیکی شما نیست، از ضدعفونی کننده دستی استفاده کنید که حداقل ۶۰ درصد الکل داشته باشد. از دست زدن به چشم، بینی و دهان خودداری کنید.
• ماسک بزنید. اگر لازم است با فرد بیمار در یک اتاق باشید، به طور منظم ماسک استفاده ‌کنید. هیچ تماس فیزیکی مستقیمی با فرد نداشته باشید. در حین استفاده از ماسک به خود دست نزنید. اگر ماسک شما خیس یا کثیف شد، آن را با یک ماسک تمیز و خشک تعویض کنید. ماسک استفاده شده را دور بیندازید و دستان خود را بشویید.
• خانه خود را اغلب تمیز کنید. از اسپری ها یا دستمال های تمیز کننده خانگی برای تمیز کردن سطوحی که اغلب لمس می شوند، مانند پیشخوان، میز و دستگیره درها استفاده کنید.
• از تماس مستقیم با ترشحات فرد بیمار خودداری کنید. هنگام مراقبت و هنگام کار با مدفوع، ادرار یا سایر مواد زائد از دستکش و ماسک صورت استفاده کنید. قبل از پوشیدن دستکش و ماسک، دستان خود را بشویید. همچنین پس از برداشتن دستکش و ماسک، دستان خود را بشویید. از ماسک یا دستکش خود استفاده مجدد نکنید.

درمان های پزشکی

• مراقبت های حمایتی بهینه شامل اکسیژن برای بیماران شدیداً بیمار و کسانی که در معرض خطر بیماری شدید هستند و حمایت های تنفسی پیشرفته تری مانند تهویه برای بیمارانی که به شدت بیمار هستند می باشد.
• دگزامتازون یک کورتیکواستروئید است که می تواند به کاهش مدت زمان استفاده از دستگاه تنفس مصنوعی و نجات جان بیماران مبتلا به بیماری شدید و بحرانی کمک کند.
• WHO خود درمانی با هیچ دارویی از جمله آنتی بیوتیک ها را به عنوان پیشگیری یا درمان COVID-19 توصیه نمی کند.

کلام آخر

شدت علائم COVID-19 می تواند از بسیار خفیف تا شدید متغیر باشد. برخی از افراد ممکن است فقط علائم کمی داشته باشند. برخی از افراد ممکن است هیچ علامتی نداشته باشند، اما همچنان می توانند آن را گسترش دهند (انتقال بدون علامت). برخی از افراد ممکن است حدود یک هفته پس از شروع علائم، علائم بدتری مانند تنگی نفس و ذات الریه بدتر را تجربه کنند. بنابراین  COVID-19 افراد مختلف را به روش های مختلف تحت تأثیر قرار می دهد. اکثر افراد آلوده به بیماری خفیف تا متوسط مبتلا می شوند و بدون بستری شدن در بیمارستان بهبود می یابند.