تشخیص ایدز در خانه

ایدز بیماری است که می تواند در افراد مبتلا به ویروس HIV ایجاد شود. تا کنون هیچ درمان قطعی برای ویروس  HIV گزارش نشده و فقط در صورت متوجه شدن سریع میتوان ان را کنترل کرد.

HIV چیست؟

HIV ویروسی است که به سیستم ایمنی بدن آسیب می رساند. HIV درمان نشده سلول های CD4 را که نوعی سلول ایمنی به نام سلول T هستند را تحت تاثیر قرار می دهد و آنها را از بین می برد.

با گذشت زمان، از آنجایی که HIV سلول‌های CD4 بیشتری را از بین می‌برد، احتمال ابتلای بدن به انواع بیماری‌ها و سرطان‌ها بیشتر می‌شود.

HIV  از چه طریقی منتقل میشود ؟

HIV از طریق مایعات بدن منتقل می شود که عبارتند از:

• خون
• منی
• مایعات واژن و رکتوم
• شیر مادر

ویروس ایدز از هوا یا آب یا از طریق تماس اتفاقی منتقل نمی شود.

از آنجایی که اچ‌آی‌وی خود را وارد DNA سلول‌ها می‌کند، این یک وضعیت مادام العمر است و در حال حاضر هیچ دارویی وجود ندارد که HIV را از بدن حذف کند، اگرچه بسیاری از دانشمندان در تلاش برای یافتن آن هستند.

هدف از انجام آزمایش ایدز چیست ؟

با این حال، با مراقبت های پزشکی، از جمله درمانی به نام درمان ضد رتروویروسی، می توان HIV را مدیریت کرد و سال ها با این ویروس زندگی کرد. بدون درمان این ویروس ، فرد مبتلا به HIV احتمالاً به یک بیماری جدی به نام سندرم نقص ایمنی اکتسابی، معروف به ایدز مبتلا می شود. در آن مرحله، سیستم ایمنی ضعیف تر از آن است که بتواند با موفقیت در برابر سایر بیماری ها، عفونت ها و غیره واکنش نشان دهد و از بدن در برابر عوامل بیگانه دفاع کند.

چرا تشخیص زود هنگام ایدز و درمان به موقع درمان اهمیت دارد ؟

بدون درمان HIV، طبق منابع مورد اعتماد  امید به زندگی در مرحله پایانی ایدز حدود ۳ سال است. با درمان ضد رتروویروسی، HIV را می توان به خوبی مدیریت کرد و امید به زندگی می تواند تقریباً مشابه فردی باشد که به HIV مبتلا نشده است.

HIV می تواند تغییراتی را در سراسر بدن ایجاد کند.

ایدز چیست؟

ایدز بیماری است که می تواند در افراد مبتلا به HIV ایجاد شود. این پیشرفته ترین مرحله HIV است. اما فقط به این دلیل که یک فرد HIV دارد به این معنی نیست که ایدز ایجاد می شود.

HIV سلول های CD4 را از بین می برد. بزرگسالان سالم معمولاً تعداد CD4 500 تا ۱۶۰۰ در هر میلی متر مکعب دارند. فرد مبتلا به HIV که تعداد CD4 او کمتر از ۲۰۰ در میلی متر مکعب باشد، مبتلا به ایدز خواهد بود. همچنین در صورت ابتلا به اچ‌آی‌وی و ابتلا به عفونت فرصت‌طلب یا سرطان که در افرادی که HIV ندارند، نادر است، می‌توان بیماری ایدز را تشخیص داد. قارچ فرصت طلبی مانند پنومونی پنوموسیستیس جیرووسی، عفونتی است که فقط در یک فرد به شدت نقص ایمنی، مانند فردی که عفونت پیشرفته HIV (ایدز) دارد، رخ می دهد.

بدون درمان،ویروس  HIV می تواند در عرض یک دهه به بیماری ایدز تبدیل شود. در حال حاضر هیچ درمانی برای ایدز وجود ندارد و بدون درمان، امید به زندگی پس از تشخیص حدود ۳ سال است.

بیماری های مرتبط با HIV

اگر فرد دچار یک بیماری فرصت طلب شدید شود، ممکن است  مدت زندگی  کوتاه تر از ۳ سال باشد. با این حال، درمان با داروهای ضد رتروویروسی می تواند از ابتلا به ایدز جلوگیری کند.

اگر ایدز ایجاد شود، به این معنی است که سیستم ایمنی بدن به شدت در معرض خطر است، یعنی به حدی ضعیف شده است که دیگر نمی تواند با موفقیت در برابر بیشتر بیماری ها و عفونت ها واکنش نشان دهد.

این باعث می شود فرد مبتلا به ایدز در برابر طیف گسترده ای از بیماری ها آسیب پذیر شود، از جمله:

• ذات الریه
• بیماری سل
• برفک دهان،( یک بیماری قارچی در دهان یا گلو)
• سیتومگالوویروس (CMV)،( نوعی ویروس هرپس)
• مننژیت کریپتوکوکی،( یک بیماری قارچی در مغز)
• توکسوپلاسموز، (یک بیماری مغزی ناشی از یک انگل)
• کریپتوسپوریدیوز،( وضعیتی که توسط یک انگل روده ایجاد می شود)
• سرطان، از جمله سارکوم کاپوزی (KS) و لنفوم

کوتاه شدن امید به زندگی مرتبط با ایدز درمان نشده نتیجه مستقیم خود سندرم نیست. بلکه نتیجه بیماری ها و عوارضی است که از ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن در اثر ایدز ناشی می شود.

نکات مهم پس از ابتلا به ایدز

علائم اولیه HIV

چند هفته اول پس از ابتلای فردی به HIV مرحله حاد عفونت نامیده می شود.

در این مدت، ویروس به سرعت تکثیر می شود. سیستم ایمنی فرد با تولید آنتی‌بادی‌های HIV، پروتئین‌هایی که اقداماتی را برای پاسخ به عفونت انجام می‌دهند، پاسخ می‌دهد.

در این مرحله، برخی از افراد در ابتدا هیچ علامتی ندارند. با این حال، بسیاری از افراد علائم را در ماه اول یا بیشتر پس از ابتلا به ویروس تجربه می کنند، اما اغلب متوجه نمی شوند که HIV باعث این علائم می شود.

این به این دلیل است که علائم مرحله حاد می تواند بسیار شبیه علائم آنفولانزا یا سایر ویروس های فصلی باشد، مانند:

• آنها ممکن است خفیف تا شدید باشند
• ممکن است بیایند و بروند
• آنها ممکن است از چند روز تا چند هفته ادامه داشته باشند

علائم اولیه HIV می تواند شامل موارد زیر باشد:

• تب
• لرز
• تورم غدد لنفاوی
• درد و درد عمومی
• بثورات پوستی
• گلو درد
• سردرد
• حالت تهوع
• ناراحتی معده

از آنجایی که این علائم شبیه به بیماری‌های رایجی مانند آنفولانزا هستند، ممکن است فردی که این علائم را دارد فکر نکند که نیازی به مراجعه به پزشک ندارد.

در این دوره بار ویروسی آنها بسیار زیاد است. بار ویروسی مقدار HIV است که در جریان خون یافت می شود. بار ویروسی بالا به این معنی است که HIV می تواند به راحتی در این مدت به شخص دیگری منتقل شود.

علائم اولیه HIV معمولاً در عرض چند ماه از بین می‌روند که فرد وارد مرحله مزمن یا نهفتگی بالینی HIV می‌شود. این مرحله می تواند سال ها یا حتی دهه ها با درمان ادامه یابد.علائم HIV می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد.

علائم HIV چیست؟

پس از حدود یک ماه اول، HIV وارد مرحله نهفتگی بالینی می شود. این مرحله می تواند از چند سال تا چند دهه طول بکشد.برخی از افراد در این مدت هیچ علامتی ندارند، در حالی که برخی دیگر ممکن است علائم کم یا غیر اختصاصی داشته باشند. علامت غیراختصاصی علامتی است که به یک بیماری یا وضعیت خاص مربوط نمی شود.این علائم غیر اختصاصی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• سردرد و سایر دردها و دردها
• تورم غدد لنفاوی
• تب های مکرر
• عرق شبانه
• خستگی
• حالت تهوع
• استفراغ
• اسهال
• کاهش وزن
• بثورات پوستی
• عفونت های قارچی مکرر دهان یا واژن
• ذات الریه
• زونا

همانند مراحل اولیه HIV در این مدت حتی بدون علائم هنوز قابل انتقال است و می تواند به فرد دیگری منتقل شود. با این حال، فرد نمی‌داند که HIV دارد مگر اینکه آزمایش شود. اگر فردی این علائم را دارد و فکر می کند ممکن است در معرض HIV قرار گرفته باشد، مهم است که آزمایش شود.برای انجام آزمایش ایدز در منزل میتوانید  درخواست خود را در سایت لیماطب درج نمایید .

علائم HIV در این مرحله ممکن است بیایند و از بین بروند، یا ممکن است به سرعت پیشرفت کنند. این پیشرفت را می توان به میزان قابل توجهی با درمان کاهش داد.

با استفاده مداوم از این درمان ضد رتروویروسی، اچ آی وی مزمن می تواند چندین دهه ادامه داشته باشد و اگر درمان به اندازه کافی زود شروع شود، احتمالاً به ایدز تبدیل نمی شود.

آیا راش از علائم HIV است؟

بسیاری از افراد مبتلا به HIV تغییراتی را در پوست خود تجربه می کنند. راش اغلب یکی از اولین علائم عفونت HIV است. به طور کلی، بثورات HIV به صورت ضایعات متعدد قرمز رنگ که صاف و برجسته هستند ظاهر می شود.

اچ‌آی‌وی باعث می‌شود فرد بیشتر مستعد ابتلا به مشکلات پوستی شود، زیرا این ویروس سلول‌های سیستم ایمنی را که اقداماتی را برای مقابله با عفونت انجام می‌دهند، از بین می‌برد. عفونت های مشترکی که می توانند باعث ایجاد جوش شوند عبارتند از:

• molluscum contagiosum
• هرپس سیمپلکس
• زونا

این نوع بثورات معمولاً در عرض یک هفته یا ۲ هفته پس از شروع یک داروی جدید ظاهر می شود. گاهی اوقات بثورات به خودی خود برطرف می شوند. اگر اینطور نیست، ممکن است نیاز به تغییر در داروها باشد.

بثورات ناشی از واکنش آلرژیک به دارو می تواند جدی باشد.

سایر علائم یک واکنش آلرژیک عبارتند از:

• مشکل در تنفس یا بلع
• سرگیجه
• تب

سندرم استیونز جانسون (SJS) یک واکنش آلرژیک نادر به داروهای HIV است. علائم شامل تب و تورم صورت و زبان است. بثورات تاولی که می تواند پوست و غشاهای مخاطی را درگیر کند ظاهر می شود و به سرعت پخش می شود.

هنگامی که ۳۰ درصد منبع قابل اعتماد پوست تحت تأثیر قرار می گیرد، به آن نکرولیز اپیدرمی سمی می گویند که یک وضعیت تهدید کننده زندگی است. اگر این اتفاق بیفتد، مراقبت های پزشکی اورژانسی مورد نیاز است.

در حالی که راش می تواند با داروهای HIV یا HIV مرتبط باشد، مهم است که به خاطر داشته باشید که بثورات شایع هستند و می توانند دلایل زیادی داشته باشند.

علائم HIV در مردان چیست ؟

علائم HIV از فردی به فرد دیگر متفاوت است، اما علائم HIV در مردان و زنان مشابه است. این علائم می توانند بیایند و بروند یا به تدریج بدتر شوند.اگر فردی در معرض HIV قرار گرفته باشد، ممکن است در معرض سایر عفونت های مقاربتی (STD) نیز قرار گرفته باشد. این شامل:

• سوزاک
• کلامیدیا
• سیفلیس
• تریکومونیازیس

مردان آلت تناسلی دارند وممکن است بیشتر از زنان متوجه علائم بیماری های مقاربتی مانند زخم در ناحیه تناسلی خود شوند. با این حال، مردان معمولاً به اندازه زنان به دنبال مراقبت های پزشکی نیستند.برای انجام تست HIV  درخانه با مشاوران لیماطب در ارتباط باشد همچنین لیما طب میتوانید پنل STD  را درخانه انجام دهید .

علائم HIV در زنان چیست ؟

در بیشتر موارد، علائم HIV در زنان و مردان مشابه است. با این حال، علائمی که آنها به طور کلی تجربه می کنند ممکن است بر اساس خطرات متفاوتی که مردان و زنان در صورت ابتلا به HIV با آن مواجه هستند، متفاوت باشد. هم مردان و هم زنان مبتلا به HIV در معرض افزایش خطر ابتلا به بیماری های مقاربتی هستند. با این حال، زنان چون که واژن دارند، ممکن است کمتر از مردان متوجه لکه های کوچک یا سایر تغییرات در اندام تناسلی خود شوند.

علاوه بر این، زنان مبتلا به HIV در معرض خطر ابتلا به موارد زیر هستند:

• عفونت های قارچی مکرر واژن
• سایر عفونت های واژن، از جمله واژینوز باکتریایی
• بیماری التهابی لگن (PID)
• چرخه قاعدگی تغییر می کند
• ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)، که می تواند باعث زگیل تناسلی و منجر به سرطان دهانه رحم شود

در حالی که به علائم HIV مربوط نمی شود، خطر دیگری برای زنان مبتلا به HIV این است که این ویروس می تواند در دوران بارداری به نوزاد منتقل شود. با این حال، درمان ضد رتروویروسی در دوران بارداری بی خطر در نظر گرفته می شود. زنانی که درمان می شوند با درمان ضد رتروویروسی در معرض خطر بسیار پایینی برای انتقال اچ آی وی به جنین در دوران بارداری و زایمان هستند. شیردهی در زنان مبتلا به HIV نیز تحت تأثیر قرار می گیرد. این ویروس می تواند از طریق شیر مادر به نوزاد منتقل شود.

تشخیص ایدز در خانه

ایدز به سندرم نقص ایمنی اکتسابی اشاره دارد. با این شرایط، سیستم ایمنی بدن به دلیل HIV که معمولاً برای سال‌ها درمان نشده است، ضعیف می‌شود.اگر اچ‌آی‌وی در مراحل اولیه تشخیص داده شود و با درمان ضد رتروویروسی درمان شود، معمولاً فرد مبتلا به ایدز نمی‌شود. اگر افراد مبتلا به HIV تا دیروقت تشخیص داده نشود یا اگر بدانند HIV دارند اما به طور مداوم از درمان ضدرتروویروسی خود استفاده نکنند، ممکن است به ایدز مبتلا شوند. آنها همچنین ممکن است در صورت داشتن نوعی HIV مقاوم به درمان ضد رتروویروسی (به آن پاسخ ندهند) به ایدز مبتلا شوند. بدون درمان مناسب و مداوم، افراد مبتلا به HIV می توانند زودتر به ایدز مبتلا شوند. در آن زمان، سیستم ایمنی بدن کاملاً آسیب دیده است و پاسخگویی به عفونت و بیماری دشوارتر است. با استفاده از درمان ضد رتروویروسی، فرد می تواند تشخیص مزمن HIV را بدون ابتلا به ایدز برای چندین دهه حفظ کند.

علائم ایدز می تواند شامل موارد زیر باشد:

• تب مکرر
• غدد لنفاوی متورم مزمن، به ویژه زیر بغل، گردن و کشاله ران
• خستگی مزمن
• عرق شبانه
• لکه های تیره زیر پوست یا داخل دهان، بینی یا پلک ها
• زخم ها، لکه ها یا ضایعات دهان و زبان، اندام تناسلی یا مقعد
• برجستگی ها، ضایعات یا بثورات پوستی
• اسهال مکرر یا مزمن
• کاهش وزن سریع
• مشکلات عصبی مانند مشکل در تمرکز، از دست دادن حافظه و گیجی
• اضطراب و افسردگی

درمان ضد رتروویروسی ویروس را کنترل می کند و معمولاً از پیشرفت به ایدز جلوگیری می کند. سایر عفونت ها و عوارض ایدز نیز قابل درمان هستند. این درمان باید متناسب با نیازهای فردی فرد باشد.

میزان انتقال پذیری ایدز

هر کسی می تواند به HIV مبتلا شود. این ویروس در مایعات بدن منتقل می شود که عبارتند از:

• خون
• منی
• مایعات واژن و رکتوم
• شیر مادر

برخی از راه های انتقال HIV از فردی به فرد دیگر عبارتند از:

• از طریق رابطه جنسی واژینال یا مقعدی – رایج ترین راه انتقال
• با استفاده مشترک از سوزن ها، سرنگ ها و سایر اقلام برای مصرف مواد مخدر تزریقی
• با به اشتراک گذاشتن تجهیزات خالکوبی بدون استریل کردن آن بین استفاده
• در دوران بارداری، زایمان یا زایمان از یک فرد باردار به نوزادش
• در دوران شیردهی
• از طریق «پیش جویدن» یا جویدن غذای کودک قبل از اینکه به او بدهید
• از طریق قرار گرفتن در معرض خون، مایع منی، مایعات واژن و رکتوم، و شیر مادر فرد مبتلا به HIV، مانند از طریق یک سوزن
• این ویروس همچنین می تواند از طریق انتقال خون یا پیوند اعضا و بافت منتقل شود. با این حال، آزمایش های دقیق برای HIV در بین اهداکنندگان خون، اندام و بافت تضمین می کند.

لیماطب میتواند قبل از انجام عمل های پیوند اعضا یا بافت آزمایش HIVرا با بالاترین دقت در مکان انتخابی شما از اهدا کننده بگیرد .

انتقال HIV

انتقال HIV از طریق موارد زیر بسیار نادر:

• رابطه جنسی دهانی (انتقال ایدز از راه دهان فقط اگر خونریزی لثه یا زخم های باز در دهان فرد وجود داشته باشد)
• گاز گرفتن توسط یک فرد مبتلا به HIV (فقط اگر بزاق خونی باشد یا زخم های باز در دهان فرد وجود داشته باشد)
• تماس بین پوست شکسته، زخم یا غشاهای مخاطی و خون فردی که مبتلا به HIV است

HIV از طریق زیر منتقل نمیشود :

• تماس پوست به پوست
• در آغوش گرفتن، دست دادن یا بوسیدن
• هوا یا آب
• به اشتراک گذاشتن غذا یا نوشیدنی، از جمله فواره های نوشیدن
• بزاق، اشک یا عرق (مگر اینکه با خون فرد مبتلا به HIV مخلوط شود)
• اشتراک توالت، حوله یا رختخواب
• پشه یا سایر حشرات