آنتی بادی ها

آنتی بادی ها یا ایمونوگلوبولین پروتئین های محافظی هستند که توسط سیستم ایمنی بدن شما تولید می شوند. آنتی بادی ها به آنتی ژن ها (مواد خارجی) – مانند باکتری ها، قارچ ها، ویروس ها و سموم- متصل می شوند و آنها را از بدن شما خارج می کنند.

آنتی ژن و آنتی بادی

آنتی ژن یک ماده خارجی است که وارد بدن شما می شود. این می تواند شامل باکتری ها، ویروس ها، قارچ ها، آلرژن ها، سم و سایر سموم مختلف باشد. آنتی بادی پروتئینی است که توسط سیستم ایمنی بدن برای حمله و مبارزه با این آنتی ژن ها تولید می شود.

چگونه آنتی بادی ها با آنتی ژن ها مبارزه می کنند؟

مولکول های روی سطوح آنتی ژن ها با مولکول هایی که به طور طبیعی در بدن شما یافت می شوند متفاوت است. بنابراین، هنگامی که یک آنتی ژن وارد بدن شما می شود، سیستم ایمنی شما بلافاصله آن را تشخیص می دهد. به منظور حمله به این مهاجم آنتی ژن، سیستم ایمنی بدن شما را برای محافظت از آنتی بادی فرا می خواند.

مطالب مرتبط:VDRL چیست؟

آنتی بادی ها کجا تولید می شوند؟

آنتی بادی ها توسط سلول های لنفوست B (گلبول های سفید) تولید می شوند. هنگامی که یک آنتی ژن با یک سلول B تماس پیدا می کند، باعث تقسیم و شبیه سازی سلول B می شود. این سلول های B کلون شده – یا سلول های پلاسما – میلیون ها آنتی بادی را در جریان خون و سیستم لنفاوی شما آزاد می کنند. آنتی بادی ها در نواحی مختلف بدن شما از جمله پوست، ریه ها، اشک، بزاق و حتی شیر مادر قرار دارند. در واقع مقادیر زیادی آنتی بادی در آغوز (مایع غلیظی که چند روز پس از زایمان از سینه ها ترشح می شود) وجود دارد. به همین دلیل است که شیردهی (شیردهی) می تواند سیستم ایمنی کودک شما را تقویت کند.

آنتی بادی های مونوکلونال چیست؟

آنتی بادی های مونوکلونال در آزمایشگاه ایجاد می شوند. آنها از توانایی طبیعی سیستم ایمنی بدن شما برای مبارزه با عوامل بیماری زا تقلید می کنند. استفاده از آنتی بادی های مونوکلونال برای مبارزه با عفونت ها نوعی ایمونوتراپی است.

۵ نوع آنتی بادی و عملکرد آنها چیست؟

آنتی بادی ها بر اساس محل قرارگیریشان به پنج دسته تقسیم می شوند. هر یک با یک حرف مشخص شده است که به اختصار اصطلاح “ایمونوگلوبولین” (Ig) پیوست شده است:

آنتی بادی ها از چه چیزی ساخته شده اند؟

آنتی بادی ها پروتئین هستند. هر آنتی بادی دارای چهار پلی پپتید (پپتیدهایی است که از دو یا چند اسید آمینه تشکیل شده است)، شامل دو زنجیره سنگین و دو زنجیره سبک.

انواع انتی بادی	عملکرد
IgA	IgA که در بزاق، اشک، مخاط، شیر مادر و موکوس روده یافت می‌شود، از عوامل بیماری‌زای بلعیده شده و استنشاقی محافظت می‌کند.
IgD	این آنتی بادی در سطح سلول های B شما یافت می شود. اگرچه عملکرد دقیق آن نامشخص است، کارشناسان فکر می کنند که IgD از بلوغ و فعال شدن سلول های B پشتیبانی می کند.
IgE	آنتی بادی های IgE که عمدتا در پوست، ریه ها و غشاهای مخاطی یافت می شوند، باعث می شوند ماست سل ها (نوعی گلبول سفید خون) هیستامین و سایر مواد شیمیایی را در جریان خون آزاد کنند. آنتی بادی های IgE برای مبارزه با واکنش های آلرژیک مفید هستند.
IgG	رایج ترین آنتی بادی است که تقریباً ۷۰ تا ۷۵ درصد از کل ایمونوگلوبولین های بدن شما را تشکیل می دهد. این آنتی بادی عمدتا در خون و مایعات بافتی یافت می شود. آنتی بادی های IgG به محافظت از بدن شما در برابر عفونت های ویروسی و باکتریایی کمک می کنند.
IgM	آنتی بادی های IgM که در خون و سیستم لنفاوی شما یافت می شوند به عنوان اولین خط دفاعی در برابر عفونت ها عمل می کنند. همچنین نقش زیادی در تنظیم سیستم ایمنی دارند.

 

آنتی بادی ها چه شکلی هستند؟

هر ساختار آنتی بادی از دو زنجیره سنگین و دو زنجیره سبک تشکیل شده است که به هم می پیوندند و یک مولکول Y شکل را تشکیل می دهند. هر نوع آنتی بادی دارای یک توالی اسید آمینه متفاوت در نوک “Y” است، به همین دلیل است که هر آنتی بادی شکل متفاوتی دارد. آنتی بادی های مونوکلونال چه بیماری های را می توانند درمان کنند؟ هر نوع آنتی بادی مونوکلونال آنتی ژن خاصی را هدف قرار می دهد. در نتیجه، آنتی‌بادی‌های مونوکلونال می‌توانند تعدادی از بیماری‌ها را کنترل کنند، از جمله:

1. سرطان
2. روماتیسم مفصلی
3. بیماری قلبی
4. مولتیپل اسکلروزیس (MS)
5. کولیت زخمی
6. لوپوس
7. بیماری کرون
8. پسوریازیس
9. رد پیوند عضو

مطالب مرتبط: تست تری گلیسیرید چیست؟

آنتی بادی های کووید چیست؟

آنتی بادی های ویروسی که باعث COVID-19 می شود را می توان در خون افرادی که از عفونت بهبود یافته اند یا کسانی که واکسن COVID-19 دریافت کرده اند، یافت می شود. اگر قبلاً COVID-19 داشته اید، دریافت واکسن پاسخ آنتی بادی بدن شما را افزایش می دهد و محافظت شما را در برابر ویروس بهبود می بخشد.

چگونه می توانم متوجه شوم که آنتی بادی کووید دارم؟

می توانید آزمایش آنتی بادی انجام دهید تا متوجه شوید که آیا آنتی بادی COVID دارید یا خیر. آزمایش های آنتی بادی در آزمایشگاه ها و برخی داروخانه ها موجود است.

آنتی بادی های کووید چقدر دوام می آورند؟

تحقیقات هنوز ادامه دارد، اما مطالعات نشان می‌دهد افرادی که مبتلا به کووید-۱۹ هستند حداقل پنج تا شش ماه آنتی‌بادی دارند. یک مطالعه نشان داد افرادی که از COVID-19 بهبود یافته اند دارای سلول های B حافظه هستند که می توانند سال ها در بدن شما باقی بمانند و به طور خاص ویروس را هدف قرار دهند. این بدان معنی است که اگر دوباره در معرض ویروس قرار بگیرید، می توانید به سرعت آنتی بادی تولید کنید.

آنتی بادی های تیروگلوبولین چیست؟

آنتی بادی های تیروگلوبولین اغلب در افرادی که مشکلات تیروئیدی دارند، مانند پرکاری تیروئید یا کم کاری تیروئید، یافت می شود. این آنتی بادی ها پروتئین های تیروگلوبولین (پیش سازهای هورمون های تیروئید) را هدف قرار می دهند و به طور بالقوه می توانند غده تیروئید را تخریب کنند.

آزمایش آنتی بادی آنتی تیروگلوبولین چیست؟

اگر پزشک شما مشکوک به مشکلات تیروئید باشد، ممکن است آزمایش آنتی بادی آنتی تیروگلوبولین را توصیه کند. این آزمایش همچنین برای نظارت بر پیشرفت پس از درمان سرطان تیروئید انجام می شود.

اگر آزمایش آنتی بادی آنتی تیروگلوبولین مثبت باشد چه؟

اگر آنتی بادی های آنتی تیروگلوبولین در خون شما یافت شود، می تواند نشان دهنده مشکلات تیروئید باشد، از جمله:

1. پرکاری تیروئید
2. کم کاری تیروئید
3. بیماری هاشیموتو
4. بیماری گریوز
5. تیروئیدیت تحت حاد
6. لوپوس.
7. دیابت نوع

اتوآنتی بادی چیست؟

آنتی بادی های ضد هسته که به نام آنتی بادی های ضد هسته ای (ANAs) نیز شناخته می شوند، پروتئین های طبیعی در هسته سلول را هدف قرار می دهند. اتوآنتی بادی ها پروتئین های سالم و طبیعی با عوامل خطرناک و ناخواسته اشتباه می گیرند. در نتیجه، بدن شما شروع به حمله به خود می کند. اکثر مردم مقادیر کمی اتوآنتی بادی دارند. با این حال، در مقادیر زیاد، اتوآنتی بادی ها معمولاً یک بیماری خود ایمنی را نشان می دهند.

مطالب مرتبط:تست Chol  چیست؟

چگونه می توان آنتی بادی های ضد هسته ای را آزمایش کرد؟

آزمایش خون به نام آزمایش آنتی بادی ضد هسته ای فلورسنت رایج ترین روش برای آزمایش آنتی بادی های ضد هسته ای است. در طول این آزمایش، پزشک شما آنتی‌بادی‌های برچسب‌دار فلورسنت را زیر میکروسکوپ مشاهده می‌کند تا شدت و الگوی فلورسانس را تعیین کند. این آزمایش معمولا برای رد لوپوس استفاده می شود.

آزمایش ANA مثبت به چه معناست؟

نتیجه مثبت آزمایش ANA به پزشک شما می گوید که به دنبال تشخیص باشد. لزوماً به این معنی نیست که شما یک بیماری خودایمنی دارید. اگر نتیجه مثبت دریافت کردید، احتمالاً پزشک شما آزمایشات بیشتری را توصیه می کند. کلام آخر آنتی بادی ها راه سیستم ایمنی شما برای محافظت از شما در برابر عفونت ها، آلرژن ها و سموم هستند. بدن شما این پروتئین ها را به طور طبیعی تولید می کند. گاهی اوقات، آنتی بادی های مونوکلونال آزمایشگاهی برای درمان برخی از بیماری ها مانند سرطان، بیماری قلبی، آرتریت روماتوئید و غیره استفاده می شود.

سلول B انسان

هنگامی که یک ماده بیگانه وارد بدن می شود، سیستم ایمنی می تواند آن را به عنوان خارجی تشخیص دهد زیرا مولکول های موجود در سطح آنتی ژن با مولکول های موجود در بدن متفاوت است. برای از بین بردن مهاجم، سیستم ایمنی از مکانیسم‌های مختلفی استفاده می‌کند، از جمله تولید آنتی‌بادی که یکی از مهم‌ترین آنهاست. آنتی بادی ها توسط گلبول های سفید خون به نام لنفوسیت های B (یا سلول های B) تولید می شوند. هنگامی که یک آنتی ژن به سطح سلول B متصل می شود، سلول B را تحریک می کند تا به گروهی از سلول های یکسان به نام کلون تقسیم و بالغ شود. سلول های B بالغ به نام سلول های پلاسما میلیون ها آنتی بادی را در جریان خون و سیستم لنفاوی ترشح می کنند.

آنتی ژن، آنتی بادی و لنفوسیت

همانطور که آنتی بادی ها در گردش هستند، آنتی ژن هایی را که مشابه آنتی ژن هایی هستند که باعث ایجاد پاسخ ایمنی می شوند، حمله کرده و خنثی می کنند. آنتی بادی ها با اتصال به آنتی ژن ها به آنها حمله می کنند. به عنوان مثال، اتصال یک آنتی بادی به یک سم می تواند سم را به سادگی با تغییر ترکیب شیمیایی آن خنثی کند. چنین آنتی بادی هایی آنتی توکسین نامیده می شوند. با چسبیدن خود به برخی از میکروب های مهاجم، آنتی بادی های دیگر می توانند این میکروارگانیسم ها را بی حرکت کنند یا از نفوذ آنها به سلول های بدن جلوگیری کنند. در موارد دیگر آنتی ژن پوشش داده شده با آنتی بادی در معرض یک واکنش زنجیره ای شیمیایی با مکمل که مجموعه ای از پروتئین ها در خون است، قرار می گیرد. واکنش کمپلمان یا می‌تواند باعث لیز (ترکیدن) میکروب مهاجم شود یا می‌تواند سلول‌های پاک‌کننده میکروب‌کشی را که مهاجم را می‌خورند یا فاگوسیتوز می‌کنند، جذب کند. پس از شروع، تولید آنتی بادی برای چند روز ادامه می یابد تا زمانی که تمام مولکول های آنتی ژن حذف شوند. آنتی‌بادی‌ها برای چندین ماه در گردش باقی می‌مانند و مصونیت طولانی‌تری در برابر آن آنتی ژن خاص ایجاد می‌کنند.شما میتوانید از خدمات آزمایش های پزشکی سایت لیما طب استفاده کنید

آنتی بادی ها و سلول های B

سلول‌های B و آنتی‌بادی‌ها با هم یکی از مهم‌ترین عملکردهای ایمنی را فراهم می‌کنند، یعنی شناسایی یک آنتی‌ژن مهاجم و تولید تعداد زیادی پروتئین محافظ که بدن را برای از بین بردن تمام آثار آن آنتی‌ژن تمیز می‌کنند. در مجموع سلول های B تعداد تقریبا نامحدودی از آنتی ژن ها را تشخیص می دهند. با این حال، هر سلول B به طور جداگانه می تواند تنها به یک نوع آنتی ژن متصل شود. سلول های B آنتی ژن ها را از طریق پروتئین هایی به نام گیرنده های آنتی ژنی که در سطح آنها یافت می شود، تشخیص می دهند. گیرنده آنتی ژن اساساً یک پروتئین آنتی بادی است که ترشح نمی شود اما به غشای سلول B متصل می شود. همه گیرنده های آنتی ژنی که روی یک سلول B خاص یافت می شوند یکسان هستند، اما گیرنده های واقع در سایر سلول های B متفاوت هستند. اگرچه ساختار کلی آنها مشابه است، اما تفاوت در ناحیه ای است که با آنتی ژن تعامل می کند – محل اتصال آنتی ژن یا ترکیب آنتی بادی. این تنوع ساختاری در بین محل های اتصال آنتی ژن به سلول های B مختلف اجازه می دهد تا آنتی ژن های مختلف را تشخیص دهند. گیرنده آنتی ژن در واقع کل آنتی ژن را تشخیص نمی دهد. در عوض تنها به بخشی از سطح آنتی ژن، ناحیه ای به نام تعیین کننده آنتی ژنی یا اپی توپ متصل می شود. اتصال بین گیرنده و اپی توپ تنها در صورتی اتفاق می افتد که ساختار آنها مکمل یکدیگر باشند. اگر اینطور باشد، اپی توپ و گیرنده مانند دو قطعه از یک پازل با هم قرار می گیرند، رویدادی که برای فعال کردن تولید آنتی بادی در سلول B ضروری است.

دامنه های متغیر و ثابت یک آنتی بادی

هر مولکول آنتی بادی اساساً مشابه گیرنده آنتی ژن سلول B است که آن را تولید کرده است. ساختار اصلی این پروتئین ها از دو جفت زنجیره پلی پپتیدی (طول اسیدهای آمینه به هم پیوسته با پیوندهای پپتیدی) تشکیل شده است که شکل Y انعطاف پذیر را تشکیل می دهند. ساقه Y از یک انتهای هر یک از دو زنجیره سنگین یکسان تشکیل شده است، در حالی که هر بازو از بخش باقی مانده از یک زنجیره سنگین به اضافه یک پروتئین کوچکتر به نام زنجیره سبک تشکیل شده است. دو زنجیره سبک نیز یکسان هستند. در کلاس‌های خاصی از آنتی‌بادی‌ها، ساقه و پایین بازوها تقریباً مشابه هستند و بنابراین منطقه ثابت نامیده می‌شوند. با این حال، نوک بازوها در ترتیب بسیار متغیر هستند. این نکات هستند که آنتی ژن را متصل می کنند. بنابراین هر آنتی بادی دارای دو محل اتصال آنتی ژن یکسان است، یکی در انتهای هر بازو، و مکان های اتصال آنتی ژن در بین آنتی بادی ها بسیار متفاوت است. آنتی بادی ها با توجه به ناحیه ثابتشان به پنج دسته دسته بندی می شوند. هر کلاس با یک حرف متصل به مخفف کلمه ایمونوگلوبولین مشخص می شود: IgG، IgM، IgA، IgD و IgE. کلاس های آنتی بادی نه تنها در ناحیه ثابت آنها بلکه از نظر فعالیت نیز متفاوت است. به عنوان مثال، IgG، رایج ترین آنتی بادی، بیشتر در خون و مایعات بافتی وجود دارد، در حالی که IgA در غشاهای مخاطی پوشاننده دستگاه تنفسی و دستگاه گوارش یافت می شود.

آنتی بادی ها در پزشکی و تحقیقات

آنتی بادی ها کاربردهای مهمی در پزشکی و تحقیقات دارند. به عنوان مثال، آنتی بادی های از پیش ساخته شده، که از سرم خون افراد یا حیوانات قبلاً آلوده به دست می آیند، اغلب در یک آنتی سرم به فرد دیگری تجویز می شوند تا ایمن سازی فوری و غیرفعال در برابر سموم یا میکروب های سریع الاثر مانند موارد مارگزیدگی ایجاد شود. یا عفونت های کزاز واکسن ها با تحریک سیستم ایمنی برای حمله به عامل، ایمنی فعال در برابر یک عامل مضر خاص ایجاد می کنند. پس از تحریک واکسن، سلول‌های B تولیدکننده آنتی‌بادی حساس باقی می‌مانند و در صورت ورود آن به بدن آماده پاسخگویی به عامل هستند.

انتی بادی مونوکلونال

آنتی بادی مونوکلونال، آنتی بادی که به طور مصنوعی از طریق مهندسی ژنتیک و تکنیک های مرتبط تولید می شود. تولید آنتی بادی های مونوکلونال یکی از مهم ترین تکنیک های بیوتکنولوژی بود که در ربع آخر قرن بیستم پدیدار شد. هنگامی که یک سلول B در گردش توسط یک آنتی ژن فعال می شود، تکثیر می شود و کلونی از سلول های پلاسما را تشکیل می دهد که هر یک مولکول های ایمونوگلوبولین یکسان ترشح می کنند. این چنین ایمونوگلوبولین ها – مشتق شده از فرزندان یک سلول B منفرد – هستند که آنتی بادی های مونوکلونال نامیده می شوند. با این حال، پاسخ آنتی بادی به یک عفونت طبیعی یا یک ایمن سازی فعال، پلی کلونال است. به عبارت دیگر، بسیاری از سلول‌های B را درگیر می‌کند، که هر یک از آن‌ها تعیین‌کننده آنتی‌ژنی (اپی توپ) متفاوتی از آنتی‌ژن ایمن‌کننده را تشخیص می‌دهند و ایمونوگلوبولین متفاوتی ترشح می‌کنند. بنابراین سرم خون یک فرد یا حیوان ایمن شده معمولاً حاوی مخلوطی از آنتی بادی ها است که همگی قادر به ترکیب با همان آنتی ژن اما با اپی توپ های متفاوتی هستند که روی سطح آنتی ژن ظاهر می شوند. علاوه بر این، حتی آنتی بادی هایی که به یک اپی توپ متصل می شوند، اغلب توانایی های متفاوتی برای اتصال به آن اپی توپ دارند. این امر جداسازی مقدار قابل توجهی از آنتی بادی مونوکلونال خاص از مخلوط پلی کلونال را بسیار دشوار می کند.

[gravityform id="7" title="true"]